Η Ελλάδα, η Ελλάδα με τις δεκάδες των επίσημων "συμμάχων" - στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ενωση, Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση - βρέθηκε μόνη απέναντι στην επιθετικότητα της άρχουσας τάξης της γειτονικής χώρας.

Αποδείχνεται από τις ίδιες τις εξελίξεις - και τη στάση των "συμμάχων", στο πρόβλημα - ότι η "κατοχύρωση" της "εθνικής ανεξαρτησίας", "η προστασία των συνόρων της χώρας" και η αποτροπή της "απομόνωσης" ήτανε και είναι ψευτοεπιχειρήματα για την ιδεολογική - προπαγανδιστική κάλυψη της συμμετοχής της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς.

- Είτε σιωπούν, σε όφελος της Τουρκίας, όπως η Ευρωπαϊκή Ενωση. "Δεν είναι της παρούσης" απάντησε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ. Σαντέρ, σε επίκαιρο ερώτημα δημοσιογράφου, αν απασχόλησε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή το ζήτημα Ελλάδας - Τουρκίας.

- Είτε απλά παρέχουν τις "καλές τους υπηρεσίες" όπως οι ΗΠΑ, όπου ο υπουργός Εξωτερικών Ουόρεν Κρίστοφερ, ισχυρίστηκε ότι "δεν παίρνουμε το μέρος της μιας ή της άλλης χώρας, αλλά τονίσαμε στις δύο χώρες να καθήσουν και να συζητήσουν".

Με άλλα λόγια να συζητήσει η Ελλάδα (βλέπε να νομιμοποιήσει) τις αξιώσεις της Τουρκίας σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας.

Η πολιτική και οι θέσεις του ΚΚΕ για το χαρακτήρα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, για τους κινδύνους σε βάρος της εθνικής ανεξαρτησίας και ακεραιότητας της χώρας, δικαιώθηκαν και στην περίπτωση της κρίσης αυτής, με τον πιο αδιάψευστο και πανηγυρικό τρόπο.

Τα κόμματα της ευρωυποταγής, τα κόμματα της υποταγής στα κελεύσματα του ιμπεριαλισμού, "τα βρήκαν σκούρα".Μαθημένοι όμως, στο παιχνίδι της υποκρισίας και του αποπροσανατολισμού, δεν το βάζουν κάτω. Αποφεύγουν "όπως ο διάβολος το λιβάνι" την αναφορά στο σύστημα της εξάρτησης και των οργανισμών του. Μεταθέτουν το όλο θέμα στα αβαθή θολά νερά των χειρισμών της κυβέρνησης, των ενεργειών της στρατιωτικής ηγεσίας και άλλα παρόμοια.

Επιδίωξή τους να μείνει στο απυρόβλητο το ίδιο το σύστημα της εξάρτησης και η συμμετοχή της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τη Δυτικοευρωπαϊκή Ενωση, το ΝΑΤΟ, η υποταγή στη "νέα τάξη πραγμάτων".

Τους πείραξαν οι ευχαριστίες του Κ. Σημίτη στην αμερικάνικη κυβέρνηση, κατάπιαν όμως όλοι τη γλώσσα τους - πλην ΚΚΕ - μπροστά στην ωμή εκδήλωση της αμερικάνικης επικυριαρχίας στην περιοχή.

Η επιχείρηση αποπροσανατολισμού - με τα ΜΜΕ στο φόρτε - προχωράει και εντείνεται:

- Η ΝΔ προχωράει σε "εκστρατεία ενημέρωσης" για να αναγνωρίσουν οι σύμμαχοι το δίκιο μας. Στα ίδια πλαίσια εντάσσεται και η ενημέρωση της ομογένειας σαν στοιχείο που θα επηρεάσει την αμερικάνικη εξωτερική πολιτική σε όφελος της Ελλάδας.

- Ο Αντ. Σαμαράς προβάλλει τη θέση για κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

- Ο "ΣΥΝ" προβάλλει το "φάρμακο" του "Συμβούλιου εξωτερικής πολιτικής" και διαπιστώνει "αντιφάσεις" στην κυβερνητική πολιτική.

- Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα επιχειρήσει επίσης να αντιστρέψει το κλίμα υπέρ της Ελλάδας, με ενημέρωση των συμμάχων.

- Από πολλές πλευρές (ΜΜΕ, πολιτικοί των κομμάτων της υποταγής στον ιμπεριαλισμό, κλπ.) προβάλλεται κατά κόρον η πανάκεια "της εθνικής στρατηγικής" με μόνιμους υφυπουργούς, "συμβούλια" και τα συναφή.

Κοινός τόπος και στόχος τους να τσουβαλιάσουν το λαό στην "εθνική στρατηγική" μέσα στο σύστημα εξάρτησης και υποταγής στον ιμπεριαλισμό, να κόψουν το δρόμο στο ανέβασμα της λαϊκής θέλησης για αντίσταση, στη διαμόρφωση"αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης".

Η πραγματικότητα όμως, είναι διαφορετική. Ο "κίνδυνος για την εδαφική ακεραιότητα και την εθνική ανεξαρτησία" συνδέεται με την παραμονή της χώρας μας στο καθεστώς της εξάρτησης.

Οι "σύμμαχοι" δεν πάσχουν από ενημέρωση. Οι πολιτικές τους επιλογές καθορίζουν τη στάση τους, απέναντι στην Ελλάδα και την Τουρκία. Οι ιμπεριαλιστές δεν καλμάρουν με παρακάλια και ενημέρωση. Μια γλώσσα καταλαβαίνουν, τη γλώσσα της αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης και πάλης των λαών.

Ανδριανός ΜΠΟΥΚΟΥΡΗΣ

Ούτε λόγος ν' αναγνωρίσουν το ρόλο του ιμπεριαλισμού στην κρίση και τις ευθύνες των "συμμάχων". Για να κρύψουν τις δικές τους βαριές ευθύνες, στρέφουν αλλού τα προπαγανδιστικά τους πυρά. Για τον αποπροσανατολισμό του λαού, για να μην πληρώσουν το βαρύ πολιτικό κόστος της ολέθριας πολιτικής, της εναπόθεσης των δικαίων μας στην ομπρέλα των συμμάχων τους