Αν κάτι μισούν οι εταίροι του δικομματισμού, όπως και άλλοι σχηματισμοί που βρίσκονται εν πλήρη συγχύσει γενικώς και διαχρονικώς, όπως ο διάολος το λιβάνι, είναι η παραδοχή του αυτονόητου. Οτι δηλαδή οι επερχόμενες, όπως και όλες οι προηγούμενες, εκλογές είναι πολιτικές. Το τι σκαρφίζονται για να πλασάρουν τους υποψηφίους τους δεν περιγράφεται. Το Life Style γνωρίζει εκ νέου δόξα λαμπρή. Πάρτι σε μπαράκια, βιογραφικά που τηρουμένων των αναλογιών, οδηγούν όχι στο δημαρχιακό αξίωμα, αλλά σε καθηγητικές στη Σορβόνη ή το Χάρβαρντ ή σε προεδρίες τραπεζών και διεθνών οργανισμών. Οι στιλίστες σε διατεταγμένη υπηρεσία ομού μετά των επικοινωνιολόγων. Κι από κοντά, όπως πάντα, τα διατεταγμένα γιουσουφάκια των ΜΜΕ. Ο πολιτικός τους λόγους δεν ξεπερνά το επίπεδο κειμένων του «Αρλεκιν», άντε και του «Κλικ». Ας μην ξεχνάμε φυσικά τον πακτωλό των χρημάτων που θα τζιράρουν οι γνωστοί-άγνωστοι «χορηγοί». Με το αζημίωτο φυσικά… Οι συνδυασμοί που στηρίζουν το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, η Παρέμβαση Αριστερών Πολιτών και η Κομμουνιστική Ανανέωση είναι μονόδρομος κι όλοι πρέπει να παλέψουμε για την επιτυχία τους.

Ο λόγος για τους περιβαλλοντικούς πρόσφυγες. Κάθε μέρα καταγράφονται 5.000 περιβαλλοντικοί πρόσφυγες. Σε λίγα χρόνια ο αριθμός αυτός θα αγγίζει τις 8.500. Κι όμως στο διεθνές δίκαιο εξακολουθεί να μην υπάρχει η έννοια του περιβαλλοντικού πρόσφυγα…

Αν η στάθμη της θάλασσας ανέλθει 50 εκατοστά, κάτι που θα συμβεί σε πενήντα χρόνια, αν συνεχιστούν οι εκπομπές του διοξειδίου του άνθρακα με τους σημερινούς ρυθμούς, τότε τα 2/3 των εδαφών του Μπανγκλαντές, που έχει πληθυσμό 140 εκατομμύρια κατοίκων, θα κατακλυστούν από τα νερά.

Το 2004 οι καταστροφές που σχετίζονται με τις κλιματικές αλλαγές υπολογίστηκαν στα 104 δισεκατομμύρια δολάρια από την εταιρία «Risk Management Solution», ενώ ένα χρόνο πριν δεν ξεπερνούσαν τα 50 δισ.

Η συνέχιση της έκδοσης του εξαίρετου αυτού περιοδικού μόνο ως ενθαρρυντικό μήνυμα μπορεί να εκληφθεί στη γκρίζα πραγματικότητα που βιώνουμε στις μέρες μας στον έντυπο (και ηλεκτρονικό) Τύπο, όπου κυριαρχεί ο κιτρινισμός και η κλειδαρότρυπα. Στο παρόν τεύχος μπορείτε να διαβάσετε για τη νεοφιλελεύθερη επίθεση του συστήματος με την αγαστή σύμπνοια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, την προσέγγιση της Περιεκτικής Δημοκρατίας για την Παιδεία, την διατροφή και την οικονομία της αγοράς, τον ευρωπαϊκό Μακαρθισμό και τον τρόπο προσέγγισης των εκλογών από την οπτική της Περιεκτικής Δημοκρατίας. Ενα αξιόλογο τριμηνιαίο περιοδικό που παρά τις όποιες αντιρρήσεις μπορεί να έχει κανείς με ορισμένα κείμενα, αν μη τι άλλο είναι ανοιχτό στο διάλογο και συμβάλλει αναμφισβήτητα στον προβληματισμό.