Καθ' οδόν: Στα Λαγκάδια | ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

ΤΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

Καθ' οδόν: Στα Λαγκάδια

Eurokinissi

Αρκαδία, ο νομός με τις σπάνιες ομορφιές, τόσο στα ορεινά όσο και στα παράλια. Ενα από τα ομορφότερα χωριά της είναι η Βυτίνα. Ορεινή, χτισμένη σε λάκκωμα, κατάφυτη με φυσικές καλλονές, εξοχές, τρεχούμενα νερά και θαυμάσιο κλίμα. Οι αρκαδικές ακτές με τις καθαρές θάλασσες, το εύφορο οροπέδιο αλλά και τους ιστορικούς αρχαιολογικούς χώρους κεντρίζουν το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Εμείς, σήμερα θα περάσουμε από την πανέμορφη Βυτίνα που φημίζεται για τα ξυλόγλυπτα αριστουργήματά της που φιλοτεχνούν οι κάτοικοι του χωριού: τη Βυτίνα που είναι ο γενέθλιος τόπος του ιστορικού Κωνσταντίνου Παπαρηγόπουλου. Ακόμη θα περάσουμε και από ένα άλλο ορεινό χωριό. Ιστορικό και θρυλικό, τη Δημητσάνα, την «μπαρουταποθήκη» του Αγώνα, που είναι η πιο τυπική κωμόπολη του Μοριά. Είναι χτισμένη στα 1.000 μέτρα, στη θέση της αρχαίας πόλης Τεύθις, από την οποία διακρίνονται τα λείψανα του τείχους. Γενέτειρα του μητροπολίτη Παλαιών Πατρών Γερμανού, τόπος παραδοσιακός, αδρός και μαγικός, αποτελεί ένα από τα ωραιότερα τοπία της Πελοποννήσου.

Ομως, όταν φεύγεις από εκείνα τα βουνά φτάνεις στα Λαγκάδια...

Φιλάρεσκα και γραφικά

Καθώς έρχεσαι, λοιπόν από τη Βυτίνα ή τη Δημητσάνα, η πρώτη έκπληξη είναι η ίδια η εικόνα των Λαγκαδιών. Δεν ξέρουμε κανένα άλλο χωριό να προβάλλει τόσο ξαφνικά και τόσο φιλάρεσκα τα κάλλη του. Η δεύτερη εικόνα είναι μια γραφική φιγούρα, που πελεκά με υπομονή γκλίτσες λίγο έξω από το χωριό. Αργότερα τα καλντερίμια μας οδηγούσαν στο απάνω χωριό. Μια στάση στις βρύσες που κι αυτές «διαφημίζουν» με παφλασμό το κρυστάλλινο νερό τους, και μετά η απόλαυση της θέας από την Παναγιά του Γούναρη προς την Ηλεία και την Αχαΐα, μέχρι το Ιόνιο και τη Ζάκυνθο.

Eurokinissi

Αυτή η διαδρομή αρκεί να σε πείσει ότι σ' αυτό το χωριό βασιλεύουν τα έργα των χεριών. Ακόμη και τα φαγητά, το ζυμωτό ψωμί, οι χυλοπίτες, οι κουραμπιέδες, οι κρέπες, είναι χειροποίητα.

Πρώτα, πρώτα, όμως, είναι χειροποίητα τα ίδια τα Λαγκάδια. Τα σπίτια, οι εκκλησίες, τα γεφύρια, οι βρύσες, τα πλακόστρωτα. Ηταν πράγματι οι πιο ονομαστοί κτίστες όλου του Μοριά. Το είπε ο παλιός μαθητής, όταν τον ρώτησε ο δάσκαλός του, ποιος έκτισε τον κόσμο; «Οι Λαγκαδιανοί», απάντησε. Το λένε τα ίδια τα έργα τους σ' όλη την Πελοπόννησο, και φυσικά, στον ίδιο τον τόπο τους. Το λέει πολύ εύγλωττα και μια παράδοση.

Δύο υπέροχες εκκλησίες, των Ταξιαρχών και του Προδρόμου, κτίστηκαν και οι δύο το 1808, μαζί με τα καμπαναριά τους και μάλιστα, μέσα σε σαράντα μέρες! Τόσες μόνο τους έδωσε ο πασάς για να μην προλάβουν να κτίσουν ούτε μία, αλλά αυτοί έκτισαν δύο! Εξάλλου, στην τόσο απότομη πλαγιά όπου βρίσκονται τα Λαγκάδια, μόνο αυτοί μπορούσαν να κτίσουν. Το σχολείο είναι τετραώροφο από τη μια πλευρά και ισόγειο από την άλλη. Αυτή η τόσο απότομη πλαγιά καταλήγει σε μια δροσερή ρεματιά, όπου το νερό τρέφει τεράστια πλατάνια.

Η πεζοπορία μέχρι εκεί είναι μια έκπληξη και αξίζει ο κόπος που θα χρειαστεί να κάνει ο πεζοπόρος, για να επιστρέψει στο χωριό. Μια πιο ομαλή διαδρομή είναι να πάρει την άσφαλτο προς τον Πύργο και να περπατήσει μέχρι τις τρεις βρύσες, κάπου μια ώρα δρόμος, με τα πόδια φυσικά.

Eurokinissi

Πρόσβαση: Οδικώς από την Αθήνα (210 χλμ. από το Δαφνί) για Τρίπολη και στροφή από κόμβο Νεστάνης, λίγο μετά τη σήραγγα Αρτεμισίου για Βυτίνα και Λαγκάδια (68 χλμ.).

Φαγητό: Το κατσικάκι και το χοιρινό γίνονται στον ίδιο ξυλόφουρνο όπου ψήνεται και το ζεστό ψωμί. Τις γεύσεις συμπληρώνουν ο κόκορας με χυλοπίτες, ντόπια φέτα και το ροζέ κρασί. Οι χυλοπίτες φτιάχνονται λίγο πιο πέρα, σε ένα εργαστήριο ζυμαρικών όπου υπάρχουν γλυκά του κουταλιού, κουραμπιέδες και πολλά άλλα.

Αλλα τόσα υπάρχουν και στα καταστήματα στον κεντρικό δρόμο. Εκεί βρίσκονται και οι ψησταριές με τα τραπεζάκια μπροστά στην εκκλησία για κρέπες, ποτά και καφέ. Στο πάνω χωριό λειτουργεί ταβέρνα.