Η σημερινή νεολαία, όπως και οι προηγούμενες γενιές που γεννήθηκαν και γαλουχήθηκαν στον καπιταλισμό, «κληρονόμησε», χωρίς να το θέλει και την ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση σε αυτήν των θεωριών της αστικής τάξης.

Αυτή η ιδεολογικοπολιτική παρέμβαση αρχίζει από τις πολύ μικρές ηλικίες, και αναλόγως το «πρόσφορο έδαφος» που βρίσκει, αναπτύσσεται και σε μεγαλύτερες ηλικίες της νεολαίας.

Από το δημοτικό ακόμα μέσα από τη βιβλιογραφική προπαγάνδα η αστική τάξη προάγει τον ατομισμό και την ανταγωνιστικότητα, ενάντια στη συλλογική δουλιά και την ευγενή άμυλα.

Η ιστορία που διδάσκεται, στα παλαιότερα χρόνια, διαστρέβλωνε την αλήθεια, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό τον φόβο στη νεολαία, ενάντια σε κάθε τι το επιστημονικό, τον σοσιαλισμό.

Μέσα από την αστική προπαγάνδα στην εκπαίδευση πέρναγαν και περνούν ό,τι το πιο αντιδραστικό, το πιο απάνθρωπο σύνθημα το «μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό», τη μοιρολατρία που για την άσχημη κατάντια των νέων έφταιγε η κακιά τους μοίρα ή η ατυχία τους. Πέρναγε ο νόμος της ζούγκλας, «ζήσε και άσε τους άλλους να πεθάνουν», γίνε θηρίο για να επιβιώσεις στον ανταγωνισμό.

Ομως είναι οι άνθρωποι ζώα;

Οι άνθρωποι διαφέρουν από τα ζώα. Το ζώο αντιμετωπίζει παθητικά τη φύση που το περιβάλλει, συνήθως παίρνει ό,τι του δίνουν, βολεύεται όπου και όπως μπορεί.

Ο άνθρωπος από τα υλικά της φύσης δημιουργεί για τον εαυτό του σε μεγάλο βαθμό το περιβάλλον που θα ζήσει.

Αυτό το περιβάλλον η αστική τάξη προσπαθεί να το στρέψει ενάντια στην αρχική φύση και ίδρυση της κοινωνίας.

Ο ατομισμός και οι νέες μορφές «αγκαλιάσματος» της νεολαίας του πιο ευαίσθητου κομματιού της εργατικής τάξης έχει πλέον «εκμοντερνιστεί», η πληροφορική αντί να γίνει προσπάθεια ανοίγματος της σκέψεις της νεολαίας σε νέους ορίζοντες επικοινωνίας προς όφελός της, χρησιμοποιείται για το απόκομμα της νεολαίας από την παρέα, την ομαδική διασκέδαση, τον πολιτισμό και περιθωριοποιεί το νέο μόνο του μπροστά σε μια οθόνη ενός κομπιούτερ, να αναζητά την ψευδαίσθηση του κυβερνοχώρου, της γνωριμίας με το αντίθετο φύλο, ακόμα και την ηδονή. Μια ηδονή ψεύτικη όπως ψεύτικα είναι όλα αυτά που υπόσχεται η αστική τάξη στη νεολαία.

Οι νέες μορφές ταξικής διάκρισης στην Παιδεία - «μεταρρυθμίσεις» τις ονομάζουν οι κυβερνήσεις της άρχουσας ιμπεριαλιστικής και καπιταλιστικής τάξης στη χώρα μας, ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και οι συνοδοιπόροι οπορτουνιστές εραστές του συμβιβασμού του ΣΥΝ - θέλουν να μας πείσουν ότι ο καλός μαθητής είναι από γεννησιμιού του έξυπνος, ενώ ταυτόχρονα κατηγοριοποιεί με τις διάφορες ευέλικτες ζώνες, σχολεία, εκπαιδευτικούς και μαθητές.

Δεν επιτρέπει το δικαίωμα του λάθους, το εξοντώνει, δε δίνει δεύτερη ευκαιρία, δε δημιουργεί προϋποθέσεις ανθρώπινων σχέσεων και διασκέδασης. Προάγει την υποκουλτούρα και το χαβαλέ γιατί δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις.

Η εργαζόμενη νεολαία είναι και η πιο εκμεταλλεύσιμη. Δουλιά χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, μαύρη εργασία, προγράμματα STAGE, συμβάσεις εργασίας με όρους εξευτελισμού της προσωπικότητας, όμηροι των εκάστοτε πολιτικών νταβατζήδων και της ΕΕ.

