Το ΚΚΕ ήταν το μόνο κόμμα που δε συμμετείχε από την πρώτη στιγμή στον «εθνικό» διάλογο - απάτη και στη σχετική φιέστα του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας στις 21 Γενάρη στο Ζάππειο. Ξεκαθάρισε ότι αυτή η διαδικασία έχει προαποφασισμένα αποτελέσματα, προδιαγεγραμμένα από τις συμφωνίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους και τις συνθήκες Λισαβόνας και Μπολόνια, για την επιστράτευση της Παιδείας στον πόλεμο του ανταγωνισμού και της αύξησης της κερδοφορίας των μονοπωλίων.

Το ΚΚΕ δεν «πατάει σε δύο βάρκες», συστηματικά και καθημερινά καλεί το λαό σε συσπείρωση και ανάπτυξη της πάλης ενάντια στην προσπάθεια κατάργησης του δημόσιου και κοινωνικού χαρακτήρα της Παιδείας. Συμβάλει στην προετοιμασία της λαϊκής απάντησης στην επερχόμενη επέλαση της ακόμα χειρότερης και βαθύτατα αντιδραστικής εκπαιδευτικής πολιτικής.

Αυτό που σήμερα απαιτείται είναι ο συντονισμός των διεκδικήσεων της εργατικής τάξης, των μικρομεσαίων λαϊκών στρωμάτων, του κάθε εργαζόμενου που βλέπει την επιστήμη από μέσο για την απαλλαγή του ανθρώπου από τις υλικές στερήσεις και τα πνευματικά δεσμά να μετατρέπεται ολοένα και περισσότερο σε εργαλείο άντλησης υπερκερδών, υπερεκμετάλλευσης και ακόμη μεγαλύτερης καταπίεσης των εργαζομένων.

Γι' αυτό, για το ΚΚΕ, η υπόθεση της Παιδείας δεν αφορά μόνο τον κόσμο της Εκπαίδευσης, αλλά όλο το λαό. Γι' αυτό τον καλεί να συσπειρωθεί στον αγώνα ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της Παιδείας, προβάλλοντας και διεκδικώντας Ενιαία Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους με:

• Κατάργηση κάθε μορφής ιδιωτικής Εκπαίδευσης και της έμμεσης ιδιωτικοποίησης της δημόσιας.
• Θέσπιση δίχρονης προσχολικής αγωγής μέσα από κρατικό δίκτυο παιδικών κέντρων.
• Καθιέρωση Ενιαίου και Δωδεκάχρονου σχολείου γενικής εκπαίδευσης σαν απαραίτητη προϋπόθεση όχι μόνον των πανεπιστημιακών σπουδών, αλλά και της όποιας επαγγελματικής εκπαίδευσης.
• Οικοδόμηση Ειδικών Επαγγελματικών Σχολών σε «μεταλυκειακό» επίπεδο, ενταγμένων στο εκπαιδευτικό σύστημα με κατάργηση των ΙΕΚ, ΚΕΚ κλπ. ιδρυμάτων κατάρτισης.
• Αναδιαμόρφωση μιας αληθινά Ενιαίας Ανώτατης Εκπαίδευσης, με ισότιμα ιδρύματα, τμήματα και σχολές, που θα παρέχουν πλήρη επιστημονική επάρκεια και επαγγελματική ικανότητα στους αποφοίτους τους και θα αναπτύσσουν την έρευνα με αποκλειστικό σκοπό την εξασφάλιση της γενικής προόδου και ευημερίας.
• 15% από τον κρατικό προϋπολογισμό για την κάλυψη των αναγκών της δημόσιας Εκπαίδευσης (μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, υλικοτεχνική υποδομή, δωρεάν παροχή βιβλίων και συγγραμμάτων, σίτιση - στέγαση για όλους κ.ά.).

Ο αγώνας αυτός για να καρποφορήσει θα πρέπει να συνοδευτεί με τη συνολικότερη πάλη για ριζικές ανατροπές στην οικονομία και στην κοινωνία, γιατί όσο μέτρο προόδου της κοινωνίας είναι το κέρδος, ούτε η Παιδεία, ούτε η Επιστήμη, ούτε ο Ανθρωπος θα μπορούν να μπουν πάνω από αυτό.