Motion Team

Από πρόσφατη κινητοποίηση των ΑμΕΑ στη Θεσσαλονίκη μαζί με το ΠΑΜΕ

Το απαράδεκτο είναι ότι η υπόθεση τείνει πλέον να ξεχαστεί και η προσδοκία για ένα δημόσιο ίδρυμα με αυτό το χαρακτήρα, να καταλήγει σε ένα πενταώροφο τσιμεντένιο σκελετό που βρίσκεται δίπλα στο ΑΧΕΠΑ, ένα αλλόκοτο κτίριο που γεμίζει απορία κάθε επισκέπτη αυτής της πόλης. Το πιο χειρότερο όμως είναι το γεγονός ότι το κενό στην παροχή υπηρεσιών στους ασθενείς που χρειάζονται φροντίδα, προκειμένου να επανενταχτούν (υποστήριξη για την απόκτηση δεξιοτήτων) με φυσικοθεραπείες, εργοθεραπείες κλπ. το καλύπτει ένα ιδιωτικό κέντρο αποθεραπείας που βρίσκεται στο δήμο Θέρμης στη Θεσσαλονίκη. Και αφού σ' όλη τη Βόρεια Ελλάδα δε λειτουργεί κανένα δημόσιο Κέντρο Αποκατάστασης οι ασθενείς θα πρέπει να μεταφερθούν - όταν βρεθεί με πολύ δυσκολία κρεβάτι - σε δημόσιο ίδρυμα της Αθήνας. Μάλιστα, πολλοί καταφεύγουν στο εξωτερικό, με όλες τις δυσκολίες που συνεπάγεται μια τέτοια μετάβαση.

Πάντως, θα πρέπει να συγκρατήσουμε ένα γεγονός: το ελληνικό δημόσιο διαθέτει σήμερα μόνο 200 κρεβάτια που λειτουργούν με ελλείψεις και είναι όλα στην Αθήνα. Ο αριθμός όμως των κινητικά αναπήρων, ο οποίος αυξάνεται εξαιτίας και των πολλών εργατικών και τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας, καθιστά αναγκαία την ύπαρξη 2.000 κρεβατιών αποκατάστασης, ώστε να βοηθηθούν ουσιαστικά στην ένταξή τους σε όλους τους τομείς της κοινωνίας.

Οσο για το Κέντρο Αποκατάστασης στη Θεσσαλονίκη αξίζει να σημειώσουμε ότι το 2002 ο τότε υπουργός Υγείας Κ. Στεφανής υποσχέθηκε ότι θα χορηγηθούν στο ΑΠΘ 6 δισ. δρχ. για τη συνέχιση των εργασιών του κτιρίου, κάτι όμως που ποτέ δεν υλοποιήθηκε. Και αφού το Κέντρο ούτε το πανεπιστήμιο το λειτουργεί αλλά ούτε σχέδια υπάρχουν λειτουργίας στο πλαίσιο του ΕΣΥ, ο δρόμος μένει διάπλατος και στον τομέα αυτό στην ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα.

Το θέμα του Κέντρου Αποκατάστασης στη Θεσσαλονίκη το έχει προβάλει επανειλημμένα, με σειρά κινητοποιήσεων που έχει διοργανώσει, η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΑΝΑΠΗΡΩΝ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗΣ (ΣΕΑΑΝ). Οπως τονιζόταν σε ψήφισμα που εγκρίθηκε σε πρόσφατη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσε με το ΠΑΜΕ Υγείας και την Τοπική Γραμματεία του ΠΑΜΕ:

«Οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται από τις εκάστοτε κυβερνήσεις, προκειμένου να αιτιολογήσουν την καθυστέρηση και την απαράδεκτη κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τομέα, προβάλλοντας σαν κύριο λόγο πού θα ενταχθούν τα Κέντρα Αποκατάστασης (στο Πανεπιστήμιο ή στα Δημόσια Νοσοκομεία) είναι απλές προφάσεις. Ομως η παροχή υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας είναι κοινωνικό αγαθό και θα έπρεπε να παρέχεται αποκλειστικά μέσα από το δημόσιο τομέα, ισότιμα προς όλους.

