Το ταξίδι του υπουργού Τουριστικής Ανάπτυξης, Δ. Αβραμόπουλου, στο Χόλιγουντ, στις αρχές του Μάρτη, δε θα άξιζε στην πραγματικότητα μιας σοβαρής παρουσίασης. Η φράση «ελληνική διείσδυση στην κινηματογραφική βιομηχανία των ΗΠΑ», με την οποία ξεκινά το σχετικό δελτίο Τύπου, θα μπορούσε άνετα να αποτελεί και ένα ακόμη σύντομο «ανέκδοτο», δεδομένης της κατάστασης της δικής μας κινηματογραφίας.

Πέρα, όμως, από τους «μαξιμαλισμούς» του υπουργού - στους οποίους μας είχε συνηθίσει και ως δήμαρχος Αθηναίων - το ταξίδι αυτό λαμβάνει πιο σοβαρές διαστάσεις στο «φόντο» των μέχρι τώρα αποσπασματικών δηλώσεων του υφυπουργού Πολιτισμού, Π. Τατούλη, για το πώς «φαντάζεται» την «ανάπτυξη» της ελληνικής κινηματογραφίας. Ο κυβερνητικός στόχος για μετατροπή της Ελλάδας σε «σκηνικό» χολιγουντιανών υπερπαραγωγών είχε εκφραστεί λίγο καιρό πριν ο Δ. Αβραμόπουλος πάει στο Χόλιγουντ «πλασάροντας» τη χώρα ως εξής, σε εταιρίες - μεγαθήρια όπως η «20th Century Fox», η «Warner» και η «Paramount»: «Η Ελλάδα εξελίσσεται σε έναν από τους πιο ελκυστικούς τόπους για την παραγωγή μεγάλων ταινιών. Δένει αυτό και με το παρελθόν, όπου η χώρα μας προβλήθηκε, διαφημίστηκε, χάρη σε τέτοιες σπουδαίες παραγωγές, που έγραψαν ιστορία»! Εδώ το δελτίο Τύπου αναφέρει και σχετικά παραδείγματα: «Το Παιδί Και Το Δελφίνι», «Τα Κανόνια Του Ναβαρόνε», «Εραστές Του Καλοκαιριού», «Ζορμπάς», «Ποτέ Την Κυριακή», «Ο Ελληνας Μεγιστάνας» κ.ά!

Η «προσέλκυση ξένων μεγάλων παραγωγών στη χώρα μας» συνοδεύεται από ένα συνονθύλευμα ιδεολογημάτων των 10ετιών '60 και '70 σε συνδυασμό - και εδώ είναι το σημαντικό - με την πολιτική αποδιάρθρωσης των εργασιακών σχέσεων: «Η χώρα μας διαθέτει ένα εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον, μια ανεπανάληπτη ιστορική και πολιτιστική κληρονομιά αλλά και σύγχρονη υποδομή, που μπορεί πλέον να φιλοξενήσει μεγάλες κινηματογραφικές παραγωγές. Ειδικότερα τώρα, που διαμορφώνεται και ένα φιλόξενο και φιλικό επενδυτικό τοπίο. Η Ελλάδα βγαίνει μπροστά δυναμικά στις νέες συνθήκες ανταγωνιστικότητας. Προαναγγέλλουν δε, όλα αυτά τα προγράμματα και όλες αυτές οι πρωτοβουλίες, ένα ιδιαίτερα δυναμικό μέλλον», δήλωσε ο υπουργός.

Ετσι, εκτός από το ότι η εγχώρια κινηματογραφία απαξιώνεται ακόμη περισσότερο, ο ίδιος ο κινηματογράφος εκλαμβάνεται πλέον ως παράμετρος του καπιταλιστικού ανταγωνισμού και, στην προκειμένη περίπτωση, συνδέεται με τις ανάγκες του κεφαλαίου στον τομέα του τουρισμού. Ουσιαστικά, η κυβέρνηση «καλεί» τους Ελληνες κινηματογραφιστές να «απευθύνονται» στο εξής, στον ΕΟΤ...