Δυο είναι τα κύρια χαρακτηριστικά των σημερινών αναπτυγμένων κοινωνιών, όσο αδόκιμος και ασαφής μπορεί να είναι ο όρος «αναπτυγμένες». Από τη μια πλευρά, η αναμφισβήτητη κοινωνική παραγωγή πλούτου. Ανεξάρτητα πώς αυτή πραγματοποιείται και πώς διανέμεται ο πλούτος αυτός, είναι γεγονός ότι κυρίως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο παρατηρήθηκε στις χώρες του Βορρά (Ευρώπη, Αμερική, Καναδάς) τεράστια οικονομική μεγέθυνση. Από την άλλη πλευρά, στις ίδιες χώρες, το καπιταλιστικό μοντέλο είχε ως αποτέλεσμα την κοινωνική παραγωγή κινδύνων, κυρίως για το περιβάλλον. Κινδύνων, που δεν είναι πάντα ορατοί ή, ακόμα κι αν είναι, παραμένουν ασαφείς ή δυσδιάκριτες οι επιπτώσεις τους. Είναι πολύ δύσκολο να κατανοήσει κάποιος τι επιπτώσεις, λ.χ., μπορεί να υπάρξουν με τη δραματική μείωση της βιοποικιλότητας στα δάση βροχής ή την καταστροφή κάποιων βιοτόπων σε μια περιοχή. Πόσο, όμως, αναπτυγμένη μπορεί να χαρακτηριστεί μια κοινωνία, η οποία καταστρέφει, στο όνομα της μεγέθυνσης, δηλαδή ουσιαστικά του κέρδους του κεφαλαίου, τους φυσικούς της πόρους, ναρκοθετώντας το αύριο του πλανήτη; Ερωτήματα, που μόνο το δίδυμο Ανδρουλάκη - Ανδριανόπουλου μπορεί να υπερασπιστεί, έστω και με τη συμβολή του κ. Αλογοσκούφη...

Το σίριαλ με την εξεύρεση των χώρων υγειονομικής ταφής των απορριμμάτων συνεχίζεται κι όπως όλα δείχνουν θα δούμε πολλά επεισόδια ακόμα. Κάτι σαν τη «Λάμψη» του Φώσκολου. Είκοσι χρόνια «σοσιαλισμού» από το ΠΑΣΟΚ και δε βρέθηκε λύση. Πόσο γελοίοι φαντάζουν σήμερα, όταν καταφέρονται ενάντια στους εταίρους τους, της ΝΔ, και μιλώντας για ανικανότητα επίλυσης του εν λόγω ζητήματος!

Σε όλους τους τόνους, έχει ειπωθεί ότι η χωματερή των Λιοσίων έχει φτάσει στα όριά της. Αλλά δεν ιδρώνει το αυτί κανενός υπευθύνου. Να σημειώσουμε ότι η χωματερή αυτή είναι η μεγαλύτερη της Ευρώπης. Και κάτι ακόμα: Στη Σουηδία μια χωματερή κλείνει όταν συγκεντρώσει απορρίμματα που αντιστοιχούν με την εισροή ενός μήνα στα Λιόσια. Από εμάς ουδέν σχόλιο...

Από τις εκδόσεις «Ατραπός» κυκλοφόρησε πριν από ένα μήνα το παραπάνω βιβλίο κι έρχεται να συμπληρώσει την υπάρχουσα βιβλιογραφία στα ζητήματα της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης (ΠΕ). Ο αριθμός των σχετικών βιβλίων είναι απελπιστικά μικρός (στη χώρα μας) και αντιστρόφως ανάλογος με το ενδιαφέρον των εκπαιδευτικών και των μαθητών. Το συγκεκριμένο βιβλίο δεν πρόκειται για άλλο ένα εγχειρίδιο ΠΕ, τουλάχιστον με την κλασική έννοια. Εκτός από τις θεωρητικές προσεγγίσεις για το επιστημονικό πεδίο της ΠΕ, την ανάλυση των περιβαλλοντικών ζητημάτων και την παρουσίαση των μεθοδολογιών που εφαρμόζονται, παρουσιάζονται αναλυτικά 24 πειραματικά μαθήματα για τα σημαντικότερα ζητήματα και πώς αυτά μπορούν να προσεγγιστούν από τους εμπλεκόμενους με το χώρο της τυπικής εκπαίδευσης. Ενα βιβλίο χρήσιμο για εκπαιδευτικούς, φοιτητές, μαθητές και γονείς.