ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ: της ανταποκρίτριας μας Αλεξάνδρας ΦΩΤΑΚΗ.--

Ακρως ενοχλητική αποδείχτηκε η επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών της Κούβας Φελίπ Περές Ρόκε, την Τρίτη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στο Στρασβούργο, που απέδειξε ότι το Νησί της Επανάστασης επιβιώνει παρά το εμπάργκο, διατηρώντας την αξιοπρέπεια και την ιδεολογία του, για αυτούς που θέλουν να την οδηγήσουν στη δικτατορία του κεφαλαίου. Εκαναν μάλιστα και ειδική συνέντευξη Τύπου χτες το πρωί στο Στρασβούργο, ώστε να πουν «τη δική τους σωστή εκδοχή» στους δημοσιογράφους.

Ο Πορτογάλος ευρωβουλευτής, Ριμπέιρο ε Κάστρο, μέλος της ομάδας του ΕΛΚ και από τους εισηγητές της «πρωτοβουλίας» «Δεν είστε μόνοι», που επιχειρεί «τον εκδημοκρατισμό της Κούβας, την πτώση της δικτατορίας του Κάστρο και την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων», προσπάθησε να συκοφαντήσει την Επανάσταση του κουβανικού λαού, υποστηρίζοντας ότι ο Κουβανός ΥΠΕΞ, επισκέφθηκε το Ευρωκοινοβούλιο χωρίς επίσημη πρόσκληση, ενώ σε «Κουβανοί δημοκράτες», που έχουν προσκληθεί παλαιότερα, το καθεστώς δεν τους το επέτρεψε...

Η απάντηση όμως είχε δοθεί ήδη από τον Φ.Π. Ρόκε, τη Δευτέρα το απόγευμα, όταν μίλησε στην Ομάδα Φίλων του κουβανικού λαού του Ευρωκοινοβουλίου, όταν απαντώντας στις προκλήσεις που δέχτηκε από διάφορους «δημοκράτες» βουλευτές της ΕΕ είπε: «Μιλάτε για έλλειψη δημοκρατίας στην Κούβα. Λέτε ότι υπάρχει μόνο ένα κόμμα, το οποίο αναπόφευκτα σχηματίζει κυβέρνηση. Σας λέω λοιπόν, ότι εγώ εκλέχτηκα από χιλιάδες Κουβανούς, που με ψήφισαν, ενώ εσείς βρίσκεστε εδώ, γιατί κάποιο κόμμα σας έβαλε στη λίστα του».

Ο ΥΠΕΞ της Κούβας είπε χαρακτηριστικά, «δεν ήρθαμε εδώ να απολογηθούμε για την Κούβα. Ηρθαμε για να δούμε αν μπορούμε να έχουμε κάποιες σχέσεις με την ΕΕ, σε ισότιμη βάση». Εκανε σαφές, ότι ακόμα και μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού σε κάποιες χώρες, που η Κούβα βρέθηκε σε πολύ άσχημη θέση, λόγω του ασφυκτικού εμπάργκο των ΗΠΑ, βρήκε τρόπους να επιβιώσει, χωρίς να σκύψει το κεφάλι και να κάνει υποχωρήσεις, που θα πρόδιδαν την επανάσταση του λαού της και την επιθυμία του για έναν άλλο τρόπο διακυβέρνησης, με κέντρο το λαό και όχι το κεφάλαιο.