Σάββατο 22 Γενάρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σελίδα 38
ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ
Η «τάξη» επικρατεί στο Βερολίνο

Η Ρόζα Λούξεμπουργκ
Η Ρόζα Λούξεμπουργκ

Στα επαναστατικά γεγονότα της Γερμανίας του 1918-1919 θα είναι αφιερωμένη η εκπομπή «Ποιητική Αδεία», που επιμελείται και παρουσιάζει ο Γιώργος Μηλιώνης, την Κυριακή 6 με 8 το απόγευμα, στον «902 ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΑ FM».

Εκατομμύρια Γερμανοί προλετάριοι πέθαιναν στα χαρακώματα του Α` Παγκοσμίου Πολέμου για τον θεό και τον αυτοκράτορα, προδομένοι από τους ηγέτες του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, που τον Αύγουστο του 1914 ψήφισε υπέρ των πολεμικών πιστώσεων. Η μόνη αντίσταση, τότε, ήταν ο Καρλ Λίμπκνεχτ, που το 1915 μαζί με τους Ρόζα Λούξεμπουργκ, Φραντς Μέρινγκ, Κλάρα Τσέτκιν, Χέρμαν και Κέτε Ντούνκερ, Βίλχελμ Πικ συγκρότησαν την ομάδα «Διεθνής», που αργότερα πήρε το όνομα «Σπάρτακος» και προσχώρησε στο Ανεξάρτητο Σοσιαλιστικό Κόμμα Γερμανίας (ΑΣΚΓ) που είχε ιδρυθεί λίγο μετά την επανάσταση του Φλεβάρη του '17 στη Ρωσία.

Τα ταξικά τους αδέλφια στη Ρωσία είχαν προχωρήσει διαφορετικά και κάτω από την καθοδήγηση των μπολσεβίκων είχαν ανοίξει μια νέα σελίδα στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Στις 26 Γενάρη του 1918 ξέσπασε στη Γερμανία μαζική απεργία, όμως στην 11μελή επιτροπή καθοδήγησής της τα 3 μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, οι Εμπερτ, Σάιντεμαν και Νόσκε, κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τις ταλαντεύσεις των υπολοίπων, να τη σταματήσουν.

Αμέσως μετά την ήττα της απεργίας, ο γερμανικός στρατός εξαπέλυσε μεγάλη επίθεση κατά της Σοβιετικής Ρωσίας, την οποία κατάφερε να ανακόψει ο Κόκκινος Στρατός, ενώ στα τέλη του '18 η Γερμανική Στρατιωτική Διοίκηση παραδέχτηκε ότι είναι αδύνατο να κερδίσει τον πόλεμο.

Η γερμανική αστική τάξη άρχισε τις «παραχωρήσεις», ο «Σπάρτακος» προειδοποίησε ότι επιχειρείται η «ανανέωση» του ταξικού κράτους με «ειρηνικό» τρόπο, χωρίς, ωστόσο, να κόψει τους δεσμούς του με το ΑΣΚΓ.

Ο Καρλ Λίμπκνεχτ
Ο Καρλ Λίμπκνεχτ
Στις αρχές Νοέμβρη του 1918, οι επαναστατημένοι ναύτες, εργάτες και στρατιώτες κατέλαβαν το Κίελο, ένα κύμα εξεγέρσεων απλώθηκε, ενώ η κυβέρνηση κατέφυγε στη «βοήθεια» των Σοσιαλδημοκρατών. Στις 9Νοέμβρη 1918, το Βερολίνο ήταν στα χέρια των επαναστατών. Οι Σοσιαλδημοκράτες κατάφεραν να ελέγξουν την πλειοψηφία στη Γενική Συνέλευση των Βερολινέζων εργατών, ενώ ο «Σπάρτακος» δεν κατάφερε να εκλέξει αντιπρόσωπο.

Το Πρώτο Συνέδριο των Συμβουλίων του Ράιχ, με ευθύνη της σοσιαλδημοκρατίας που υποστήριζε ότι το σοσιαλιστικό μέλλον της Γερμανίας θα εξασφαλιζόταν με κοινοβουλευτική εξέλιξη, ανέθεσε τις αρμοδιότητές του στην Εθνοσυνέλευση.

Στις 29 Δεκέμβρη 1918, ιδρύθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα Γερμανίας, στις 5 Γενάρη 1919, μια επιβλητική συγκέντρωση στο Βερολίνο ζητούσε την παραίτηση της κυβέρνησης, το ίδιο βράδυ εκλέχτηκε επαναστατική επιτροπή, ενώ το ΑΣΚΓ συνέχισε να ταλαντεύεται. Η αντεπανάσταση πέρασε στην αντεπίθεση και στις 12 Γενάρη 1919 τα όπλα της επανάστασης σίγησαν.

Στις 15 Γενάρη δολοφονήθηκαν οι Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ. Από τις εκλογές της 19ης Γενάρη πρόεδρος του Ράιχ εκλέχτηκε ο Εμπερτ και πρωθυπουργός διορίστηκε ο Σάιντεμαν. Στην πορεία, όλες οι κατακτήσεις της επανάστασης και οι επαναστάτες τσακίστηκαν...

Ο αιματοβαμμένος δρόμος για την προληπτική αντεπανάσταση της αστικής τάξης, το φασισμό, που ανέβηκε στην εξουσία 14 χρόνια αργότερα, είχε ανοίξει...


Κορυφή σελίδας
Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