Τελικά, το "φάντασμα" των ξεσηκωμένων αγροτών, που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους, για τη στήριξη της αγροτικής παραγωγής, του εισοδήματος της μικρομεσαίας αγροτιάς, για μέτρα ανάπτυξης της γεωργίας και μείωσης του κόστους παραγωγής, ήταν έντονα παρόν στην προχτεσινή συνεδρίαση του λεγόμενου Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής, που οργάνωσε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη συνενοχή των εταίρων του Μάαστριχτ, των κομμάτων ΝΔ, Συνασπισμού και ΠΟΛ.ΑΝ. Οσο κι αν πάσχισαν οι οργανωτές της φιέστας, δίπλα στο υποκριτικό ενδιαφέρον τους για τα αγροτικά προβλήματα, δεν μπόρεσαν να κρύψουν και την αγωνία τους για τις νέες, αναμενόμενες αγωνιστικές αντιδράσεις των αγροτών. Ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, προσπάθησε να εξορκίσει τους αγροτικούς αγώνες και να παρουσιαστεί διαλλακτικός προς τους αγρότες, αυτοαποκαλυπτόμενος, όμως, καθώς ανέφερε συγκεκριμένα: "Η (πρόσφατη) κινητοποίηση και οι αποκλεισμοί που επιβλήθηκαν από μια μερίδα του αγροτικού κόσμου για 25 μέρες περίπου είχαν αρνητικές συνέπειες για όλους μας. Για την ελληνική οικονομία, για πολλές κατηγορίες εργαζομένων, για τις περιοχές τις ίδιες που υπέστησαν τις συνέπειες των αποκλεισμών, για την κυβέρνηση και, κυρίως, για τους ίδιους τους αγρότες (!). Κανείς μας δε βγήκε ωφελημένος από τον τρόπο διεκδίκησης των αιτημάτων που επελέγη και ούτε θα μπορούσε να είχε ωφεληθεί. Η επίλυση των προβλημάτων μας στη γεωργία δεν μπορεί να γίνει παρά με διαδικασίες διαλόγου, συνεννόησης και ένταξης στην πολιτική μας των περιορισμών που υπάρχουν σε εθνική κλίμακα στα πλαίσια των διεθνών συμφωνιών"! Η περικοπή αυτή δίνει παραστατικά και την ουσία των επιδιώξεων της κυβέρνησης μέσα από τη διοργάνωση της φιέστας που ονόμασε Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής (ΣΑΠ).

Εμφανής ήταν η προσπάθεια του πρωθυπουργού να περάσει το μήνυμα της ολιγαρχίας, που υπηρετεί η κυβέρνησή του ότι, τάχα, ο μόνος δρόμος είναι η προσαρμογή της αγροτικής οικονομίας στις επιλογές των Βρυξελλών και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών. Κι αυτό, παρότι παραδέχτηκε πως οι επιλογές της ΕΕ γίνονται πιο αντιδραστικές, τώρα στην τρίτη φάση της αναθεώρησης, καθώς προωθούν την παραπέρα απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου και επηρεάζονται αρνητικά από το στόχο της διεύρυνσης της ΕΕ προς την Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη - κάτι που θα πλήξει άμεσα τη δική μας γεωργική παραγωγή...

Κι όμως, προσπερνώντας αδιάφορα την αγωνία των αγροτών, που σήμερα παλεύουν για την ίδια την επιβίωσή τους, αγνοώντας τη δραματική κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στον αγροτικό τομέα εξαιτίας, ακριβώς, αυτής της καταστροφικής πολιτικής, ο Κ. Σημίτης δεν ντράπηκε να κάνει λόγο για κυβερνητικές "στρατηγικές και κατευθύνσεις" που, στα πλαίσια της πολιτικής της ΕΕ, θα αντιμετωπίσουν, τάχα, τα αγροτικά προβλήματα! Αλλά, πέρα από τα "μεγάλα λόγια", αυτή η κυβερνητική (του ΠΑΣΟΚ και των άλλων εταίρων του Μάαστριχτ) στρατηγική της προσαρμογής - υποταγής της αγροτικής οικονομίας στην "παγκοσμιοποιημένη" οικονομία, συνίσταται, απλώς, στην υλοποίηση των καταστροφικών επιλογών του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών και των ιμπεριαλιστικών κέντρων...

Κι αυτό δεν μπορεί να αλλάξει με υποσχέσεις για δήθεν πολυδύναμη περιφερειακή ανάπτυξη, την ώρα που με την ΚΑΠ και την ΓΚΑΤΤ μεγάλες περιοχές της χώρας οδηγούνται σε περιθωριοποίηση και ερήμωση. Εκπαίδευση νέων αγροτών σε νέες τεχνολογίες και σύγχρονες καλλιεργητικές μεθόδους αγροτικής παραγωγής και κίνητρα επενδύσεων για εκσυγχρονισμό της αγροτικής παραγωγής, όταν οι νέοι ήδη ξεκληρίζονται και εγκαταλείπουν την αγροτική παραγωγή μπαίνοντας στην ουρά της ανεργίας. Την ίδια ώρα που οι επενδύσεις στη γεωργία περιορίζονται κάθε χρόνο και τα μόνα κίνητρα δίνονται στους μεγαλοαγρότες για να δημιουργήσουν μεγάλες σύγχρονες καπιταλιστικές αγροτικές εκμεταλλεύσεις πάνω στα "ερείπια" των μικρομεσαίων αγροτών που ξεκληρίζονται με την πολιτική αυτή.

Με όλα αυτά που πρόβαλε ξανά, προχτές, στο Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής ο Κ. Σημίτης, επιβεβαιώθηκε πως όλη η "επιχείρηση ΣΑΠ" - όπως κατάγγειλε από την αρχή το ΚΚΕ - δεν είχε άλλο στόχο παρά τον αποπροσανατολισμό των αγροτών, την εξαπάτησή τους και, τελικά, την υπονόμευση του αγώνα τους. Ομως, όπως μπορούμε να συμπεράνουμε και από τη στάση αποχής των εκπροσώπων της Συντονιστικής Επιτροπής Αγώνα των Θεσσαλών αγροτών, η κοροϊδία δεν περνά. Αντίθετα, η κακοστημένη παράσταση που ονόμασαν ΣΑΠ αποκαλύπτει στους αγρότες πιο καθαρά πως μόνον με τη συνέχιση και την ένταση των ενωτικών αγώνων τους μπορούν να αποκρούσουν - στον ένα ή άλλο βαθμό - την αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και τις καταστροφικές επιλογές της ΕΕ. Αποκαλύπτει, επίσης, την υπονομευτική και διασπαστική τακτική των ηγεσιών των κομμάτων ΝΔ, ΣΥΝ και ΠΟΛ.ΑΝ. που συμμετέχοντας στο λεγόμενο "κοινωνικό διάλογο" με την κυβέρνηση επιδιώκουν να προωθήσουν τη συναίνεση στις αντιλαϊκές αντιαγροτικές επιλογές της ΕΕ και των πολυεθνικών που προωθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