Σε μαζικό και - όπως προκύπτει από τα γεγονότα - οργανωμένο «πλιάτσικο» παραπέμπουν οι υποθέσεις κλοπών αντικειμένων της πολιτιστικής κληρονομιάς της Ρωσίας, φυσικό αποτέλεσμα και αυτό της επικράτησης της αντεπανάστασης.

Οπως φαίνεται, η πρόσφατη αποκάλυψη της συνεχιζόμενης ληστείας του σπουδαίου Μουσείου Ερμιτάζ στο Λένινγκραντ, μπορεί να είναι σοβαρότατη και εντυπωσιακή - λόγω του μεγάλου ονόματος του Μουσείου - απέχει ωστόσο, δυστυχώς, πολύ από το να είναι μοναδική. Ετσι, με αφορμή αυτή την υπόθεση (η οποία αποκαλύφθηκε μετά από απογραφή «ρουτίνας») η ρωσική υπηρεσία προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς ξεκίνησε ελέγχους σε πολιτιστικούς φορείς αποκαλύπτοντας κι άλλη σοβαρή υπόθεση κλοπής, αυτή τη φορά στο Ρωσικό Κρατικό Αρχείο Λογοτεχνίας και Τέχνης.

Συγκεκριμένα αποκαλύφθηκε ότι έκαναν «φτερά» άγνωστος αριθμός σχεδίων του μεγάλου Σοβιετικού αρχιτέκτονα και εικαστικού, Γιακόβ Τσερνίχοφ, συμβατικής αξίας μερικών εκατομμυρίων δολαρίων, αν και η αξία της λαϊκής πολιτιστικής κληρονομιάς είναι ανεκτίμητη. Σύμφωνα με ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία, 224 από τα σχέδια βρέθηκαν στην αγορά τέχνης στο εσωτερικό και το εξωτερικό, ενώ επιπλέον 9 σχέδια μόλις που πρόλαβαν να σωθούν από τους συγγενείς του αρχιτέκτονα πριν βγουν στο «σφυρί» από τον οίκο δημοπρασιών «Κρίστις» στις 22 του περασμένου Ιούλη. Ωστόσο εξακολουθεί να παραμένει άγνωστος ο αριθμός των σχεδίων που «κυκλοφορούν» στις «αγορές».

Ο Γ. Τσερνίχοφ (1889 - 1951) διέπρεψε τόσο σαν αρχιτέκτονας όσο και σαν παιδαγωγός, ενώ η 10ετία του '30 θεωρείται από τις πιο παραγωγικές του, αφού ασχολείται τόσο με την εκπόνηση νέων μελετών, όσο και με τη θεωρία της αρχιτεκτονικής και τη συγγραφή, χωρίς να εγκαταλείπει τη διδασκαλία, δημιουργώντας μια μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα. Συμμετείχε στα καλλιτεχνικά κινήματα που άνθησαν στην ΕΣΣΔ τη 10ετία του '20, κυρίως στον κονστρουκτιβισμό. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης αρχιτεκτονικής παγκοσμίως.

Το Ρωσικό Κρατικό Αρχείο Λογοτεχνίας και Τέχνης δημιουργήθηκε το 1941 και σ' αυτό φυλάσσεται(;) ένας πραγματικός θησαυρός ιστορίας και γνώσης, αφού περιλαμβάνει πλήθος κρατικών και προσωπικών αρχείων λογοτεχνών, ζωγράφων, ηθοποιών, σκηνοθετών, κριτικών κ.ά., που αποτελούνται από εκατομμύρια σελίδες πολύτιμου υλικού. Σ' αυτό βρίσκονται επίσης τα αρχεία όλων των κρατικών πολιτιστικών φορέων, των μεγάλων κινηματογραφικών στούντιο κλπ. Το γεγονός ότι το 1997 εντάχθηκε στον κατάλογο των «ιδιαίτερα σημαντικών στοιχείων πολιτιστικής κληρονομιάς των λαών της Ρωσικής Ομοσπονδίας» δεν το έσωσε από το να είναι ουσιαστικά «ξέφραγο αμπέλι».