«Πρωτοφανές σκηνικό», χαρακτηρίζει το χτεσινό κύριο άρθρο της «Αυγής» το ενδεχόμενο, όταν τεθεί το «σχέδιο Ανάν» στην κρίση των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, «το "ναι" στον ΟΗΕ να το λένε οι Τουρκοκύπριοι και η Τουρκία. Το "όχι" η Λευκωσία και η Αθήνα!». Και, βέβαια, εύχεται το τελικό κείμενο του «σχεδίου» να δώσει τη δυνατότητα στα κόμματα της Κύπρου, να το υποστηρίξουν «και να δώσουν τη μάχη για το "ναι"». Σε όποια άλλη περίπτωση, συμβουλεύει ψυχραιμία, νηφαλιότητα, όχι βεβιασμένες αποφάσεις, συνεκτίμηση όλων των παραγόντων, του πραγματικού κόστους κάθε επιλογής, κλπ., κλπ.

Αναρωτιόμαστε, εάν η «Αυγή» σημειώνει όλα τα παραπάνω, μετά από συνεκτίμηση όλων των παραγόντων, όπως λέει. Κι αν το έχει κάνει, τότε, γιατί δε λέει ξεκάθαρα τη γνώμη της; Αν όχι, τότε πώς τάσσεται - εμμέσως πλην σαφώς - υπέρ της αποδοχής του «σχεδίου Ανάν» και, ταυτόχρονα, συμβάλλει ...διακριτικά στην καλλιέργεια της κινδυνολογίας και των δήθεν απειλών, που συνεπάγεται το ενδεχόμενο της απόρριψης;