Επικεντρώνοντας την κριτική του στην «αργοπορημένη αντίδραση» της κυβέρνησης για την εκτόνωση της κρίσης στα σχολεία, το ΠΑΣΟΚ επιχειρεί να αποκρύψει ότι από την πρώτη μέρα της απεργίας των δασκάλων αποφεύγει συστηματικά να πάρει συγκεκριμένη θέση απέναντι στα οικονομικά αιτήματα των εκπαιδευτικών.

Ακριβώς την ίδια τακτική ακολούθησε και χτες το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά τη συνάντηση των δασκάλων με τον πρωθυπουργό, με την υπεύθυνη του Τομέα Παιδείας και Πολιτισμού του Πολιτικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ, Μ. Αποστολάκη, να αναφέρει ότι: «Χρειάστηκε να παραμείνουν τα σχολεία της χώρας για έξι εβδομάδες κλειστά, προκειμένου ο πρωθυπουργός να αποφασίσει να συναντήσει τους δασκάλους και τους καθηγητές».

Σ' ένα ρεσιτάλ διγλωσσίας, η Μ. Αποστολάκη μίλησε για «συνάντηση κενή περιεχομένου», με «διεκπεραιωτικό χαρακτήρα» και «επικοινωνιακό ελιγμό με μηδενική ουσία» προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να υφαρπάξει τη δυσαρέσκεια των εκπαιδευτικών, αλλά την ίδια στιγμή δε ζήτησε σε καμιά αποστροφή του λόγου την ικανοποίηση των αιτημάτων τους.

Μάλιστα η ίδια εντελώς υποκριτικά ανέφερε ότι ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση δεν μπορεί «να ακούσει, να αντιληφθεί και να αντιμετωπίσει το αίτημα για ενίσχυση και στήριξη της δημόσιας εκπαίδευσης». Προχώρησε στη δήλωση αυτή, όταν το ΠΑΣΟΚ έχει ταχτεί υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 16 του Συντάγματος, που βάλλει ακριβώς κατά της ενίσχυσης της δημόσιας εκπαίδευσης.

Στο ίδιο μήκος κύματος ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης ανέφερε ότι «τίποτα δεν μπορεί να γίνει στην Παιδεία χωρίς αύξηση των κονδυλίων» και υποτιμώντας τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού ισχυρίστηκε ότι αν το ΠΑΣΟΚ γίνει κυβέρνηση «δεσμεύεται» ότι θα αυξήσει τις δαπάνες για την Παιδεία «στο 5% του ΑΕΠ». Μια... υπόσχεση, βέβαια, που οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ έχουν μοιράσει κατά το παρελθόν, με τα γνωστά αποτελέσματα για τη δημόσια Παιδεία.

Πάντως η βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μ. Δαμανάκη, περιγράφοντας με συνέντευξή της στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ το «περιεχόμενο της πρωτοβουλίας», που εξήγγειλε ο Γ. Παπανδρέου, ότι θα πάρει το ΠΑΣΟΚ για την Παιδεία, ανέφερε: «Είναι η πρόσκληση στους εκπαιδευτικούς με βάση μία συγκεκριμένη πολιτική πρόταση, η οποία ασφαλώς συνδέει την ικανοποίηση των οικονομικών αιτημάτων σε ένα βάθος χρόνου βεβαίως, διότι δεν μπορούν να ικανοποιηθούν άμεσα όλα (...), αλλά πάντως κάποια μπορούν και πρέπει να ικανοποιηθούν με μία μεταρρυθμιστική πορεία ώστε ν' αναβαθμιστεί η δημόσια εκπαίδευση». Να δώσει δηλαδή «ψίχουλα» στην... πορεία του χρόνου, για να δεχτούν οι εκπαιδευτικοί τις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις.