Αφθονα και ανέξοδα λόγια «κατανόησης» και εκτίμησης της «αποστολής» και του «ρόλου» τους, αλλά επί της ουσίας «μηδέν εις το πηλίκον» και κορύφωση της αδιαλλαξίας.

Αυτό ήταν με λίγα λόγια το αποτέλεσμα της χτεσινής συνάντησης του Κ. Καραμανλή με τις αντιπροσωπείες της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ, επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση ότι ο πρωθυπουργός δε ζήτησε τη συνάντηση για να δώσει λύση στα δίκαια αιτήματα των εκπαιδευτικών και τα εκρηκτικά προβλήματα της εκπαίδευσης, αλλά για να εντείνει την άσκηση πιέσεων και τον εκβιασμό στους απεργούς.

Στην πραγματικότητα η συνάντηση χρησιμοποιήθηκε για να επιρριφθούν οι ευθύνες στις πλάτες των απεργών για «τα κλειστά σχολεία». Ταυτόχρονα, να ανατραπεί η εκτίμηση που υπάρχει στην πλειοψηφία του κόσμου ότι τα αιτήματα των απεργών είναι δίκαια και η κυβέρνηση πρέπει να κάνει πίσω.

Ολοφάνερη ήταν η προσπάθεια του Κ. Καραμανλή να θέσει «εκτός κάθε διαπραγμάτευσης» την πολιτική της κυβέρνησης και ταυτόχρονα να καλλιεργεί την εικόνα πως «έχει εξαντλήσει κάθε περιθώριο» για να ικανοποιήσει τα αιτήματα των εκπαιδευτικών.

Στο πλαίσιο αυτό δεν έκανε επί της ουσίας βήμα πίσω από τις γνωστές, εδώ και καιρό, κυβερνητικές θέσεις. Οι όποιες «μακροχρόνιες» υποσχέσεις και «μικροπαραχωρήσεις» δόθηκαν μόνο και μόνο για να διευκολύνουν «τους δικούς τους» στις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών να σημάνουν (άτακτη) υποχώρηση και να επιστρέψουν στα σχολεία δίχως «νικητές και ηττημένους»...

Στο μείζον ζήτημα της αύξησης των δαπανών για την Παιδεία ως ποσοστό του ΑΕΠ, ο πρωθυπουργός περιορίστηκε να δηλώσει ότι παραμένει ως δέσμευση, αλλά με άγνωστο χρονικό ορίζοντα υλοποίησης. Αντίθετα, επέμενε στην ανάγκη των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων: «Εμείς σταδιακά αυξάνουμε τις δαπάνες για την παιδεία, θεωρώντας ταυτόχρονα υποχρέωσή μας τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων που είναι αναγκαίες», είπε χαρακτηριστικά.

Επικαλούμενος «τις αντοχές της οικονομίας» που δεν επιτρέπουν, όπως είπε, την ικανοποίηση των αιτημάτων των εκπαιδευτικών «για τον τρέχοντα χρόνο», ο Κ. Καραμανλής έκανε 4 από 6 τις δόσεις καταβολής του επιδόματος του 105 ευρώ, αλλά και πάλι μέχρι το 2009. Συγκεκριμένα, είπε ότι θα δοθούν δύο εξαμηνιαίες δόσεις το 2007 (των 17 ευρώ εκάστη...) και από μία ετήσια δόση το 2008 και 2009. Στα λεγόμενα θεσμικά αιτήματα, ο πρωθυπουργός αποδέχτηκε το αίτημα να φέρει νομοθετική ρύθμιση μέχρι το τέλος του χρόνου για τη θεσμοθέτηση της (ετήσιας) προσχολικής αγωγής, επανέλαβε ότι θα δοθούν 170 εκατ. ευρώ από το Γ΄ ΚΠΣ για προγράμματα επιμόρφωσης και ζήτησε προτάσεις... για την αξιοποίηση των κονδυλίων του Δ΄ ΚΠΣ. Αργότερα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να δοθούν πίσω οι αποδοχές των εκπαιδευτικών που παρακρατήθηκαν λόγω απεργίας, σε συνδυασμό με το πρόγραμμα αναπλήρωσης των χαμένων ωρών διδασκαλίας...

Κατά τα λοιπά, ο Κ. Καραμανλής αναγνώρισε «τη σημαντική αποστολή» των εκπαιδευτικών, ανέφερε ότι τους θέλει συμμάχους στην αναβάθμιση της Παιδείας, υποστήριξε ότι «όλοι βρισκόμαστε στο ίδιο σκάφος» και εμφανίστηκε οπαδός της μη σύγκρουσης γιατί τα θύματα θα είναι «οι γονείς και οι μαθητές». «Από την πρόσφατη κρίση, λοιπόν, δε θα υπάρξουν νικητές και ηττημένοι. Το ζητούμενο είναι να επικρατήσει η ευθύνη και όλοι να κάνουμε το χρέος μας», κατέληξε στέλνοντας μήνυμα (μονομερούς) «συμβιβασμού».

Σύμφωνα με τα όσα «διέρρεε» το Μέγαρο Μαξίμου, οι πρόεδροι της ΔΟΕ και της ΟΛΜΕ ευχαρίστησαν τον πρωθυπουργό για τη συνάντηση, με τον πρόεδρο της ΟΛΜΕ να υπερθεματίζει, υποστηρίζοντας ότι «συμβάλλει στην αλλαγή του κλίματος στην Παιδεία». Ο ίδιος δήλωσε ότι τον καλύπτει το κυβερνητικό πρόγραμμα για την Παιδεία...

«Αν η απόφαση των εκπαιδευτικών είναι να συνεχιστούν οι απεργιακές κινητοποιήσεις θα υποστεί το συνδικαλιστικό κίνημα της χώρας στο σύνολό του μια ήττα και θα κάνει χρόνια να σηκώσει κεφάλι», εκτίμησε αργότερα ο βουλευτής της ΝΔ Γ. Μανώλης, εκφράζοντας «βαθύτερες σκέψεις» σε γαλάζιους συνδικαλιστικούς κύκλους.