Μόλις εννιά χρόνια έζησε ο μικρός Κχάλεντ. Τα ματάκια του έκλεισαν οριστικά, την Τρίτη, από μια ισραηλινή σφαίρα στο στήθος ενώ έτρωγε αμέριμνος στο κεφαλόσκαλο του σπιτιού του στη Νάμπλους. Ο ισραηλινός στρατός δεν είχε να κάνει κανένα σχόλιο. Οπως δεν έχει να κάνει για όλους τους μικρούς Κχάλεντ που κλείνουν τα ματάκια τους στην Τζενίν, στην Τουλκαρέμ, ή στη Λωρίδα της Γάζας. Οπως δεν έχει να κάνει σχόλιο και ο αμερικανικός κατοχικός στρατός στο Ιράκ για το λουτρό αίματος, όπου βυθίζει καθημερινά έναν λαό που αντιστέκεται. Αλήθεια, τι όμορφη που είναι η ζωή των λαών υπό τη σκέπη της «Ολυμπιακής εκεχειρίας», ιδιαίτερα όταν αυτή, όπως και πολλά άλλα, είναι αυστηρώς επιλεκτική...