«Ηταν όμορφες κείνες οι μέρες. Στις πλατείες των μαχαλάδων/ κάτι παιδιά ξυπόλυτα με μπαλωμένα παντελόνια/ βγάζανε λόγους - μιλούσαν για το μέλλον/ άνοιγαν με τα νευρικά τους χέρια μεγάλα παράθυρα στον ουρανό» (Γιάννης Ρίτσος «Οι Γειτονιές του Κόσμου»)

Εξήντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την απελευθέρωση της Αθήνας, στις 12 του Οκτώβρη του 1944, από τους γερμανοφασίστες κατακτητές και η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM», θα είναι αφιερωμένη σε μια ιδιαίτερη πτυχή του αντιφασιστικού αγώνα της αδούλωτης πολιτείας, εκείνη της «εικαστικής» παρέμβασης της ΕΑΜικής αντίστασης.

Ηταν το Νοέμβρη του 1942, όταν μια ομάδα από επτά εικαστικούς καλλιτέχνες μαζεύτηκαν σε ένα μικρό καφενείο στο Ζάππειο και έβαλαν τα θεμέλια για την πρώτη ξεχωριστή αντιστασιακή οργάνωση των καλλιτεχνών. Αργότερα, αυτή η ομάδα, που διευρύνθηκε και με πολλούς άλλους στην πορεία, δημιούργησε και μια Αίθουσα Εκθέσεων στην οδό Ακαδημίας, ενώ διεκδίκησε και συνδικαλιστικά αιτήματα, με κύριο την παροχή συσσιτίου στους καλλιτέχνες και τη σύσταση του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου.

Τον αρχικό πυρήνα της οργάνωσης των εικαστικών καλλιτεχνών δημιούργησαν οι: Α. Τάσσος, Μ. Μακρής, Λ. Μαγγιώρου, Β. Κατράκη, Κ. Πλακωτάρης, Φ. Ζαχαρίου και Γ. Σικελιώτης.

Από τις αρχές του 1943, οργανώθηκε ένα συνεργείο από φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών, που ασχολούνταν κυρίως με την επιμέλεια των παράνομων εντύπων της νεολαίας, ενώ ιδιαίτερος φόρος τιμής πρέπει να αποτίεται στα παιδιά των συνεργείων, που κάθε βράδυ έβγαιναν και με κίνδυνο της ζωής τους κολλούσαν αφίσες ή έγραφαν στους τοίχους.

Η πρώτη αφίσα του ΕΑΜ κυκλοφόρησε στις 25 Μάρτη 1943 και ήταν ένα κάλεσμα στο λαό για τη μεγαλειώδη διαδήλωση που έγινε τότε μπροστά στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη.

Η τελευταία αφίσα του ΕΑΜ ξεκίνησε να τυπώνεται παράνομα, τις τελευταίες ώρες της Κατοχής και τελικά τυπώθηκε νόμιμα και μ' αυτήν γιόρτασε η Αθήνα την απελευθέρωσή της.

Οι αφίσες, τα τρικ και το γράψιμο στους τοίχους αποτέλεσαν πολύ σοβαρό όπλο στην καθημερινή πάλη του λαού της Αθήνας, καθώς όλες αυτές οι μορφές παρέμβασης όχι μόνο τον ενθάρρυναν, αλλά και τον ενημέρωναν, ενώ ιδιαίτερη σημασία έχει και η καλαισθησία όλων αυτών των δημιουργημάτων, γεγονός που αποδεικνύει και από μια ακόμα πλευρά το ανυπέρβλητο μεγαλείο της ΕΑΜικής Αντίστασης.