Ο επιταχυντής ακολουθούντος πεδίου στηρίζεται στη διατάραξη του φορτίου μιας περιοχής του πλάσματος. Η διατάραξη αυτή γίνεται στη συνέχεια η οδηγούσα δύναμη. Ο παλμός οδηγός, που μπορεί να είναι μια σύντομη ριπή από ένα ισχυρό λέιζερ ή από ένα κανόνι ηλεκτρονίων, απομακρύνει στιγμιαία τα ηλεκτρόνια (γαλάζια) ενός ιονισμένου αερίου (πλάσματος), αφήνοντας πίσω μια περιοχή θετικού φορτίου (κόκκινο). Τα θετικά φορτία έλκουν και πάλι κοντά τους τα ηλεκτρόνια που απομακρύνθηκαν, σχηματίζοντας μια φυσαλίδα ηλεκτρονίων γύρω από την περιοχή θετικού φορτίου. Κατά μήκος του άξονα διάδοσης της ακτίνας, το ηλεκτρικό πεδίο μοιάζει με ένα σχεδόν κάθετο ωκεάνιο κύμα έτοιμο να «σκάσει». Αυτό το πεδίο που ακολουθεί σαν τα απόνερα του πλοίου, κάνει έναν παλμό ηλεκτρονίων που έχουμε δημιουργήσει πίσω από τον οδηγό παλμό να επιταχύνεται έντονα προς τα μπρος.