Πριν ακόμα πέσει η αυλαία των Ολυμπιακών Αγώνων, πολλοί είναι αυτοί που έσπευσαν να προετοιμάσουν το έδαφος για τη «μετα-ολυμπιακή αξιοποίηση» των έργων και των υποδομών τους. Να ετοιμαστούν, δηλαδή, για ένα δεύτερο γύρο αρπαγής και ρεμούλας... Ανάμεσα σε αυτούς και η ηγεσία της ΓΣΕΕ, που με χτεσινή της ανακοίνωση τάσσεται υπέρ «ενός μετα-ολυμπιακού σχεδίου, στη βάση του οποίου θ' αξιοποιηθούν όλες οι υποδομές, οι επενδύσεις και η προστιθέμενη αξία που προέκυψε από αυτές και από την επιτυχημένη διεξαγωγή της Ολυμπιάδας»!

Είναι η ίδια αυτή, η ηγεσία της ΓΣΕΕ που έκλεισε προκλητικά τα μάτια στα αίσχη που συντελούνταν σε βάρος των εργαζομένων στα Ολυμπιακά έργα. Είναι αυτή, που, ενώ υπέγραφε τα Μνημόνια Συνεργασίας με την κ. Γιάννα Αγγελοπούλου, έκανε «γαργάρα» το καθεστώς τρόμου και εκμετάλλευσης που είχε επιβληθεί στους εργαζόμενους των ολυμπιακών εγκαταστάσεων. Είναι αυτή η συνδικαλιστική ηγεσία, που δεν έδειξε την παραμικρή έστω συμπαράσταση σε κλάδους εργαζομένων που αγωνίζονταν πριν και κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.

Αφού, λοιπόν, η ηγεσία της ΓΣΕΕ, για τρία περίπου χρόνια, με το πρόσχημα του «εθνικού στόχου» εξασφάλισε για το μεγάλο κεφάλαιο, τους μεγαλοεργολάβους και τους χορηγούς, την περιλάλητη «εργασιακή ειρήνη» και τις καλύτερες συνθήκες εκμετάλλευσης χιλιάδων εργαζομένων, τώρα σπεύδει να τους προσφέρει και πάλι τις υπηρεσίες της.

Σπεύδει να δώσει την ιδεολογική ομπρέλα, προτείνοντας μια «εθνική κοινωνική συμφωνία», η οποία βεβαίως και πάλι θα οδηγήσει στην ενίσχυση των λίγων και εκλεκτών σε βάρος της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. Η καραμέλα -που ασυστόλως χρησιμοποιεί η ΓΣΕΕ - για «εθνική συμφωνία», για «εθνικούς στόχους» και «κοινωνικούς διαλόγους» δεν ξεγελά κανέναν. Οι εργαζόμενοι γνωρίζουν πολύ καλά και ποιος πλήρωσε και πληρώνει τους Ολυμπιακούς, αλλά και ποιοι είναι οι κερδισμένοι. Γι' αυτό και δε θα «τσιμπήσουν» στα νέα «εθνικά σχέδια» για την αξιοποίηση των Ολυμπιακών υποδομών.