«Οποιος δε θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει». Η λαϊκή ρήση βρίσκει πλήρη εφαρμογή στον υφυπουργό Γιώργο Φλωρίδη, και τη στάση του στην ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Με κάθε ευκαιρία φραστικά δείχνει καυστικός και αποφασισμένος να πράξει τα δέοντα. Αλλά μέχρι εκεί. Με τα λόγια «χτίζει ανώγια και κατώγια», παραπέμποντας όμως τα έργα στις ελληνικές καλένδες...

Χτες, για μια ακόμα φορά, αναφέρθηκε στην περιβόητη αναξιοπιστία: «Από την ώρα που τίθεται από τους ίδιους τους παράγοντες, φαίνεται ότι υπάρχει. Αλλωστε το θέτουν τόσο στις συζητήσεις που κάνουν μαζί μου όσο και με δημόσιες διαμαρτυρίες. Υπάρχουν μετρήσεις της κοινής γνώμης και μια έρευνα (σ.σ. με άκρως επιβαρυντικά αποτελέσματα για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο) που 'χει παραδοθεί στη ΓΓΑ».

Γνωστά και τετριμμένα πράγματα. Ομως «οφείλω ν' ακούσω όλες τις παρατηρήσεις και τις επισημάνσεις, όπως οφείλω να ζητήσω απ' όλους να κάνουν συγκεκριμένες προτάσεις, σχετικά με το πώς θα έβλεπαν τη λύση του προβλήματος». Σε απλά ελληνικά ξανά συζητήσεις επί συζητήσεων για θέματα που έχουν εξεταστεί δεκάδες φορές. Στην ουσία αυτή η τακτική επιτρέπει την επίκληση του άλλοθι «εξετάζουμε όλα τα ζητήματα και όταν έρθει η ώρα (...) θα κάνουμε γνωστά τα μέτρα. Ομως δεν μπορώ να πω ότι είμαι έτοιμος αυτή τη στιγμή ν' ανακοινώσω αποφάσεις. Δεν έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος των συζητήσεων»...

Τι περιμένουμε; «Απομένει μια βασική συνάντηση με την ΕΠΑΕ. Επιπλέον, θα επιδιώξω να γίνει μια συνάντηση με τους προέδρους των 16 ΠΑΕ που μετέχουν στην Α' Εθνική. Βασικά εξαρτάται από τους ίδιους να υποστηρίξουν την αξιοπιστία του πρωταθλήματος». Δηλαδή, οι υπεύθυνοι, λιγότερο ή περισσότερο, για το χάλι του ποδοσφαίρου θα γίνουν ξαφνικά οι «σωτήρες» του!...

Για να σταματήσουμε όμως να κοροϊδευόμαστε, να η αλήθεια όπως ειπώθηκε μόλις έκλεισαν τα φώτα: «Εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Το ποδόσφαιρο έχει αυτοτέλεια και οι παρεμβάσεις θα δημιουργήσουν προβλήματα με ΦΙΦΑ - ΟΥΕΦΑ»... Τότε, προς τι οι δηλώσεις; «Αν δε σπάσουν αβγά, ομελέτα δε γίνεται» κύριε υφυπουργέ. Χωρίς συγκρούσεις με τους θύτες το θύμα δε γλιτώνει. Το μόνο που γίνεται είναι να δημιουργούνται εντυπώσεις...