Το ντοκιμαντέρ, της Λυδίας Καρρά, αδικείται που βγαίνει στους κινηματογράφους και αδικεί και τις κινηματογραφικές αίθουσες! Είναι, με τις καλύτερες διαθέσεις, για την τηλεόραση. Εκεί, ίσως, να «πέρναγε» κάπως το όποιο ενδιαφέρον ενδέχεται να παρουσιάζει. Κυρίως, στα σημεία εκείνα που αναφέρεται στην άναρχη δόμηση.

Πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με τις «καταγραφές». Το ντοκιμαντέρ είναι να βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο. Και η «Φωνή Αιγαίου» δεν το βάζει. Απλώς πονάει. Δεν αποκαλύπτει, δεν καταγγέλλει.