Το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας βρίσκεται στα όρια της ασφυξίας. Οι ελάχιστοι ελεύθεροι χώροι όχι μόνο δεν προστατεύονται και δε διαμορφώνονται σε οάσεις πρασίνου, αλλά αντιθέτως καταπατούνται και τσιμεντοποιούνται προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Ενδεικτική είναι κατάσταση που επικρατεί στο Γουδί. Ο χώρος αυτός, συνολικής έκτασης 965 στρεμμάτων, είναι ίσως ο μοναδικός χώρος στην Αθήνα, που θα μπορούσε να γίνει χώρος υψηλού πρασίνου. Κι όμως, αν και έχει παραδοθεί από το 1977 (με το νόμο 732/77) στους Δήμους Αθήνας και Ζωγράφου επί 28 χρόνια το συνολικό σχέδιο, όχι μόνο βρίσκεται σε εκκρεμότητα αλλά επιπλέον μερικά από αυτά τα στρέμματα πρασίνου έγιναν... τσιμέντο. Μάλιστα στο χώρο έγιναν οι εγκαταστάσεις του Μπάντμινγκτον οι οποίες αξιοποιήθηκαν στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Αν και χαρακτηρισμένες ως προσωρινές, οι εγκαταστάσεις μένουν - επιβεβαιώνοντας τη λαϊκή ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» - και μάλιστα παραδίδονται προς εκμετάλλευση στο μεγάλο κεφάλαιο, συνοδευόμενες και από άλλες εμπορικές χρήσεις.

Ο χώρος βρίσκεται επιπλέον στο στόχαστρο της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, η οποία στην αναζήτησή της για νέο γήπεδο εποφθαλμιά - με τις ευλογίες τόσο της κυβέρνησης όσο και της δημάρχου Αθηναίων Ν. Μπακογιάννη - τρεις από τους τελευταίους μεγάλους ελεύθερους χώρους (σ.σ.: Γουδί, Ελληνικό και Ελαιώνας).

Ο Δήμος Αθηναίων και τα Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ, ξεπουλούν το Λυκαβηττό. Η ΕΤΑ ΑΕ έχοντας ήδη αναθέσει τη λειτουργία του εστιατορίου του Λόφου, και του τελεφερίκ στην εταιρία «Καστελόριζο ΑΕ», έχει δείξει δείγματα γραφής, αφού το εισιτήριο του τελεφερίκ έχει ανέβει κατά... 200%, ενώ στο εστιατόριο έχουν γίνει παρεμβάσεις χωρίς να υπάρχει περιβαλλοντική μελέτη. Επιπλέον, ανοίγει ο δρόμος για την ιδιωτικοποίηση και του υπόλοιπου Λόφου, μετά τη συμφωνία της διοίκησης του Δήμου Αθηναίων και της ΕΤΑ ΑΕ, από τον Απρίλη του 2003, η οποία υποτίθεται προβλέπει την... ανάπλασή του.

Η «Συμπαράταξη για την Αθήνα», ήταν εξαρχής αντίθετη σε αυτή την παράδοση, ενός από τους σημαντικότερους ελεύθερους χώρους στο ιδιωτικό κεφάλαιο: «Ο Λυκαβηττός» - είχε σημειώσει ο επικεφαλής της παράταξης Σπύρος Χαλβατζής - «μετά τη συμφωνία του Δήμου Αθηναίων με την ΕΤΑ, θα αλλάξει σταδιακά όψη χαρακτήρα και, τέλος, χρήσεις». Και συμπλήρωσε: «Η εξέλιξη του Λυκαβηττού, σε λίγα χρόνια, θα είναι ένα πάρκο με εισόδους και εισιτήρια. Και μπορεί να γίνει πιο όμορφο, όμως, οι Αθηναίοι δε θα μπορούν να το απολαμβάνουν».

Ενας ακόμη πνεύμονας πρασίνου 1.000 στρεμμάτων στο Λεκανοπέδιο, κινδυνεύει να χαθεί από τις επανειλημμένες, εδώ και χρόνια, μεθοδεύσεις της διοίκησης του Δήμου Αμαρουσίου. Πρόκειται για το Δάσος Συγγρού. Εκεί η διοίκηση του Π. Τζανίκου, αποφάσισε πριν από 1,5 χρόνο την ανάπλαση του κτήματος με τη... βοήθεια των συμβαλλόμενων, δηλαδή του υπουργείου Γεωργίας και του Ιδρύματος Γεωπονικών Ερευνών.

