Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1923 και αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου το 1947. Την ίδια χρονιά προσλαμβάνεται από το «Βασιλικό Θέατρο» Θεσσαλονίκης, με το οποίο συνεργάστηκε για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Το 1953 ίδρυσε τον Ομιλο Αρχαίας Τραγωδίας. Με το θίασο αυτό σκηνοθέτησε συνολικά οκτώ αρχαίες τραγωδίες και έδωσε παραστάσεις σε διάφορα αρχαία θέατρα σε όλη την Ελλάδα (Αμφιαραείου, Γυθείου, Θάσου, Θορικού, Μεγαλόπολης, Μήλου, Νικόπολης, Πάτρας, Φιλίππων κ.ά.), τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά από το θίασό του στους νεότερους χρόνους.

Οι παραστάσεις του έγιναν αφορμή να καθιερωθούν επτά περιφερειακά φεστιβάλ. Το 1958 συγκρότησε το «Θίασο Εθνικού Κήπου» και δύο χρόνια αργότερα το «Θίασο των Νέων». Οι τρεις θίασοι συνυπήρξαν κάτω από την επωνυμία «Νέα Σκηνή Κωστή Λειβαδέα», έως το 1965. Το 1963 ίδρυσε Δραματική Σχολή, η οποία λειτούργησε μέχρι το 1968. Από το 1968 έως το 1977 έζησε στη Μ. Βρετανία, όπου έδινε σεμινάρια θεάτρου σε διάφορες πανεπιστημιακές σχολές.

Επιστρέφοντας στην Ελλάδα εργάστηκε στην ΕΡΤ, ως επικεφαλής των εσωτερικών παραγωγών για το θέατρο, τη μουσική και τα παιδικά προγράμματα. Διατέλεσε γγ της Πανελλήνιας Ενωσης Ελεύθερου Θεάτρου, αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, μέλος του ΔΣ του Ταμείου Συντάξεως Ηθοποιών και της Επιτροπής Αδείας Ασκήσεως Επαγγέλματος του Ηθοποιού, πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου. Το 1978 διορίστηκε καθηγητής στη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Ωδείου Αθηνών, την οποία και διηύθυνε έως το 2001.