Ο Δημοκρατικός Στρατός Ελλάδας έχει αποτελέσει μέχρι σήμερα το βασικότερο στόχο κατασυκοφάντησης από τις κάθε λογής αντιδραστικές δυνάμεις της χώρας. Τα όσα γράφτηκαν και ειπώθηκαν από τους νικητές του 1949 επιβεβαιώνουν απόλυτα την ορθότητα και το βαθύτερο νόημα της φράσης του Λένιν ότι: «Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει "αμερόληπτη" κοινωνική επιστήμη σε μια κοινωνία χτισμένη πάνω στην ταξική πάλη». Με τις ψεύτικες ιστορίες, που έχουν γράψει για το Δημοκρατικό Στρατό οι δυνάμεις της αντίδρασης, προσπάθησαν να μπολιάσουν τις επόμενες γενιές με τον αντικομμουνισμό και να σβήσουν από τις μνήμες τα ιδανικά και τις αξίες της εθνικής ανεξαρτησίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού που είχαν θεριέψει κατά την εποχή του εμφυλίου πολέμου, αλλά και νωρίτερα και είχαν φλογίσει τις καρδιές των Ελλήνων. Χρειάστηκαν πολύχρονοι αγώνες του λαϊκού και πρώτ' απ' όλα του κομμουνιστικού κινήματος, για να σπάσει το φράγμα της σιωπής ή της αναίσχυντης διαστρέβλωσης της ιστορίας, για να κατακτηθεί βήμα βήμα η αντικειμενική τοποθέτηση του ΔΣΕ. Σήμερα, για άλλη μια φορά, οι απολογητές του συστήματος της εκμετάλλευσης επιχειρούν να ξαναγράψουν την ιστορία στα μέτρα τους έτσι που να απομακρύνουν όσο μπορούν τις νέες γενιές από τη γνώση της αλήθειας. «Η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ 1946-1949» είναι μια έκδοση του «Ριζοσπάστη» και της «Σύγχρονης Εποχής» βασισμένη στο τετράμηνο αφιέρωμα που είχε γίνει από το όργανο της ΚΕ του ΚΚΕ με αφορμή την επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση του ΔΣΕ.