«Ομάδα εργασίας», με σκοπό την επεξεργασία προτάσεων για την «ανάδειξη» των αρχαιοτήτων που αποκαλύφθηκαν ή που υπήρχαν αλλά τώρα είναι πιο «προσβάσιμες» λόγω της διάνοιξης της Εγνατίας, συστάθηκε στο υπουργείο Πολιτισμού.

Η ομάδα αποτελείται από υπηρεσιακούς παράγοντες του υπουργείου και στη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε γι' αυτό το σκοπό «διαπιστώθηκε ότι έχουν γίνει ή γίνονται αρκετές επιμέρους παρεμβάσεις και υπάρχει υλικό στο πλαίσιο της δουλιάς του υπουργείου Πολιτισμού, αλλά οι επιμέρους ενέργειες δεν εντάσσονται σε ένα γενικότερο και στοχευμένο σχεδιασμό, ούτε είναι γνωστές στο ευρύ κοινό, που αποτελεί και τον τελικό αποδέκτη της νέας αυτής προσπάθειας».

Σημειώθηκε επίσης ότι «η Εγνατία Οδός, η οποία σε μεγάλο μέρος της παρακολουθεί σχεδόν τη χάραξη της αρχαίας Εγνατίας, διασχίζει τη Βόρεια Ελλάδα και διέρχεται από σημαντικά αρχαία, βυζαντινά και νεότερα μνημεία, μουσεία, τόπους με ιδιαίτερα πλούσια άυλη πολιτιστική κληρονομιά, τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και πόλεις με σημαντική σύγχρονη πολιτιστική παρουσία».

Ωστόσο, τέτοιου είδους ενέργειες συνοδεύονται «μοιραία» από εύλογα ερωτήματα, όπως: Υπάρχει συνολική, τεκμηριωμένη και δημοσιευμένη καταγραφή των ευρημάτων που καταστράφηκαν ή όσων «διατηρήθηκαν»... «διά της καταχώσεως», στο «όνομα» των «μεγάλων έργων»; Θα προχωρήσει το ΥΠΠΟ σε ουσιαστική στήριξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας - έστω και συγκυριακά με αφορμή το εν λόγω σχέδιο - σε μέσα και ανθρώπους για να διαχειριστεί όλο αυτό τον πλούτο; Τι νόημα έχει ο διαχωρισμός του υφυπουργού Πολιτισμού, Π. Τατούλη, των μνημείων που θα αναδειχτούν, σε αυτά που «θα προβληθούν προς την παγκόσμια κοινωνία» και «τα οποία θα πρέπει να έχουν διεθνή αναγνωρισιμότητα» και σε αυτά που «θα προσελκύσουν τους Ελληνες, συμπεριλαμβανομένων και των λαογραφικών στοιχείων, εθίμων κλπ»; Μήπως σημαίνει ότι θα έχουν και διαφορετικό φορέα διαχείρισης, πλην της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας;