Ο αρχηγός της αγωνιστικής ομάδας της Φορντ Μάλκολμ Γουίλσον αποφάσισε ότι ο νικητής θα πρέπει να είναι ο Κόλιν Μακρέι, παρότι ο Κάρλος Σάινθ προηγούνταν με διαφορά 1,5 λεπτού. Ο Σάινθ λίγο πριν την έξοδο της τελευταίας ειδικής Στόρμη Οινοχώρι ΙΙ, έκανε δεξιά και περίμενε όχι μόνο να τον περάσει ο Μακρέι, αλλά και άλλοι δεκαέξι οδηγοί. Με αυτό τον επιδεικτικό τρόπο δήλωσε σε κάθε κατεύθυνση τη δυσαρέσκειά του και χάριζε τον απαραίτητο χρόνο στον Μακρέι ώστε να στεφθεί νικητής.

Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να επιπλήξουν την ομάδα και το πλήρωμα για παράβαση του άρθρου 151 του Ειδικού Κανονισμού της FIA. Οι παλαιότεροι θυμήθηκαν ότι πριν 5 χρόνια είχε συμβεί κάτι ανάλογο με τον Σάινθ να είναι ο ευνοούμενος και μίλησαν για εξόφληση «γραμματίου». Οπως και να 'χει αυτού του είδους οι αποφάσεις που είναι πλέον ρουτίνα στη Φόρμουλα 1, απλώς εκτελούν το ευ αγωνίζεσθαι και αφαιρούν στο βωμό των οικονομικών συμφερόντων κάθε έννοια «αθλητισμού» από αυτό που όλοι όσοι αγαπούν ονομάζουν σπορ.

Αυτό ήταν το άδοξο τέλος, ενός κατά τα άλλα εξοντωτικού αλλά άψογα οργανωμένου αγώνα. Το 47ο Ακρόπολις αν και είχε διαφημιστεί ως ένα «μαλακό» σπριντ στο χώμα αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά ως ο σκληρότερος αγώνας του παγκόσμιου πρωταθλήματος. Στην εκκίνηση βρέθηκαν 117 πληρώματα και μετά από τις 19 ειδικές και τα 1.400 χλμ. συνολικής διαδρομής έφθασαν στον τερματισμό 48. Οι εγκαταλείψαντες, σαφώς περισσότεροι, είχαν πολλά να καταμαρτυρήσουν στα σκληρά χώματα και την υπερβολική ζέστη. Κυρίως οι επαναλαμβανόμενες ειδικές αποτέλεσαν την «γκιλοτίνα» πολλών πιο αργών οδηγών. Οι ταχύτεροι έσκαβαν τα χώματα και οι αργότεροι αντί για διαδρομή έβρισκαν οργωμένα χωράφια.

Στους εγκαταλείψαντες δυστυχώς συμπεριλαμβάνονται τόσο ο προηγούμενος στην παγκόσμια κατάταξη Ρίτσαρντ Μπερνς, που ήταν τρίτος, αφού του κάηκε το τούρμπο όσο και ο παγκόσμιος πρωταθλητής, Τόμι Μάκινεν που δεν ολοκλήρωσε ούτε το πρώτο σκέλος. Η Σουμπαρού με την τρίτη θέση που πήρε ο Γιούχα Κάνκουνεν και τις επιτυχίες των μη εργοστασιακών οδηγών κατάφερε να κρατηθεί ψηλά στα μάτια των Ελλήνων θεατών. Ομως η Μιτσουμπίσι, η Σέατ και η Χιουντάι, θέλουν να ξεχάσουν το καταστροφικό γι' αυτούς Ακρόπολις. Οσο για την Πεζό που είδε τον Μάρκους Γκρόνχολμ να κερδίζει ειδικές αλλά τελικά να εγκαταλείπει την 9η θέση της Γενικής που κατέλαβε ο Φρανσουά Ντελεκούρ (δεκαπέντε λεπτά πίσω από τον Μαρκέι) δεν είναι και ό,τι καλύτερο.

