Είναι οι γυναίκες της κουζίνας. Οι αφανείς των εστιατορίων και των καφετεριών. Ετοιμάζουν τους μεζέδες και τα ορεκτικά των πελατών, κάνουν λάντζα και καθαριότητα κι ό,τι άλλο προκύψει. Δουλεύουν από νωρίς το απόγευμα και μέχρι την ώρα που θα φύγει και η τελευταία παρέα του μαγαζιού, που πολλές φορές κάθεται μέχρι τα ξημερώματα. Κι άμα «πέσουν» πολλές παρέες μαζί, αν και δε φτάνουν δύο χέρια, πρέπει να τα κάνουν όλα. «Βγάζουν», ταυτόχρονα, δεκάδες παραγγελίες, αφού πρώτα πλύνουν πιάτα, ποτήρια, μαχαιροπίρουνα, κατσαρόλες. Οσες και αν είναι, όμως οι ώρες και όση κι αν είναι η δουλιά, η «ταρίφα» του μεροκάματου είναι «κομμένη» στα 25 ευρώ την ημέρα. Για νυχτερινά, Κυριακές κι αργίες, όπως και ένσημα ούτε λόγος να γίνεται. Και στην περίπτωση που κάνουν έφοδο οι ελεγκτές του ΙΚΑ ή της αστυνομίας, ο εργοδότης τις στέλνει να κρυφτούν στην τουαλέτα του μαγαζιού για όσο κρατήσει ο έλεγχος. Ελεύθερο χρόνο και δική τους ζωή δεν έχουν κι αναγκαστικά «ξεχνούν» οικογένεια και υποχρεώσεις στο σπίτι. Μόνο ό,τι προλάβουν τις πρωινές ώρες κι ύστερα από ξενύχτι.

Η Κατερίνα Ζιώγκου, δουλεύει εδώ και δύο χρόνια σε κουζίνα καφετερίας. Κάνει 8 μεροκάματα σε 6 μέρες, αφού το Σαββατοκύριακο κάνει δύο βάρδιες την ημέρα. «Δε σ' αφήνουν να ξαποστάσεις ούτε για ένα λεπτό», λέει. «Είμαστε οι γυναίκες της "λάντζας". Εκεί καταντήσαμε να είναι όλη η ζωή μας. Εξω από την κουζίνα δεν υπάρχει τίποτα άλλο για μας. Σκέφτομαι ακόμα κι αν θα πάρω άδεια για μια βδομάδα το καλοκαίρι, αφού αυτή θα είναι άνευ αποδοχών».