Τριάντα χρόνια πλησιάζουν (1987) από τότε που δημιούργησε την έξυπνη και διδακτική σύνθεση ο Δ. Σάιρ και απευθύνεται, κατά κύριο λόγο, στους νέους λύτες. Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Λευκά: Ρζ7, Βθ4, Πβ3, Αβ4, Αγ4 (5)

Μαύρα: Ρα4, Αα3, Στρ. α6, β6 (4)

Το ισχυρό:

Λευκά: Ργ2, Στρ. δ5, δ7, ε2, ε5, ζ6 (6)

Μαύρα: Ρα1, Αγ1, Στρ. α2, ε3 (4)

Από το 1933 έχει δημιουργήσει ο Β. Ονιτγιου αυτή τη σύνθεση και καλούνται οι ισχυροί λύτες να αιχμαλωτίσουν τον μαύρο Ρουά σε (4) τέσσερις κινήσεις.

Η ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ

Λευκά: Ρβ6, Βθ7, Ιβ5, Ιδ5, Αβ3 (5)

Μαύρα: Ρε6, Στρ. δ7, ε5, ζ7 (4)

Παίζουν τα λευκά και κάνουν ΜΑΤ σε (2) δύο κινήσεις.

Απαραίτητη εδώ μια κίνηση αναμονής. 1. Αα4! Ρδ5 2. Αβ3+ ματ! Αν 1... δ6 2. Ιβγ7+ ματ! Αν 1... ζ6 2. Ιδγ7+ ματ!

Τέλος, αν 1... ζ5 ή 1... ε4 τότε υπάρχουν τα αντίστοιχα ματ 2. Βη8+ ή 2. Βε4+ ματ.

Η λύση του ισχυρού:

Στο άλλο πρόβλημα του Σίνκμαν έχουμε 1. Βδ7! Ρε4 2. Πζ8 Ρε5 3. Πζ5+ Ρε4 4. Βδ5+ ματ.

Αν 1... Ρζ6 2. ζ4 Ρη6 3. Πθ8 Ρζ6 4. Πθ6+ ματ! Αντίστοιχο είναι και το 1... Ρζ4 2. Βδ5 Ρη4 3. Πθ8 Ρζ4 4. Πθ4+ ματ.