Αν κάτι πάει καλά στην Ελλάδα τα τελευταία, τουλάχιστον 15, χρόνια, αυτό είναι η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων (ελληνικών ή ξένων). Οι μεγαλοεπιχειρηματίες και όσοι ελέγχουν τις μεγάλες επιχειρήσεις (ΑΕ και ΕΠΕ) - εκτός από τον ιδρώτα των εργαζομένων - καρπώνονται και ΟΛΑ, σχεδόν, τα οφέλη από την αξιόλογη - αύξηση του εγχώριου πλούτου καθώς επίσης και από τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, την αποκλιμάκωση του πληθωρισμού και όποια άλλα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας παρουσιάζουν βελτίωση. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα, βιώνουν μόνιμα τα «προβλήματα της καθημερινότητας» που παραμένουν άλυτα ή και παρουσιάζουν όξυνση.

Το γεγονός ότι τα κέρδη πάνε από το καλό στο καλύτερο, αποτυπώνεται ανάγλυφα - εκτός από τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων και άλλες έρευνες - και στην τελευταία έρευνα της ICAP για τις Εξελίξεις στον Επιχειρηματικό Τομέα της Οικονομίας το 2003 που δημοσιοποιήθηκε την περασμένη Δευτέρα.

Τα βασικά συμπεράσματα της έρευνας αυτής που εκπονήθηκε από τους Δ. Λ. Μανιατάκη, και Κ. Δ. Αϊβαλή (Διευθύνοντα Σύμβουλο και Οικονομικό Σύμβουλο της ICAP αντίστοιχα) - με βάση τους ισολογισμούς 23.721 μεγάλων επιχειρήσεων (ΑΕ και ΕΠΕ) της μεταποιητικής βιομηχανίας, του εμπορίου, των υπηρεσιών και του τουρισμού - είναι πως και το 2003, οι μεγαλοεπιχειρηματίες, είδαν τα κέρδη τους να διαμορφώνονται σε νέα, υψηλότερα επίπεδα, τα οποία εμφανίζουν αύξηση κατά 16,3% συγκριτικά με το 2002. Είναι χαρακτηριστικό, ότι για την πλειοψηφία των μεγάλων επιχειρήσεων, τα καθαρά προ φόρων κέρδη αυξήθηκαν πολύ πάνω από το ποσοστό αύξησης του τζίρου τους αλλά και τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και συντάξεων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα.

Και ενώ ΚΑΙ τα στοιχεία της ICAP δικαιώνουν όσους υποστηρίζουν ότι στην Ελλάδα έχουμε πληθωρισμό κερδών και όχι μισθών, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Ν. Γκαργκάνας, προτιμά (μαζί με τους κάθε είδους υπέρμαχους των αντιλαϊκών πολιτικών μονόπλευρης λιτότητας) να κλείνει τα μάτια για να μην βλέπει την πραγματικότητα. Στα πλαίσια αυτά, ο κύριος Γκαργκάνας, με την ενδιάμεση έκθεση για τη Νομισματική Πολιτική που κατέθεσε την περασμένη Δευτέρα στη Βουλή, επανέλαβε τις αντιδραστικές του θέσεις, προτείνοντας την αντιμετώπιση του πληθωρισμού με την παραπέρα συμπίεση της αγοραστικής δύναμης των μισθών και συντάξεων! Ούτε λίγο ούτε πολύ ο κύριος Γκαργκάνας, προτείνει για να αυξηθεί η «ανταγωνιστικότητα» των ελληνικών επιχειρήσεων, οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα να πληρώνονται με μισθούς... Τουρκίας!

Η συνεχιζόμενη, για πολλοστή χρονιά, υψηλή κερδοφορία των - κυρίως μεγάλων ή πολύ μεγάλων - επιχειρήσεων στην Ελλάδα, δεν είναι τυχαία. Είναι συνέπεια της αντιλαϊκής πολιτικής που χαράσσεται στις Βρυξέλλες. Και την πολιτική αυτή, υπηρετούν και υλοποιούν πιστά οι κυβερνήτες των χωρών - μελών της ΕΕ, σε παραλλαγές «συντηρητικές» ή «σοσιαλδημοκρατικές», που στην Ελλάδα έχουν τα χαρακτηριστικά χρώματα του «πράσινου» και του «γαλάζιου». Ετσι, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εφαρμόζοντας τις πολιτικές επιλογές του διευθυντηρίου των Βρυξελλών τις οποίες συναποφασίζει (που θεωρούν «κεκτημένο δικαίωμα» την ασυδοσία των επιχειρηματιών στα πλαίσια της «απελευθερωμένης» αγοράς), εξασφάλισε για το 2003 την παραπέρα αύξηση των κερδών των μεγαλοεπιχειρηματιών, σε βάρος της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των αγροτών, των ανέργων κλπ. Το ίδιο... θεάρεστο έργο - όπως προκύπτει και από τα διαθέσιμα στοιχεία για τους 9 μήνες του 2004 - συνεχίζει να προωθεί και η ΝΔ που κυβερνά τη χώρα τους 6 από τους 9 μήνες.

Καθώς, μάλιστα, η κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει να υπηρετεί πιστά την ίδια πολιτική, είναι βέβαιο πως και φέτος τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων θα κλείσουν σε υψηλότερα από τα περσινά επίπεδα. Σ' αυτό συνηγορούν τόσο τα αποτελέσματα από την κερδοφορία τους στο α΄ εξάμηνο του 2004 όσο και η αναζωπύρωση του πληθωρισμού, που οφείλεται στις κερδοσκοπικές αυξήσεις τις οποίες επιβάλλουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες (ελέω «ελεύθερης αγοράς») όσοι έχουν το πάνω χέρι στη διαμόρφωση των τιμών.