Σκληρό και αφιλόξενο αναδείχτηκε το Ακρόπολις και για τους περισσότερους Ελληνες. Ο Γιάννης Παπαδημητρίου κατάφερε να κερδίσει τον τίτλο του πρώτου Ελληνα, αφού κατέλαβε τη δέκατη θέση της γενικής κατάταξης. Η πρωτιά αντάμειψε τη μεθοδική δουλιά που είχε κάνει όλη τη χρονιά αν και κινδύνεψε να τα χάσει όλα, αφού ο κινητήρας του Σουμπαρού αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα υπερθέρμανσης. Ο ταχύτατος Αρης Βωβός κατάφερνε να πλασαριστεί με καλύτερη την 5η θέση του στη Γραβιά - ανάμεσα στους εργοστασιακούς οδηγούς. Δυστυχώς, η υποστήριξή του από την ξένη ομάδα που τον είχε αναλάβει δεν ήταν και η καλύτερη. Ο Βωβός κυνηγάει με πάθος μια διεθνή διάκριση και την αξίζει. Δυστυχώς η Τογιότα Κορόλα WRC, αν και ανταγωνιστική δεν υποστηρίχτηκε από τους Ιταλούς και έμεινε μετά από ένα χτύπημα σε βράχο. Ο Λεωνίδας Κύρκος με το Φορντ Εσκορτ WRC κυνηγούσε και φέτος με αξιώσεις την πρώτη ελληνική θέση, αλλά ένα τουμπάρισμα κατέστρεψε το υδραυλικό τιμόνι και ο πολυπρωταθλητής, άφησε την προσπάθεια στη μέση. Πρώτος στα Ν4 ο Γκαμπριέλ Πόζο με Μιτσουμπίσι EVO VI στην ενδέκατη της γενικής. Στα Α6 ο Φιλίπ Μπουγκαλσκί με το Σιτροέν Κιτ Καρ στα Α8 ο Τζιοβάνι Ρεκορντάρντι με Τογιότα Τσέλικα 66, στα Α7 ο Μίχαελ Γκεστ με Χιουντάι Κουπέ ήταν νικητές των κατηγοριών τους. Ο Βαζάκας ήταν ο ταχύτερος στην Α5 στη μάχη των Micra που εντυπωσίασαν τους πάντες.

Στα αξιοσημείωτα του αγώνα η 18η θέση του Σωτήρη Χατζητσοπάνη. Μπορεί να μη βρίσκεται και στην εφηβεία του αλλά κατάφερε με το Φορντ Εσκορτ RS Κοσγουόρθ να είναι δεύτερος Ελληνας αποδεικνύοντας ότι είναι κεφάλαιο για τα ελληνικά αγωνιστικά πράγματα. Ο γιος του ο Πάνος μπορεί να εγκατέλειψε πρόωρα το Ακρόπολις αλλά αποτελεί σίγουρα το μεγάλο ταλέντο και αν παραμείνει προσγειωμένος θα εξελιχθεί σε πραγματικά μεγάλο οδηγό που ίσως διακριθεί και σε μεγάλους αγώνες. Ο Λεωνίδας κατάφερε και αυτός να δικαιώσει το ρητό ο παλιός είναι αλλιώς. Στην 20ή της γενικής, τρίτος Ελληνας με το Μεγκάν Κουπέ δίνει μαθήματα Ακροπολικής οδήγησης σε «ωραίους νέους». Εκπλήξη για κάποιους η 4η θέση της γενικής που κατέκτησε ο Τοσιχίρο Αράι με Σουμπαρού Ιμπρέζα WRC του '99. To μόνο εκπληκτικό είναι ο τρόπος που οδηγεί ο Ιάπωνας. Η 5η θέση του Αρμιν Σβαρτς δικαιώνει τις προσπάθειες της Σκόντα, ενώ την εξάδα έκλεισε ο εντυπωσιακός Αραβας Αμπντουλάχ Μπαχασάμπ με την Τογιότα Κορόλα WRC.

Η βαθμολογία των οδηγών μετά το Ακρόπολις διαμορφώθηκε ως εξής: Μπερνς 38 βαθ., Μακρέι 24β, Γκρόνχολμ 24β, Σάιπ 23, Μάκινεν 23 και Κάνκουνεν 18 β. Στους κατασκευαστές η Σουμπαρού προηγείται με 58 και ακολουθούν Φορντ και Πεζό με 47 και 31 βαθμούς αντίστοιχα.