To κράτος είμαστε εμείς! Αυτό διαμήνυσε με άλλα λόγια σε όλους τους τόνους χτες ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Δ. Δασκαλόπουλος, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που έδωσε με αφορμή την επίσκεψη της αρμόδιας για θέματα ανταγωνισμού επιτρόπου της ΕΕ, Ν. Κρος. Στην ουσία, ο πρόεδρος του ΣΕΒ ισχυρίστηκε ότι ο στόχος της «επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας» δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνον εάν το κράτος αποχωρήσει απ' όλους τους τομείς δραστηριότητας και τα πάντα περάσουν στον απόλυτο έλεγχο των μεγαλοεπιχειρηματιών. Προκειμένου, μάλιστα, να στηρίξει την επιχειρηματολογία του και σε αντιδιαστολή με τη φιλολογία των τελευταίων ημερών, όπου όλοι ξεσπάθωσαν και ανακάλυψαν τα μονοπώλια και τα καρτέλ, επιχείρησε έναν, ακροβατικού τύπου, συμψηφισμό. Μιλήσει για «ιδιότυπο καρτέλ του κράτους», με προφανή στόχο να εξωραΐσει τη δράση των μονοπωλίων και το γεγονός ότι μια ολόκληρη κοινωνία πληρώνει τα προκλητικά κέρδη τους.

Το «καρτέλ του κράτους», σύμφωνα με τα όσα εν πολλοίς αυθαίρετα είπε χτες ο πρόεδρος του ΣΕΒ, συντηρεί μια «κρατικοδίαιτη οικονομία», συνίσταται σε: πενήντα δημόσιες επιχειρήσεις, δεκάδες ΝΠΔΔ και εκατοντάδες επιτροπές, που λειτουργούν στις παρυφές του δημόσιου τομέα, την κρατική γραφειοκρατία, ένα πολύπλοκο πλέγμα νόμων, προεδρικών διαταγμάτων κλπ. Εφτασε, μάλιστα, στο σημείο, να μιλήσει για «πολυεπίπεδο κρατικό παρεμβατισμό», που «καθορίζει με άμεσες ή έμμεσες παρεμβάσεις τις τιμές σε μεγάλο μέρος του ΑΕΠ». Και τα λέει αυτά, τη στιγμή που είναι πασίγνωστο ότι ακόμα και σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του ΣΕΒ οι τιμές στην αγορά είναι ελεύθερες. Εκτός και εάν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, υπό τον όρο ...κρατική παρέμβαση, εννοούν τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις που έχουν να δίνουν μισθό στους εργαζόμενους, να πληρώνουν ένα πολύ μικρό μέρος των ασφαλιστικών εισφορών, ή να δίνουν τις άδειες και τα υποχρεωτικά επιδόματα που δικαιούνται οι εργαζόμενοι. Ακάθεκτοι πάντως οι μεγαλοβιομήχανοι διά του προέδρου τους επιμένουν στο μύθο της υπέρμετρης χρηματοδότησης του δημόσιου τομέα και επιχειρήσεων που ελέγχονται από αυτόν, ενώ όταν πρόκειται για επιδοτήσεις και τζάμπα χρήμα προς το κεφάλαιο, πάντα γκρινιάζουν ότι απαιτούνται μεγαλύτερα κονδύλια.

Στο πλαίσιο της στήριξης του «προφίλ» των επιχειρήσεων στη συνείδηση των εργαζομένων, έκανε λόγο για «συλλήβδην επίθεση της επιχειρηματικής τάξης με την οποία επιχειρείται η ενοχοποίηση της επιχειρηματικής δράσης στη συνείδηση της κοινής γνώμης», την ώρα που, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι ισχυρές επιχειρήσεις ταυτίζονται με τη διατήρηση του «ευρωπαϊκού μοντέλου».

Η μόνη παρέμβαση που κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ είναι ανεκτή και μπορεί να εγγυηθεί την εφαρμογή του νόμου για την «προστασία του ανταγωνισμού» είναι η Επιτροπή Ανταγωνισμού -αυτή των κουμπάρων και των ...κουμπαριών. Παράλληλα, θέλοντας να θολώσει τα νερά, υποστήριξε πως την ύπαρξη «καρτέλ» δεν αποδεικνύουν οι μικρές διαφορές μεταξύ των τιμών, αλλά οι αποδεδειγμένες συμφωνίες ανάμεσα στις επιχειρήσεις. Ωστόσο, παραδέχτηκε ότι οι επιχειρηματίες μέλη του ΣΕΒ θορυβούνται από τις έρευνες της Επιτροπής Ανταγωνισμού σε διάφορους κλάδους και όχι μόνο εκείνον των γαλακτοκομικών προϊόντων στον οποίο επικεντρώνεται ο θόρυβος του τελευταίου διαστήματος.

Σχολιάζοντας το προσχέδιο του προϋπολογισμού που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα, ο πρόεδρος του ΣΕΒ έκρινε ότι «διαπνέεται από διαχειριστική ορθότητα, παραμένει, όμως, μεταρρυθμιστικά ελλειμματικός». Δεν παρέλειψε, βέβαια, να καλέσει την κυβέρνηση να μην ενδώσει στις διεκδικήσεις των εργαζομένων, γιατί ...δεν το επιτρέπει «ο εύθραυστος χαρακτήρας της δημοσιονομικής εξυγίανσης».