Σε αυτή την ανάπλαση, πάντως, ακόμη δεν έχουν ξεκαθαριστεί τα κονδύλια, αφού ο Π. Τζανίκος - απαντώντας σε σχετικές ερωτήσεις κατά τη συζήτηση του θέματος στο Δημοτικό Συμβούλιο - είχε πει ότι τα χρήματα θα προέλθουν από χορηγίες. Γίνεται σαφής η προοπτική για δημιουργία καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος και άλλων «ψυχαγωγικών» χρήσεων και τη μετατροπή του δάσους σε άλσος, ανοίγοντας στην ουσία το δρόμο για την τσιμεντοποίησή του.

Στο μεταξύ, σύμφωνα με το σχέδιο του δημάρχου Αμαρουσίου το 75% των εξόδων θα το αναλάβει η Δημοτική Επιχείρηση Αμαρουσίου, η οποία και είναι Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, και θα έχει την ευθύνη των αναθέσεων. Μόλις το 25% καλύπτεται από την Πολιτεία - και συγκεκριμένα από το υπουργείο Γεωργίας.

Οι δύο αυτοί χώροι είναι από τους ελάχιστους χώρους - ανάσες για τους κατοίκους του κέντρου της Αθήνας. Και όμως - και παρά το γεγονός ότι όλο και λιγοστεύουν οι ελεύθεροι χώροι - ακόμη και αυτοί καταπατούνται προς όφελος των μεγαλοεπιχειρηματιών.

Το Πάρκο Ελευθερίας καταπατήθηκε από το Μέγαρο Μουσικής του μεγαλοεπιχειρηματία Χρ. Λαμπράκη, ενώ στο Πεδίον του Αρεως, υπάρχουν εγκαταστάσεις του Πανελληνίου ΓΣ που ανήκει στον μεγαλοκαναλάρχη Μ. Κυριακού. Ειδικότερα, σχετικά με την τελευταία περίπτωση, η οποία πρόσφατα οδηγήθηκε στις δικαστικές αίθουσες με την κατηγορία της καταπάτησης του δημόσιου χώρου - η υπόθεση αναβλήθηκε - η υπερασπιστική γραμμή που χάραξε το Διοικητικό Συμβούλιο του Πανελληνίου ήταν ότι ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως προπονητικό κέντρο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και ως εκ τούτου ακόμη και αν θεωρηθούν παράνομες οι κατασκευές εντός του Πεδίου του Αρεως, θα πρέπει να... νομιμοποιηθούν, βάσει του Ολυμπιακού νόμου - σκούπα! Στην ουσία, δηλαδή, οι Ολυμπιακοί Αγώνες εξακολουθούν να δίνουν προσχήματα στους μεγαλοεπιχειρηματίες για να καταπατούν κάθε εκατοστό ελεύθερου αδόμητου δημόσιου χώρου...

Ενας τεράστιος χώρος συνολικής έκτασης 9.000 στρεμμάτων, ο οποίος στην αρχαιότητα ονομαζόταν «κάλλιστον προάστιον» έχει καταντήσει σήμερα να είναι ο ...«σκουπιδότοπος της Αθήνας». Βρίσκεται μεταξύ των Δήμων Αιγάλεω, Ταύρου, Ρέντη, Περιστερίου και Αθηνών. Από το 1947 οι κυβερνήσεις «θεωρητικά» επιδιώκουν να αποδώσουν στον - μόνο κατ' όνομα - Ελαιώνα την παλιά του αίγλη και να μετατρέψουν την περιοχή σε χώρο ήπιας βιομηχανικής ανάπτυξης και το μεγαλύτερο μέρος του σε ελεύθερο χώρο αναψυχής. Ολα αυτά όμως, μόνο σε θεωρητικό επίπεδο, αφού στην πράξη, η μια βιομηχανία διαδέχεται την άλλη και οι 115.000 ελιές που κάποτε υπήρχαν σήμερα έχουν εξαφανιστεί.

Σε όλα αυτά, μάλιστα, προστέθηκε και ένα ακόμη: Η δήμαρχος Αθηναίων Ντ. Μπακογιάννη, έκανε επίσημη πρόταση στη διοίκηση της ΠΑΕ Παναθηναϊκός και στο ΥΠΕΧΩΔΕ για να κατασκευάσει εκεί το γήπεδό της η ποδοσφαιρική εταιρία. Στην ουσία δηλαδή, μπαίνει ταφόπλακα στην όποια ελπίδα των Αθηναίων για τη διαμόρφωση ενός μεγάλου πάρκου στην περιοχή...