Η εισοδηματική πολιτική των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, Παπανδρέου και Κ. Σημίτη ξεχωρίζουν στο εξής. Πρώτον, γιατί τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ όσο και η "παλιά" και "νέα" κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έβαλαν τους μισθούς και τις συντάξεις στην προκρούστεια κλίνη. Δεύτερον, αν και επέβαλαν μείωση των μισθών και συντάξεων, με αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό, υποστήριζαν προκλητικά ότι με τη συγκεκριμένη πολιτική προστατεύεται και αυξάνεται το προγραμματικό εισόδημα των εργαζομένων. Ας δούμε, λοιπόν, αναλυτικά τι έλεγαν με τις προγραμματικές τους δηλώσεις ο Κ. Μητσοτάκης και ο Α. Παπανδρέου και τι εισοδηματική πολιτική εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις τους για τα εισοδήματα των εργαζομένων.

1. Ο Κ. Μητσοτάκης κουτσούρεψε την ΑΤΑ για το δεύτερο και τρίτο τετράμηνο του 1990 (αφαιρώντας από την αύξηση του τιμαρίθμου την επίπτωση των τσουχτερών αυξήσεων που επέβαλε η κυβέρνησή του στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ και τους έμμεσους φόρους) και προανάγγειλε την οριστική κατάργηση της ΑΤΑ από την 1-1-1991,ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μόνιμη μείωση των μισθών και συντάξεων. Η προαναγγελία κατάργησης της ΑΤΑ έγινε με το επιχείρημα ότι το σύστημα αυτόματης αύξησης των μισθών και συντάξεων, με βάση την άνοδο του επίσημου τιμαρίθμου, είναι... επιβλαβές και ζημιώνει τα πραγματικά εισοδήματα των εργαζομένων. Και βέβαια, υποσχέθηκε προστασία και αύξηση των πραγματικών εισοδημάτων των μισθωτών και συνταξιούχων με τις "ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις". Μόνο που αυτές για τον ιδιωτικό τομέα είχαν καθιερωθεί επί κυβέρνησης Ζολώτα, ενώ στο δημόσιο τομέα - αν και εξαγγέλλονται κάθε χρόνο - ακόμη να καθιερωθούν. Από την 1-1-1991 καταργήθηκε η ΑΤΑ (που ήταν πάγιο αίτημα της ΕΟΚ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ) και ο Κ. Μητσοτάκης, προκειμένου να δικαιολογήσει τ' αδικαιολόγητα, έφτασε να βαφτίζει το 0%+0% σε 14%! Εκφράζοντας την αντίθεσή τους με την εισοδηματική και τη γενικότερη οικονομική πολιτική λιτότητας της κυβέρνησης Μητσοτάκη, οι τότε πρόεδροι της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και σήμερα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ Λ. Κανελλόπουλος και Σπ. Γιατράς δήλωναν πως "το συνδικαλιστικό κίνημα δε θα διαπραγματευτεί τις κατακτήσεις και τους θεσμούς, που με τόσους κόπους κατάκτησε". Αυτά όμως, τότε.

2. Ο Α. Παπανδρέου, αναλαμβάνοντας καθήκοντα πρωθυπουργού τον Οκτώβρη του 1990, δεσμεύτηκε πως με την εισοδηματική πολιτική, που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, θα "εγγυάται" για το 1994 το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων, αρνούμενος όμως την επαναφορά της ΑΤΑ και την αναπλήρωση των απωλειών στα εισοδήματα των μισθωτών και συνταξιούχων - που είχε προκαλέσει στα προηγούμενα 3,5 χρόνια η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ - με το επιχείρημα ότι "δεν αντέχει η οικονομία". Στην πράξη, όμως, με την εισοδηματική πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου, συνεχίστηκε η πραγματική μείωση της αγοραστικής δύναμης των μισθωτών και συνταξιούχων, καθώς η εισοδηματική πολιτική της τότε κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ έδινε αυξήσεις κάτω από τον πληθωρισμό. 3. Οσο για τον σημερινό πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη,δε βρήκε λέξη να πει για την εισοδηματική πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει η κυβέρνησή του. Το μόνο που είπε σχετικά με την εισοδηματική πολιτική που προτίθεται να ακολουθήσει ήταν ότι "θα προχωρήσει στην υπογραφή των υφιστάμενων διεθνών συμβάσεων, ώστε να ισχύσει από το επόμενο έτος το σύστημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων και στο δημόσιο τομέα". Και φυσικά, όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου, έτσι και ο Κώστας Σημίτης δεν έκριναν καθόλου σκόπιμο να ασχοληθούν ούτε με το θέμα καθιέρωσης της ΑΤΑ - ως μηχανισμού που μπορεί να προστατεύει την πραγματική αγοραστική δύναμη των μισθωτών και συνταξιούχων από τον πληθωρισμό - ούτε βέβαια με την αναπλήρωση, έστω και μέρους, των εισοδηματικών απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι με την εισοδηματική πολιτική της τελευταίας εξαετίας.

Προτίμησε να συνεχίσει με συνέπεια την εισοδηματική πολιτική που μεταφέρει εισοδήματα από τις τσέπες των εργαζομένων στις τσέπες των μεγαλοεπιχειρηματιών, προσφέροντας έτσι ένα ακόμη δείγμα της "εκσυγχρονιστικής" αντίληψης για την κοινωνική ευαισθησία...