Οδυνηρά είναι τα αποτελέσματα για τους ψυχικά πάσχοντες και τις οικογένειές τους, αλλά και για τους εργαζόμενους στις ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές και τις δομές αποασυλοποίησης που δημιουργήθηκαν στα πλαίσια του «Ψυχαργώς», της ιδιωτικοποίησης της Ψυχικής Υγείας και της αποποίησης της ευθύνης του κράτους για τη φροντίδα των ψυχικά πασχόντων, που εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Βάσει των στοιχείων που περιέχονται στο επιχειρησιακό πρόγραμμα Υγεία - Πρόνοια 2000-2006 του υπουργείου Υγείας, το σύνολο των προγραμματισμένων δομών αποασυλοποίησης στη χώρα μας - που υποτίθεται θα υποκαθιστούσαν τα δημόσια ψυχιατρεία που σχεδιάζεται να συρρικνωθούν και να κλείσουν έως το 2010 - είναι 215 αλλά λειτουργούν μόνο 112, με την πλειοψηφία των δομών να λειτουργούν από ιδιώτες.

Την περασμένη βδομάδα το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι 35 νέες Μονάδες Ψυχικής Υγείας, προστέθηκαν τους πρώτους 7 μήνες του 2005 στις ήδη λειτουργούσες σε όλη τη χώρα, στο πλαίσιο του Γ' Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (ΚΠΣ). Απ' αυτές οι μισές είναι ιδιωτικές και οι μισές σε δημόσιες μονάδες. Μάλιστα, η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, ετοιμάζει νέο πρόγραμμα παραχώρησης αδειών σε ιδιώτες για την ανάληψη προγραμμάτων αποασυλοποίησης. Ετσι, το υπουργείο Υγείας θα εγκρίνει 26 άδειες για το πρώτο εξάμηνο του 2006, για τις οποίες έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον 70 ιδιώτες.

Οι ιδιώτες δραστηριοποιούνται κατά προτίμηση στα οικοτροφεία, όπου το μέσο μηνιαίο κόστος είναι 40.000 ευρώ - έναντι 20.000 ευρώ στα δημόσια - και στους ξενώνες, όπου το μέσο μηνιαίο κόστος είναι 25.000 ευρώ - έναντι 17.000 ευρώ στα δημόσια. Ετσι, για παράδειγμα, από τα 58 λειτουργούντα οικοτροφεία, τα 51 λειτουργούν από Νομικά Πρόσωπα Ιδιωτικού Δικαίου, ενώ αντίστοιχα τα διαμερίσματα που έχουν μηνιαίο κόστος 5.000 ευρώ είναι στο σύνολό τους δημόσια.

Μάλιστα υπάρχουν κάποιοι ιδιώτες που έχουν αναπτύξει μέχρι εφτά δομές αποασυλοποίησης, με μέσο μηνιαίο κόστος ανά άτομο 3.000 ευρώ! Πολλές απ' αυτές τις δομές, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Υγείας, λειτουργούν χωρίς άδεια ή απασχολούν επιστημονικό προσωπικό σε πολλές δομές και με δελτίο παροχής υπηρεσιών.

Αυτή η ιδιωτικοποίηση σήμανε τη μεταφορά του δυσβάσταχτου βάρους των αναγκών των ασθενών στις πλάτες των ίδιων και των οικογενειών τους, ενώ συνοδεύτηκε από τις χαμηλές αμοιβές, τις επισφαλείς σχέσεις εργασίας, την εντατικοποίηση της δουλιάς, την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η κατάσταση μάλιστα γίνεται ακόμα χειρότερη, καθώς μετά τη λήξη της 18μηνης χρηματοδότησης των προγραμμάτων από την Ευρωπαϊκή Ενωση, η κυβέρνηση προχώρησε στην περικοπή κατά 50% των επιχορηγήσεων αυτών των δομών. Ετσι, πολλά οικοτροφεία αφήνουν τους εργαζόμενους απλήρωτους, έχουν απολύσει ή αναγκάσει σε αποχώρηση μέρος του προσωπικού και οπωσδήποτε λειτουργούν με μειωμένο προσωπικό.

Από κοντά και οι ιδιωτικές ψυχιατρικές κλινικές, που λειτουργούν με κανόνες αγοράς επιδιώκοντας το κέρδος, ουσιαστικά ανεξέλεγκτες από το κράτος και εκμεταλλευόμενες την έλλειψη ενός αποκλειστικά δημόσιου δωρεάν συστήματος Υγείας - Ψυχικής Υγείας - Πρόνοιας, που να παρέχει δωρεάν υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας.