Η «γιορτή» ξεκινά. Τώρα είναι τα παιδιά των Κούρδων προσφύγων, παιδιά πρώην πολιτικών κρατουμένων στα λευκά κελιά της Τουρκίας που τραγουδούν. «Στον αγώνα ενωμένοι, ας μη λείψει κανείς». Παιδιά σαν κι αυτά της Παλαιστίνης, που ο ιμπεριαλισμός τους «τάζει» ένα μέλλον γεμάτο διώξεις, εκμετάλλευση και θάνατο. Που εκείνα όμως έχουν άλλα σχέδια για τη ζωή τους. «Μας φέρνουν χαιρετίσματα από τον παλαιστινιακό λαό - λένε οι μικροί Κούρδοι για τους μικρούς Παλαιστίνιους - τα παλικάρια που αντιστέκονται από μικρή ηλικία, δείχνοντάς μας ότι η ελευθερία είναι στα δικά μας χέρια...». «Αλλη μια φορά βροντοφωνάζουμε ότι ο λαός που πολεμά στο τέλος νικά...».