Κάθε χρόνο 400 παιδιά ηλικίας από 18 μέχρι 24 ετών σκοτώνονται στους τόπους δουλιάς στα κράτη - μέλη της ΕΕ. Κάθε μήνα, πάνω από 58.300 εργαζόμενοι της ίδιας κατηγορίας γίνονται θύματα σοβαρών εργατικών «ατυχημάτων», που σε ετήσια βάση ανέρχονται στα 700.000. Οι 23 στους 100 νεαρούς εργαζόμενους στην ΕΕ δηλώνουν ότι η υγεία τους κινδυνεύει εξαιτίας των εργασιακών συνθηκών. Ενώ οι 50 στους 100 κάτω των 25 χρόνων δηλώνουν ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στη ράχη και την οσφυική χώρα οφείλονται στην εργασία τους.

Τα παραπάνω καταγράφονται σε τριμηνιαία έκδοση του Ελληνικού Ινστιτούτου Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας (ΕΛΙΝΥΑΕ), από ερωτηματολόγιο που βασίστηκε σε στοιχεία της «Γιούροστατ». Στην Ελλάδα, από την Εκθεση Πεπραγμένων του ΣΕΠΕ για το 2005 προκύπτει ότι σχεδόν 2 στους 5 (18%) από όσους δολοφονούν οι άθλιες εργασιακές συνθήκες και η τραγική έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας είναι μέχρι 24 χρονών. Και τα στοιχεία του ΙΚΑ για το 2003 αναφέρουν πως το 33% των θυμάτων των «ατυχημάτων» είναι μέχρι 29 χρόνων. Από αυτά, τα 7 είναι κάτω από 14 ετών (!) και τα 231, από 15 μέχρι 19.

Ολα αυτά, στην ΕΕ και στην Ελλάδα της «ανάπτυξης». Μιας «ανάπτυξης» όμως που αφορά μόνο στην υπερκερδοφορία των λίγων. Και η οποία, τα επόμενα χρόνια θα πολλαπλασιάζει με ραγδαίους ρυθμούς τους σακατεμένους από τη σημερινή νέα γενιά. Αφού στο στόχαστρο βρίσκονται όλοι εκείνοι που μπαίνουν στην παραγωγή μέσα σε συνθήκες άγριας εντατικοποίησης, με ελαστικοποιημένα ωράρια, με πετσοκομμένα ένσημα, με καταστρατηγημένο το σταθερό ημερήσιο χρόνο εργασίας. Νέοι εργάτες που ενδέχεται να μην προφτάσουν να πάρουν ούτε καν τα ψίχουλα που το κεφάλαιο και οι κυβερνήσεις του ονομάζουν «σύνταξη»...