Ετσι με εγκύκλιό του, ο υπουργός Παιδείας στις 18/5/2000 ΑΠΕΚΛΕΙΕ όσους μαθητές έδιναν προτεραιότητα στην κτήση του πτυχίου του Β` Κύκλου από το δικαίωμα να δώσουν εξετάσεις, για να διεκδικήσουν την είσοδό τους στο προπαρασκευαστικό εξάμηνο των ΤΕΙ. Το δικαίωμα αυτό τους το δίνει υποτίθεται του χρόνου, χωρίς όμως να ρυθμίσει και το πρόβλημα των αναβολών στράτευσης, αποκλείοντας έτσι τους περισσότερους.
Η αποθάρρυνση των μαθητών προερχόταν από διάταξη που προέβλεπε ότι έπρεπε για να πάρουν το πτυχίο να εξασφαλίσουν «μέσο όρο σε όλα τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα τουλάχιστον 9.5», άρα και στα πανελλαδικώς εξεταζόμενα. Τα μαθήματα αυτά ήταν τα Ελληνικά και τα Μαθηματικά. Καθορίστηκαν τέλη Μάρτη, το ίδιο και η ύλη. Αρκετοί μαθητές, που ήταν απαλλαγμένοι, δεν τα διδάχτηκαν καθόλου, ενώ στους υπόλοιπους δε διδάχτηκε το μεγαλύτερο μέρος της ύλης των εξετάσεων. Ετσι οι περισσότεροι μαθητές, μη έχοντας τη δυνατότητα να προβούν στη στοιχειώδη προετοιμασία, δεν τόλμησαν να δηλώσουν συμμετοχή στις πανελλαδικές, φοβούμενοι πιθανή αποτυχία, που θα τους στερούσε όχι μόνο την προώθησή τους προς τα ΤΕΙ, αλλά και γι' αυτό το πτυχίο του Β` Κύκλου.
Ο υπουργός Παιδείας όμως εκ των υστέρων στην εγκύκλιό του, 2/6/2000/Γ2/2157, που δεν έχει φτάσει στα περισσότερα σχολεία, ούτε και στα γραφεία ΤΕΕ και ενώ ήδη ξεκίνησαν οι Πανελλαδικές Εξετάσεις των ΤΕΕ, αναφέρει ότι «ο μαθητής λαμβάνει πτυχία του Κύκλου Σπουδών ΤΕΕ, όταν έχει Γενικό Μέσο Ορο σε όλα τα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα τουλάχιστον 9,5 χωρίς κανένα περιορισμό ως προς τον ελάχιστο βαθμό μεμονωμένου μαθήματος». Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν όλοι οι μαθητές, εκτός μεμονωμένων περιπτώσεων, δε θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στις εξετάσεις για τα ΤΕΙ, χωρίς να διακινδυνεύσουν ιδιαίτερα το πτυχίο τους, σε περίπτωση αποτυχίας, όμως και πάλι το υπουργείο Παιδείας το «φρόντισε κατόπιν εορτής», οδηγώντας ομολογουμένως πολύ έξυπνα τους μαθητές στον εθελούσιο αποκλεισμό τους. Και έτσι «ούτε γάτα ούτε ζημιά».
ΑΙΣΧΟΣ και πάλι ΑΙΣΧΟΣ. Ομως όλοι μαζί οι εργαζόμενοι μπορούμε να τους σταματήσουμε να στέλνουν τα παιδιά μας στις εκσυγχρονισμένες «κρεατομηχανές» τους.