Μια αναφορά στη γενικότερη πορεία της ΓΣΕΕ και τη στάση των συνδικαλιστικών παρατάξεων, που απαρτίζουν την πλειοψηφία της, έκανε ο Γ. Μαυρίκος από την πλευρά της ΔΑΣ. Ολόκληρη η τοποθέτησή του έχει ως εξής:

Για εμάς, και πιστεύουμε για ένα μεγάλο μέρος των εργατοϋπαλλήλων, οι εξελίξεις και η πορεία διεκδίκησης της ΕΓΣΣΕ δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Βιομήχανοι και κυβέρνηση προκαλούν και κοροϊδεύουν τους εργαζόμενους με την αντιλαϊκή τους πολιτική και την αδιαλλαξία τους, που δεν εξαντλείται στα ψίχουλα για «αυξήσεις» στους μισθούς και τα μεροκάματα στο ...δυσθεώρητο ύψος του 2,5%.

Οι όροι για τη σημερινή κατάληξη δε διαμορφώθηκαν στις συναντήσεις με τους εργοδότες. Εχουν τη ρίζα τους στην κατρακύλα της συναίνεσης, στη γραμμή της υποταγής, στη λογική των εταίρων, που εσείς σαν πλειοψηφία της ΓΣΕΕ προβάλλετε και στηρίζετε την τελευταία δεκαετία.

Με το πλαίσιο που καθορίσατε εξαρχής σαν διεκδίκηση για την ΕΓΣΣΕ και τις ανύπαρκτες μορφές πάλης που ακολουθήσατε, η πορεία της Σύμβασης ήταν στην ουσία προκαθορισμένη.

Χρόνια τώρα, οι ηγεσίες των παρατάξεων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ σπέρνετε με επιμέρους αποχρώσεις και πινελιές τα οράματα και τους στόχους της ΟΝΕ. Ευθυγραμμίζεστε έτσι με τις κεντρικές επιλογές της κυβέρνησης και των βιομηχάνων. Είστε στρατιώτες της Σύγκλισης.

Χρόνια τώρα, ακολουθείτε πιστά τη γραμμή των περιβόητων «κοινωνικών διαλόγων», που σχεδόν έχει αποκηρύξει τους αγώνες και τους θεωρεί σαν... τροχοπέδη του κινήματος.

Χρόνια τώρα, αποδέχεστε σαν ρεαλιστικό να αυξάνονται τα κέρδη μονοπωλίων και πολυεθνικών με ρυθμούς ιλιγγιώδεις και θεωρείτε ουτοπικό το δικαίωμα για 10 χιλιάδες κατώτερο μεροκάματο.

Εχετε γράψει τόμους εκδόσεων και χιλιάδες σελίδων για να προωθήσετε τις αντεργατικές θεωρίες περί ...παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας, απασχολησιμότητας, διατηρησιμότητας κλπ. που αποτελούν αναντικατάστατα εργαλεία του κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων.

Αναγορέψατε σε θέμα αρχής τη διετία σαν χρονική διάρκεια των Συλλογικών Συμβάσεων για να εξυπηρετηθούν καλύτερα κυβερνήσεις και εργοδότες. Γι' αυτό, πριν τρεις μέρες, το ΕΚΟΦΙΝ επαίνεσε τη ΓΣΕΕ, υπογραμμίζοντας: «Η συμφωνία οδήγησε σε επιβράδυνση των ονομαστικών αμοιβών των μισθωτών και του κόστους εργασίας ανά μονάδα προϊόντος το 1998 και το 1999, παρά τη σχετική έντονη οικονομική δραστηριότητα».

Υπογράψατε όλα τα προηγούμενα χρόνια ΣΣΕ χωρίς να «ανοίξει μύτη» και ενώ γνωρίζατε ότι η εργατική τάξη έχανε και το βιοτικό της επίπεδο χειροτέρευε, εσείς προπαγανδίζατε ότι πρέπει να χαίρονται και να είναι ευχαριστημένοι οι μισθωτοί.

Ενώ γνωρίζετε τις βαριές συνέπειες που οι εργατοϋπάλληλοι επωμίστηκαν στον τομέα των εργασιακών σχέσεων από το «σύμφωνο σταθερότητας 2000» που συνυπογράψατε, είστε έτοιμοι να προστρέξετε στο νέο έγκλημα που επωάζεται για το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα. Αυτή, λοιπόν, η γραμμή που εφαρμόζετε χρεοκοπεί και μαζί της θα χρεοκοπήσουν και οι πλειοψηφίες των οργανώσεων που την ακολουθούν.

Εμείς εξαρχής, και στο περιεχόμενο, και στις μορφές διεκδίκησης καταθέσαμε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο που διαμόρφωσε το ΠΑΜΕ. Η διεκδίκηση 250.000 δρχ. κατώτερου μισθού και 200.000 δρχ. κατώτερης σύνταξης, χωρίς να λύνει τα προβλήματα του βιοτικού επιπέδου, αποτελούσε και αποτελεί μια ελάχιστη ανακούφιση για την εργατική τάξη. Η προβολή μιας σειράς άλλων θεσμικών αιτημάτων, χωρίς να απαντά στην καπιταλιστική εκμετάλλευση, ήταν και είναι ένα μίνιμουμ πλαίσιο διασφάλισης των λαϊκών οικογενειών.

Ολα αυτά απορρίφθηκαν. Εμείς, όμως, επιμένουμε. Τώρα που η μεγάλη καθυστέρηση για την ΕΓΣΣΕ έχει υπονομεύσει τις κλαδικές συμβάσεις, τώρα που η υπογραφή και η αποδοχή αυξήσεων στο εξευτελιστικό 2,5% ουσιαστικά ανοίγει το δρόμο για την κατάργηση των συμβάσεων, τώρα που οι εργοδότες είναι σίγουροι ότι τα κέρδη τους είναι ιερά και απαραβίαστα, ζητάτε στην πράξη εν λευκώ εξουσιοδότηση για να βάλετε ταφόπλακα στην ΕΓΣΣΕ.

Εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, μια λύση θα μπορούσε να υπάρξει: Η αλλαγή του πλαισίου, που να απαντά στις πραγματικές ανάγκες της εργατικής τάξης και όχι να ευθυγραμμίζεται με τα όρια της κυβερνητικής πολιτικής και της ΟΝΕ και η χάραξη άμεσων αγωνιστικών μορφών διεκδίκησης, που να κάμψει την αδιαλλαξία του ΣΕΒ μέσα από μια μαζική, μαχητική, ταξική γραμμή αντιπαράθεσης. Επειδή, όμως, εσείς επιμένετε στο ίδιο πλαίσιο, στην ίδια γραμμή που αποθράσυνε το ΣΕΒ, ούτε αυτό είστε διατεθειμένοι να συζητήσετε.

Εμείς, λοιπόν, δεν εξουσιοδοτούμε κανένα και καλούμε τους εργαζόμενους, ανεξάρτητα από πεποιθήσεις, να αντιληφθούν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Υπάρχει ο δρόμος που μπορεί και αυξήσεις αξιοπρεπείς να εξασφαλίσει και ασφαλιστικές κατακτήσεις να περισώσει και εργασιακά δικαιώματα να διατηρήσει και, ταυτόχρονα, να διαμορφώνει προοπτικές συνολικής εργατικής αντεπίθεσης.

Ο δρόμος αυτός ταυτίζεται με την ενίσχυση του ταξικού πόλου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τη συστράτευση όσων αντιλαμβάνονται την ανάγκη να χρεοκοπήσει η γραμμή της υποταγής και να δυναμώσει η γραμμή της ταξικής πάλης.