Με τη χτεσινή έγκριση και της Κυβερνητικής Επιτροπής, προχωράει το υπουργείο Παιδείας στην κατάρτιση νομοσχεδίου για τη μετατροπή των ΤΕΕ σε Τεχνικά Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) και σε Τεχνικές Σχολές (ΕΠΑΣ), διατηρώντας το βασικό ταξικό και, συνάμα, αντιεκπαιδευτικό - αντιεπιστημονικό διαχωρισμό της εκπαίδευσης σε γενική και τεχνική.

Θυμίζουμε ότι το σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει οι απόφοιτοι των ΕΠΑΛ να έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση εφόσον στη Γ΄ τάξη επιλέξουν μαθήματα γενικής παιδείας ίδια με τα διδασκόμενα στα Γενικά Λύκεια που θα εξετάζονται στις πανελλήνιες εξετάσεις. Από την άλλη οι ΕΠΑΣ, θα είναι διετείς, θα εγγράφονται σε αυτές μαθητές οι οποίοι κρίνονται προσακτέοι από την Α΄ Τάξη του ΕΠΑΛ ή Γενικού Λυκείου και θα είναι χαμηλότερου επιπέδου από τα ΕΠΑΛ, αφού όπως λέει το κυβερνητικό σχέδιο «απευθύνονται σε μαθητές οι οποίοι επιθυμούν να φοιτήσουν σε εκείνες τις ειδικότητες που δεν απαιτούν ισχυρή θεωρητική υποστήριξη» και οι απόφοιτοί τους δεν έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι απόφοιτοι της Α΄ τάξης των Ενιαίων Λυκείων θα μπορούν να εγγράφονται στη Β΄ τάξη των ΕΠΑΛ ή των ΕΠΑΣ, παρακολουθώντας ένα δεκαπενθήμερο μαθημάτων στις αρχές Σεπτέμβρη. Δηλαδή, το σύνολο των... αναβαθμισμένων τεχνικοεπαγγελματικών μαθημάτων της νέας τεχνικής εκπαίδευσης που διαφημίζει η κυβέρνηση θα είναι όλο κι όλο ένα δεκαπενθήμερο!

Με άλλα λόγια, η μορφωτική υποβάθμιση παραμένει και διαφαίνεται ξεκάθαρα η πρόθεση της κυβέρνησης να ενισχύσει τη στροφή προς την πρόωρη τεχνικοεπαγγελματική κατάρτιση, σε βάρος της ολόπλευρης γενικής παιδείας. Γι' αυτό και οι πολυσυζητημένες αλλαγές σχετικά με τα ΤΕΕ κινούνται στην κατεύθυνση να τα κάνουν πιο ελκτικά στις λαϊκές οικογένειες, ώστε να μαζικοποιηθούν. Ουσιαστικά, αλλάζει μόνο «η βιτρίνα» της τεχνικής εκπαίδευσης, ενώ διατηρείται το διπλό, ανισότιμο σχολικό δίκτυο (γενικής - τεχνικής εκπαίδευσης) που οδηγεί στον ταξικό διαχωρισμό των παιδιών από τα τρυφερά μαθητικά χρόνια. Κοινώς, τα παιδιά που δεν έχουν να πληρώσουν για φροντιστήρια σπρώχνονται στην τεχνική εκπαίδευση, με το ψυχολογικό βάρος που τους φορτώνεται ότι «δεν παίρνουν» τα γράμματα...

Προσπαθώντας να ντύσει με μανδύα συναίνεσης το εγχείρημα, η υπουργός Μ. Γιαννάκου είπε ότι «το πρόγραμμα αυτό έχει συμφωνηθεί κατά τη διάρκεια του Εθνικού Διαλόγου στο αρμόδιο Τμήμα», ξεχνώντας να προσθέσει ότι συμφωνήθηκε από τους ελάχιστους συνδαιτυμόνες που έχουν απομείνει στο τραπέζι αυτού του κοινωνικού διαλόγου. Ο υφυπουργός Γ. Καλός ισχυρίστηκε ότι το σχέδιο φτιάχτηκε «με βάση τα σημεία που συμφωνήθηκαν από όλες τις πολιτικές δυνάμεις», τη στιγμή που το ΚΚΕ είναι - και το έχει δηλώσει - κάθετα αντίθετο στο διαχωρισμό της βασικής εκπαίδευσης σε γενική και τεχνική. Στην πραγματικότητα, η μόνη συναίνεση που απολαμβάνει η κυβέρνηση είναι αυτή του ΠΑΣΟΚ, που τυπικά διαφωνεί στο νομοσχέδιο (γιατί λέει δεν έχουν εξασφαλιστεί προϋποθέσεις χρηματοδότησης και υποδομής), αλλά διά της εκπροσώπου του Μ. Δαμανάκη στηρίζει την «αρχή» της «εκπαιδευτικής κινητικότητας, της ευελιξίας», πράγματα που σημαίνουν φθηνή και ταχύρυθμη κατάρτιση, όπως ακριβώς εισηγείται και η κυβέρνηση.

Με αυτές της εξελίξεις, καθίσταται εντονότερη η ανάγκη της πάλης για: Ενιαίο Δωδεκάχρονο Υποχρεωτικό Σχολείο βασικής Εκπαίδευσης για όλα τα παιδιά του ελληνικού λαού και μετά από αυτό ενός συστήματος υψηλού επιπέδου δημόσιων και δωρεάν επαγγελματικών σχολών.