Την ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στον τομέα της ιατρικής και φυσικής αποκατάστασης των παραπληγικών, ημιπληγικών και γενικά των κινητικά αναπήρων την έχουν οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις (του ΠΑΣ0Κ και της ΝΔ) με την πολιτική που ασκούν. Πολιτική που στο όνομα του ελεύθερου ανταγωνισμού, της εξασφάλισης της κερδοφορίας των μεγαλοεπιχειρηματιών ιδιωτικοποιεί ευαίσθητους, κοινωνικούς τομείς όπως είναι ο χώρος της Υγείας, της Πρόνοιας, της Παιδείας, της Ειδικής Αγωγής. Φτιάχνουν νόμους για παραπέρα ιδιωτικοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας, της φυσικής και ιατρικής αποκατάστασης. Ξεπουλούν τον εθνικό πλούτο στις πολυεθνικές, ενώ ετοιμάζουν νέο χτύπημα στο κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα».

Την ίδια στιγμή, οξύνονται και τα προβλήματα των ίδιων των ΑμΕΑ. «Η ανεργία, η ανέχεια, η περιθωριοποίηση, η ασφυξία από την πίεση των προβλημάτων μαστίζει τις οικογένειες των αναπήρων, ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες, τους γονείς και κηδεμόνες απ' τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Το χτύπημα του κοινωνικοασφαλιστικού, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Πρόνοιας και της Ειδικής Αγωγής αποφέρει τεράστια κέρδη στους μεγαλοεπιχειρηματίες του χώρου, ενώ πλήττει ιδιαίτερα τις οικογένειές μας, μετατρέποντας σε πολυτέλεια την πρόσβαση σ' αυτές τις υπηρεσίες. Ταυτόχρονα, η χώρα μας είναι πρώτη σε εργατικά και τροχαία ατυχήματα, έχοντας μετατραπεί σε χώρα παραγωγής αναπήρων, ενώ την ίδια στιγμή, βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις στις δημόσιες δαπάνες Υγείας και Πρόνοιας».

Ο Στέλιος Καζεπίδης, μέλος της γραμματείας της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα Αναπήρων συνοψίζει τα γενικότερα προβλήματα στη Θεσ/νίκη που αφορούν τον χώρο της Πρόνοιας:

«Η έλλειψη ενός Κέντρου Αποκατάστασης για ΑΜΕΑ και τραυματίες από τροχαία, εργατικά ατυχήματα και άλλα. Προβλήματα έχει η Σχολή Τυφλών - εκκρεμεί ο δημόσιος χαρακτήρας της(είναι ΝΠΙΔ), ενώ έχει μειωθεί σημαντικά και ο αριθμός των μαθητών της σε όλες τις βαθμίδες (στα μέσα της δεκαετίας του 1980 ήταν περίπου 60 - 80, ενώ τώρα είναι περίπου 10).

Σημαντικές είναι οι ελλείψεις σε νοσηλευτικό προσωπικό του Αγ. Παντελεήμονα (προνοιακό ίδρυμα). Χαρακτηριστικά η αναλογία προσωπικού προς νοσηλευόμενους για την απογευματινή βάρδια είναι ένας εργαζόμενος για 100 ασθενείς. Επίσης, στον Αγ. Δημήτριο (προνοιακό ίδρυμα) υπάρχουν ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού. Ηδη έχουμε καταγγείλει ότι η Διοίκηση επανέφερε σε λειτουργία κάμερες με εικόνα και ήχο για τον έλεγχο ασθενών και προσωπικού».

Η ΣΕΑΑΝ απαιτεί να προχωρήσει άμεσα η ίδρυση Δημόσιου Κέντρου Αποκατάστασης στη Θεσσαλονίκη, με δωρεάν και υψηλής ποιότητας υπηρεσίες, που στόχο θα έχει την επανένταξη του ανάπηρου στην κοινωνία και ιδιαίτερα στην παραγωγή. Επίσης, να εξοπλιστούν τα Κέντρα με όλη την απαιτούμενη υλικοτεχνική υποδομή και τον απαραίτητο, τελευταίας τεχνολογίας, εξοπλισμό. Να καλυφθούν όλες οι ειδικότητες σε ειδικευμένο ιατρικό νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης. Τα Κέντρα Αποκατάστασης να είναι αποκλειστικά και μόνο Δημόσια και να μην εκχωρηθεί καμία υπηρεσία τους στην επιχειρηματική δραστηριότητα».