Κυριακή 5 Σεπτέμβρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 26
ΔΙΕΘΝΗ
Παρακμή...

Αθλητισμός και Πολιτισμός. Δύο έννοιες με διαφορετική προέλευση. Ταυτόσημες, όμως, στο σκοπό τους. Είναι η σωματική, πνευματική και ψυχική ανάταση του ανθρώπου. Η καλή του μοίρα που τον συνοδεύει ακόμη και σε στιγμές πολέμου ως βάλσαμο κι ελπίδα ζωής. Ειρήνη, η απαραίτητη προϋπόθεση γι' αυτή την καλοσυνάτη μοίρα. Ο ήλιος, η γη και το νερό για να γεύεται τα καλούδια. Αρμονία, το κάλλος της ζωής μετουσιωμένο στον άνθρωπο να του προσδίδει εκείνες, ακριβώς, τις πλευρές που ολοκληρώνουν το νοητικό θαύμα της φύσης.

Αλήθεια, τι σχέση έχουν όλα αυτά με το νόημα ενασχόλησης μέσα και έξω από τα στάδια στην Ολυμπιάδα της Αθήνας παρά τις φαντασμαγορικές προσπάθειες των τελετών έναρξης και λήξης. Πρόκειται για απόπειρα υποταγής μιας πανάρχαιας ανθρώπινης αντίληψης στα σύγχρονα βαρβαρικά δεδομένα. Η συναγωνιστική άσκηση του νου, της ψυχής και του σώματος μετατράπηκε σε ανταγωνιστικό βιασμό της ανθρώπινης προσωπικότητας, σε κυνήγι μεταλλίων από μια μάζα αθλητών που μεγάλη μερίδα αποκαλύφθηκε χαπακωμένη ή και που δεν αποκαλύφθηκε. Προπολεμικά υπήρξε ένα επιτυχημένο θεατρικό έργο, με τίτλο «Οι Απάχηδες των Αθηνών» κι αφορούσε τους τύπους του περιθωρίου της εποχής. Στην Ολυμπιάδα παίχτηκε ένα άλλο θέατρο με τίτλο «Οι χαπάκηδες των Αθηνών» που προσέβαλε κι όλους εκείνους τους αθλητές που τήρησαν τουλάχιστον τη βασική αρχή του «ευ αγωνίζεσθαι».

Αυτό, όμως, που έχει ιδιαίτερη εκφυλίζουσα σημασία είναι ότι αντί να εξελιχθεί το ενδιαφέρον λειτουργίας της Ολυμπιάδας αποκλειστικά μέσα στους στίβους της συναγωνιστικής άμιλλας ως σωματικής και ψυχοπνευματικής άσκησης, μεταφέρθηκε έξω από τους συναγωνιστικούς στίβους, στο έδαφος ενδιαφέροντος του κάθε εργολάβου. Δρόμοι, γεφύρια, λιμάνια και συγκοινωνίες πήραν τη μερίδα του λέοντος στην ενημέρωση της αγελαίας δημοσιογραφίας. Εργα που αποτελούν στοιχειώδη υποχρέωση κάθε κυβέρνησης παρουσιάστηκαν ως ιστορικό επίτευγμα στο ολυμπιακό πνεύμα. Η ολυμπιακή αντίληψη του «ευ αγωνίζεσθαι» φορτώθηκε τις αμαρτίες υπουργών, εργολάβων, Οργανωτικής Επιτροπής κι όλου του συρφετού κάθε λογής αργομισθίας. Οι πνευματικοί χαμάληδες που ασκούν εξουσία ενώθηκαν σε μια πρωτοφανή προσπάθεια ανακατωσούρας που να μην ξεχωρίζεται η λειτουργία των αγωνισμάτων από την εργολαβική δραστηριότητα των σύγχρονων καπήλων. Ενα από τα τόσα λυπηρά φαινόμενα είναι η αυθάδικη παρουσία της κοσμοπολίτικης περιοχής των Αθηνών ως Αθήνα.

Φαίνεται ότι για τους πολιτικούς και δημοτικούς λεχρίτες η λαϊκή Αθήνα δεν υπάρχει. Το ερωτηματικό ζήτημα «ποια Αθήνα;» αφέθηκε στις αθλητικές επιτροπές και αθλητικά τμήματα λες και επρόκειτο για ντέρμπι «των αιώνιων αντιπάλων». Κι όμως! Σε πείσμα του κάθε αυθάδη, αλαζόνα και παραχαράκτη της εξουσίας του Δήμου Αθηναίων, σε πείσμα του κάθε στενοκέφαλου, η έντονη παραχάραξη της αθηναϊκής πραγματικότητας ξεχείλισε γι' αυτούς που είχαν την ατυχία να γεννηθούν στην Αθήνα από γηγενείς γονείς και να ζουν το δράμα της καταστροφής της από ξενόφερτους εξουσιαστές. Είναι καιρός αυτό να αποτελέσει προοίμιο της επόμενης εκλογικής αναμέτρησης στο Δήμο της Παλλάδας.


Αντώνης ΔΑΜΙΓΟΣ


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