Τη στιγμή που εντείνονται οι πιέσεις στον κυπριακό λαό να πει το «ναι» και να δεχτεί τον ενταφιασμό του Κυπριακού, ξεχωρίζει η δράση της ΠΚΣ μέσα στις σχολές, που παίρνει πρωτοβουλίες για να εκφράσουν οι φοιτητές την αλληλεγγύη τους στον κυπριακό λαό και να δυναμώσει το «όχι» στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο (προσπάθεια να γίνουν συνελεύσεις και ΔΣ που θα συζητήσουν και θα πάρουν θέση, παμφοιτητικό συλλαλητήριο καταδίκης του «σχεδίου Ανάν» σήμερα το μεσημέρι, κάλπες και «δημοψήφισμα» στις σχολές κλπ.). Μέσα από αυτές τις προσπάθειες κάποιες παρατάξεις ξεμπροστιάζονται, γιατί...

Αρχικά, η ΠΑΣΠ απόφευγε να πάρει θέση, αλλά στη συνέχεια, μέσα από την αντιπαράθεση, παρουσιάστηκε ως «ο Κόλιν Πάουελ των πανεπιστημίων»! Επανέλαβε την επιχειρηματολογία του Γ. Παπανδρέου ότι πρόκειται για την τελευταία λύση και πρέπει να πούμε «ΝΑΙ». Τα παραπάνω πολύ ενδεικτικά, έλαβαν χώρα στη συνεδρίαση του ΔΣ του Συλλόγου Φοιτητών ΑΣΟΕΕ την περασμένη Τρίτη.

Στο ίδιο ακριβώς ΔΣ εκφράστηκε στην πράξη και η «ενότητα της αριστεράς»... Αυτό που τόσο καιρό καμώνονταν το ΔΙΚΤΥΟ και ο ΣΥΝ έγινε πράξη. Στο ίδιο μήκος κύματος με την ΠΑΣΠ (των υποκλίσεων στους ιμπεριαλιστές και του ΝΑΙ στο διχοτομικό σχέδιο) τοποθετήθηκαν και οι εκπρόσωποι του ΔΙΚΤΥΟΥ. Είπαν ακόμα ότι η κρισιμότητα των στιγμών δεν τους επιτρέπει να προβαίνουν σε «ανώριμες κινήσεις», όπως το συλλαλητήριο αλληλεγγύης στον κυπριακό λαό που πρότεινε η ΠΚΣ! Πρόκειται για το ίδιο «ΝΑΙ» που είπε ο ΣΥΝ στη διχοτόμηση και τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβίας, στο Μάαστριχτ, στον πόλεμο στο Αφγανιστάν κι όπου αλλού ο ιμπεριαλισμός έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο. Ας βγάλουν οι φοιτητές τα συμπεράσματά τους για την αριστερά που πρεσβεύουν αυτές οι παρατάξεις...

Και τι να πει κανείς για την ΕΑΑΚ, η οποία στα λόγια «αντιτίθεται» στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, στην πράξη όμως κατάφερε ξανά να γίνει ουραγός των κυβερνητικών παρατάξεων που σέρνονται πίσω από το άρμα των ΗΠΑ και της ΕΕ. Η ΕΑΑΚ στο Βιολογικό και Φυσικό Θεσσαλονίκης, σε πρόταση της ΠΚΣ στο ΔΣ του συλλόγου για να παρθεί απόφαση αλληλεγγύης στον κυπριακό λαό, αρνήθηκε, προφασιζόμενη πως «το Διοικητικό Συμβούλιο δεν μπορεί να πάρει πολιτική απόφαση...»! Δηλαδή, απέναντι στην επίθεση του ιμπεριαλισμού, οι φοιτητές πρέπει να συζητάνε για τον καιρό;!