Το εμπόρευμα "εργατική δύναμη" βρίσκεται σε διατίμηση εδώ και πολλά χρόνια, μια δεκαετία τουλάχιστον, αλλά τα άλλα εμπορεύματα, είτε παράγονται από το κράτος είτε από τον ιδιωτικό τομέα, συνεχώς αυξάνουν το τιμολόγιό τους.

Αρχές Γενάρη λοιπόν έχουμε και λέμε: Αυξάνει κατά 13,1% το τιμολόγιο του ΟΤΕ ένεκα ιδιωτικοποίησής του. Πώς αλλιώς θα τον πουλούσαν, αν δεν τον έκαναν "ελκυστικό" στους αετονύχηδες "επενδυτές"; Αυξάνει επίσης κατά 25% ο φόρος στα αλκοολούχα ποτά, ενώ - κατά τα πρότυπα του 1994 - αυξάνεται η κατώτατη λιανική τιμή των τσιγάρων. Το μόνο παρήγορο αυτή τη φορά είναι ότι δε μας κοροϊδεύουν όπως το 1994, όταν μας είχαν πει ότι αυξάνουν τις τιμές των τσιγάρων για να προστατέψουν την υγεία μας...

Και αυτά βέβαια είναι μόνο η αρχή. Το μεγάλο βογκητό θα πέσει με τις φορολογικές δηλώσεις του 1997, αλλά και με το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Αυτοί βέβαια τη δουλιά τους κάνουν, που δεν είναι άλλη από τον βίαιο, καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας στα κριτήρια του Μάαστριχτ. Το μέγα ερώτημα είναι αν τα εκατομμύρια θύματα της πολιτικής τους θα τους επιτρέψουν να την πραγματοποιήσουν...