Οι συγχωνεύσεις και οι εξαγορές επιχειρήσεων παρουσιάζονται από τους θιασώτες της «παγκοσμιοποίησης» ως απαραίτητο βήμα για τη βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας», από την οποία θα ωφεληθούν οι καταναλωτές. Η λογική τους είναι απλή: Η συγχώνευση περιορίζει το κόστος λειτουργίας και παραγωγής και έτσι ο καταναλωτής θα πληρώνει φθηνότερα τα προϊόντα και θα απολαμβάνει καλύτερες υπηρεσίες.

Η διάψευση αυτών των ισχυρισμών έρχεται από τις ΗΠΑ και από την έρευνα που έγινε από την εταιρία «Maritz Research» για τις συνέπειες από το «κύμα» των συγχωνεύσεων στην Αμερική.

Μόνο το 14% των ερωτηθέντων δηλώνουν πως οι συνθήκες έχουν βελτιωθεί προς το καλύτερο. Στη δημοσκόπηση, οι καταναλωτές επικαλέστηκαν νέες ή υψηλότερες παρακρατηθείσες προμήθειες και την υποχώρηση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών ως τους βασικούς λόγους που επεξηγούν το γιατί θεωρούν επιβλαβείς τις συγχωνεύσεις μεταξύ τραπεζών.

Το παραπάνω είναι ένα μικρό μόνο δείγμα και ίσως αυτό που είναι ορατό διά γυμνού οφθαλμού. Οι συγχωνεύσεις που είναι ένα από τα δοκιμασμένα εργαλεία του καπιταλιστικού συστήματος για την αντιμετώπιση της κρίσης, συνοδεύονται από τις λεγόμενες «αναδιαρθρώσεις». Η πιο γνωστή απ' αυτές είναι η δραστική μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις συγχωνεύσεων, τα τελευταία χρόνια, είχαν ως αποτέλεσμα την απόλυση χιλιάδων εργαζόμενων και την εφαρμογή εργασιακού καθεστώτος υπερεκμετάλλευσης για το προσωπικό που μένει.

Παραδείγματος χάριν, η συγχώνευση του δύο μεγάλων ευρωπαϊκών φαρμακευτικών βιομηχανιών «Sanofi» και «Aventis», που ανακοινώθηκε πρόσφατα, θα οδηγήσει στην απόλυση 10 - 12.000 εργαζομένων, περίπου του 10% του προσωπικού των δύο εταιριών!