Η επιβεβαίωση του Δημήτρη Τσαμανή, χημικού μηχανικού και στελέχους της εταιρίας, ότι από το 1995 το κτίριο της «ΡΙΚΟΜΕΞ» (σ.σ. που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος στο σεισμό της 7.9.1999 με αποτέλεσμα να βρουν τραγικό θάνατο 39 άνθρωποι) είχε σημαντικά προβλήματα με χαρακτηριστικό αυτό της ύπαρξης ρωγμής, σημάδεψε τη χτεσινή μέρα της δίκης. Ο μάρτυρας, ο οποίος χαρακτηρίστηκε από την υπεράσπιση «ιδιαίτερα σημαντικός και σπουδαίος», μίλησε για την ύπαρξη της κόκκινης γραμμής (σ.σ. σε αυτήν αναφέρθηκαν και πολλοί άλλοι μάρτυρες), είπε ότι «η γραμμή έγινε το 1995, όταν παρατηρήθηκε μία ρωγμή στο κτίριο, έτσι ώστε να αποφεύγουν να παρκάρουν αυτοκίνητα για να μην πέσουν στο ρέμα (σ.σ. λόγω πιθανότητας υποχώρησης του εδάφους), να μην περνάνε φορτηγά, αλλά και να παρακολουθήσουμε την εξέλιξη (!) της ρωγμής».

Σύμφωνα με τη συγκεκριμένη μαρτυρία, οι τρύπες που ανοίχτηκαν στις κολόνες του κτιρίου, δεν προβλέπονταν από τα σχέδια, ενώ όπως είπε, μετά την πυρκαγιά που εκδηλώθηκε στο κτίριο το 1993, δεν έγινε κανένας έλεγχος για την κατάσταση του μπετόν, ή για βλάβες στατικότητας του κτίσματος. Πρόσθεσε μάλιστα ότι «η πυρκαγιά ξέσπασε πολύ κοντά στα υποστυλώματα του κτίσματος, επομένως αυτά επηρεάστηκαν»...

Συνεχίζοντας ο Δ. Τσαμανής, παρά το γεγονός ότι στην πρώτη του κατάθεση υποστήριζε ότι το κτίριο ήταν αντισεισμικό, δήλωσε ότι η «ΡΙΚΟΜΕΞ» κατέρρευσε γιατί υποχώρησαν όλα της τα υποστυλώματα, χαρακτηρίζοντας την αρχική του μαρτυρία, μάλλον, «πλεονασμό», αφού δεν είναι ειδικός, ώστε να γνωρίζει κατά πόσο ένα κτίριο είναι αντισεισμικό ή όχι...