Ο κόσμος του σκακιού, γεμάτος φαντασία και απρόβλεπτα, με τους κυκεώνες των συνδυασμών, κρύβει πολλές συγκινήσεις για τους ενεργούς φίλους του αθλήματος. Η μονοτονία και η ρουτίνα, κακά που συχνά ταλαιπωρούν τους σκακιστές και τις σκακίστριες, σκοτώνουν τη φαντασία και μαζί το ενδιαφέρον για το σκάκι. Το συμμετρικό παιχνίδι και η άχρωμη αντιπαράθεση των δύο στρατοπέδων, αποτελούν συνήθως εγγύηση για μια ισοπαλία. Η παραβίαση της ισορροπίας σε μια τέτοια θέση μπορεί να σημάνει μέχρι και την απώλεια της παρτίδας.

Μεγάλος κίνδυνος, τόσο σε μεμονωμένους αγώνες, όσο και μακροπρόθεσμα σε ό,τι αφορά την εξέλιξη του σκακιστή, δημιουργείται όταν κάποιος παίζει αδιάφορα χωρίς φαντασία και με στερεότυπο τρόπο. Ισως έτσι καταφέρει να κερδίσει μερικούς βαθμούς ΕΛΟ, αλλά είναι σίγουρο ότι η δυναμικότητά του μένει στάσιμη.

Η ατολμία εμποδίζει την άνοδο, ενώ και ο παθολογικός φόβος για την ελάχιστη περιπλοκή είναι σημαντικός ανασταλτικός παράγοντας.

Στη θέση του διαγράμματος αυτού του κειμένου, υπάρχει - μετά την 19η κίνηση του μαύρου - υλική ισορροπία σε μια απλοποιημένη μορφή. Τα μαύρα κομμάτια, όμως, έχουν πιο ενεργητικές θέσεις. Η σταθερή θέση και αμυντική διάταξη του λευκού αποκλείει κάθε τολμηρή σκέψη του μαύρου, ας έχει την πρωτοβουλία.

Ο λευκός δεν επαναπαύεται στην ισχυρή αμυντική θέση, δημιουργεί αντιπαιχνίδι παρουσιάζοντας θέαμα και καταφέρνει ισοπαλία! 20. γ4! ΑΧγ4 21. ΑΧΑ ΒΧΑ 22. Πγ1 Βα6 23. ΒΧδ7 ΠΧΠ+ 24. ΠΧΠ θ6 25. α3 Βε2 26. Πγ2 Βα6 27. θ4 Ρθ7 28. θ5 Βα5 29. Πγ7 βη5 30. Βε7 Πζ5 31. ΒΧε6 Πε5 32. Βγ4 ΒΧθ5 33. ΠΧα7 Βθ1 34. Ρα2 ΒΧη2 35. Βδ3 Βη6 36. Πδ7 ΒΧδ3 ΠΧδ3 και 1/2-1/2.