Πενθεί ο ελληνικός κινηματογράφος | ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Πενθεί ο ελληνικός κινηματογράφος

Κηδεύτηκε χτες η πρώτη σκηνοθέτρια του Ελληνικού Κινηματογράφου, Μαρία Πλυτά

Η Μαρία Πλυτά

Πλήρης ημερών (91 ετών) απεβίωσε στις 4 Μάρτη και κηδεύτηκε χτες η Μαρία Πλυτά, η πρώτη γυναίκα σκηνοθέτης του Ελληνικού Κινηματογράφου, ιδρυτικό μέλος και επίτιμη πρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.

Η Μαρία Πλυτά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, το 1915. Αρχικά ασχολήθηκε με τη φιλολογία και τη λογοτεχνία. Το 1944 έγραψε το μυθιστόρημα «Δεμένα φτερά» και το 1946 το μυθιστόρημα «Αλυσίδες». Εγραψε και τα βραβευμένα θεατρικά έργα «Κάστρο της Χερσώνας» και «Μάνα γης», τα οποία παίχτηκαν στο ραδιόφωνο στα τέλη της δεκαετίας του '40.

Το 1947 άρχισε τη δουλιά της στον κινηματογράφο, συμμετέχοντας σαν καλλιτεχνική διευθύντρια στην ταινία του Νίκου Τζαβέλλα «Μαρίνος Κοντάρας», με τον Μάνο Κατράκη. Το 1950 γύρισε την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, «Τ' αρραβωνιάσματα», βασισμένη στο ομώνυμο ηθογραφικό δράμα του Δημήτρη Μπόγρη, με πρωταγωνιστές τους Αιμίλιο Βεάκη, Ντίνο Ηλιόπουλο, Δήμο Σταρένιο κ.ά. Με δεδομένο τις εξαιρετικά δύσκολες για τον ελληνικό κινηματογράφο συνθήκες των δεκαετιών του '50 και '60, η Μ. Πλυτά γύρισε 17 συνολικά ταινίες, μερικές από τις οποίες είναι σημαντικές, ενώ υπέγραψε τα σενάρια και το μοντάζ των ταινιών «Ζήλια» (1963) και «Ανάμεσα σε δυο γυναίκες» (1967).

Το 1951 γύρισε τη «Λύκαινα» (Α΄ έπαινος των Ελλήνων κριτικών κινηματογράφου). Ακολούθησαν: Η οπερέτα «Ο βαφτιστικός» (1952). «Εύα» (1953). «Το κορίτσι της γειτονιάς» (1954). «Η Δούκισσα της Πλακεντίας» (1956). «Τζιπ-περίπτερο και αγάπη» (1957). «Μόνο για μια νύχτα» (1958). «Τα ναυάγια της ζωής» (1959), «Αντρας είμαι και το κέφι μου θα κάνω» (1960). «Ηρθες αργά» (1961). «Ο λουστράκος» (1962). «Ο άσωτος» (1963). «Ο ανήφορος» (1964). «Ο νικητής» (1965). «Ο εμποράκος» (1967). «Η άγνωστη της νύχτας» (1970) κ.ά.

Συλλυπητήρια για το θάνατο της Μ. Πλυτά έκφρασε χτες ο υπουργός Πολιτισμού, Γιώργος Βουλγαράκης, ανακοινώνοντας ότι η κηδεία της θα γίνει με δαπάνη του ΥΠΠΟ, το οποίο καθιερώνει στη μνήμη της μια υποτροφία για σπουδές κινηματογράφου (από νέο ή νέα).