«Αναμόρφωση του σημερινού μοντέλου κρατικής χρηματοδότησης» του κινηματογράφου, έτσι ώστε να «βασιστεί» πάνω της η «επιδίωξη» για «προσφορά φορολογικών κινήτρων σε ιδιώτες παραγωγούς» είναι η «λύση» που θέλει να επιβάλει η κυβέρνηση στα τεράστια προβλήματα της εθνικής κινηματογραφίας, η οποία εξακολουθεί να «πορεύεται» με τις εξαιρέσεις των εισπρακτικών «πυροτεχνημάτων» από μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού ταινίες και χωρίς τη στοιχειώδη υποδομή σε όλους τους τομείς!

Αυτή την... «αναμόρφωση» συζήτησαν χτες ο υφυπουργός Πολιτισμού, Π. Τατούλης, με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη. Και οι δύο συμφώνησαν ότι «η κινηματογραφική βιομηχανία είναι σημαντική για την προβολή της χώρας και την ενίσχυση της πολιτιστικής ταυτότητάς της σε διεθνές επίπεδο»... μέσω της «κοινής» τους «προτεραιότητας», που είναι «η ενίσχυση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων παραγωγής και διάθεσης κινηματογραφικού υλικού (...)»! Πιο απλά: η κυβέρνηση ψάχνει τρόπους ισχυροποίησης του ιδιωτικού κεφαλαίου και στα οπτικοακουστικά και μάλιστα «απευθύνεται» και στο ξένο κεφάλαιο, αφού, «ως κοινός στόχος ορίστηκε η προσέλκυση ξένων επενδύσεων με την παροχή κατάλληλων κινήτρων χωρίς να δημιουργούνται στρεβλώσεις στον ανταγωνισμό ή παραβάσεις της κοινοτικής νομοθεσίας».

Για την κυβέρνηση, η «λύση» στο αδιέξοδο της εγχώριας κινηματογραφίας είναι οι φοροαπαλλαγές του κεφαλαίου (βλ. «χορηγοί») και η μετατροπή της χώρας σε φυσικό σκηνικό ξένων υπερπαραγωγών. Λέξη δε λένε για την ενεργοποίηση του νόμου για την καταβολή ελάχιστου μέρους των κερδών των ιδιωτικών καναλιών στην κινηματογραφική παραγωγή, για την - ήδη ξεχασμένη - ίδρυση κρατικής ανώτατης κινηματογραφικής ακαδημίας (με ό,τι αυτό σημαίνει από την παγκόσμια εμπειρία και όχι τη σχολή - «φούσκα» στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης) και βέβαια, λέξη δεν ακούστηκε για την ενίσχυση του κινηματογράφου σε όλα τα επίπεδα, από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου, μέχρι την Ταινιοθήκη.

Αλλωστε, πρώτα τίθεται ο στόχος «υποστήριξη της τουριστικής ανάπτυξης με την παραγωγή σχετικού κινηματογραφικού υλικού» και μετά «η προβολή του εθνικού πολιτισμού», τον οποίο περιμένουν (;) να τον στηρίξουν οι ξένες πολυεθνικές...