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΤΑΞΗ!!!!

Είναι ένα σημαντικό κομμάτι της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Είναι σπλάχνο της, ακόμα και οι φοιτητές είναι η αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης.

Το ΚΚΕ, καθοδηγητής της εργατικής τάξης, έχει και την ευθύνη της πολιτικής δουλιάς της νεολαίας.

Δεν είναι αποκλειστική δουλιά της ΚΝΕ.

Κακώς πιστεύω τα παλαιότερα συνέδρια χρέωναν αποκλειστικά στην ΚΝΕ αυτή την καθοδήγηση.

Είναι πρώτα από όλα δουλιά του Κόμματος η ΝΕΟΛΑΙΑ και η ΚΝΕ είναι η νεολαία του Κόμματος και όχι κόμμα της νεολαίας. Αυτή την αντίληψη που γαλουχήθηκε και με ευθύνη του κόμματος παλαιότερα σε ορισμένα στελέχη της ΚΝΕ την πληρώσαμε ακριβά, αφού στελέχη και μέλη της ΚΝΕ, ΟΔΗΓΗΘΗΚΑΝ ΟΠΩΣ ΗΤΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΣΤΟΝ ΑΡΙΣΤΕΡΙΣΜΟ.

Ποτέ, από την άλλη πλευρά, δε θα πρέπει να κομπλιμεντάρουμε τη νεολαία, όπως κάνει ο ΣΥΝ, που έχει διαχυθεί μέσα σε οπορτουνιστικά σχήματα ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΟΡΟΥΜ κλπ., αποπροσανατολίζοντας τη νεολαία από τον πραγματικό αντίπαλό της τους ιμπεριαλιστές και καπιταλιστές ΗΠΑ και ΕΕ.

Είναι πλέον γνωστό ότι η προσπάθεια χειραγώγησης της νεολαίας από την καταναλωτική μανία και τα αδιέξοδα που οδηγεί η θεωρία της άρχουσας τάξης, της πλουτοκρατίας, ανεργία, παράνομος πλουτισμός, ανταγωνισμός, οδηγεί ένα κομμάτι της νεολαίας, ηλικιακά όλο και πιο μικρό στα ναρκωτικά.

Η παρέμβαση του Κόμματος στις πιο μικρές ηλικίες είναι επιβεβλημένη. Ισως να ήταν λάθος εκτίμηση, ή, αδυναμία στελεχικού δυναμικού η διάλυση των Νέων Πρωτοπόρων που είχαν σημαντική συμβολή στην κοινωνία, στον πολιτισμό, στο σχολείο, στη γειτονιά, στο χωριό και την πόλη.

Πρότασή μου η επαναλειτουργία των Νέων Πρωτοπόρων.

Οι «φωνές» που λένε ότι τάχα η «νεολαία μπορεί να παλέψει από μόνη της», πως δήθεν το «κίνημα της νεολαίας πρέπει να είναι αυτόνομο» ή πως «η πολιτική δεν ταιριάζει στους νέους» ανήκουν στους υπερασπιστές της εκμετάλλευσης του καπιταλισμού. Και γνωρίζουν ότι οι νέοι πάνε με τους καινοτόμους, τους πρωτοπόρους, τους τολμηρούς κόντρα στο ρεύμα. Ετσι λοιπόν τώρα όπως και στις πιο κρίσιμες φάσεις πρέπει να στρατευτούν με το Κόμμα τους, το ΚΚΕ.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΟΥ ΒΑΣΙΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΝΕΡΓΙΑ, ΣΤΗΝ ΑΜΑΘΕΙΑ.

Στη χώρα μας νόμος είναι το κέρδος του ιδιώτη, ξένου και ντόπιου επιχειρηματία. Για το κέρδος στο μεγάλο παζάρι της Ευρώπης ξεπουλιούνται σήμερα τα νεανικά όνειρα και δικαιώματα.

Το Κόμμα είναι υποχρεωμένο σήμερα παρά ποτέ να «δει» και να δουλέψει υπεύθυνα τα προβλήματα και τις ανησυχίες της νεολαίας, να μπει μπροστά μαζί με την ΚΝΕ και όχι μόνο η ΚΝΕ, και να καθοδηγήσει τη νεολαία με τα ιδανικά και την ιστορία του κινήματος και του Σοσιαλισμού.

Τιγγινάγκας Γεώργιος

Ιδιωτικός υπάλληλος, πρόεδρος Φιλοπρόοδου Συλλόγου Ανθούπολης