Δεν υπήρχε αμφιβολία ότι προς την κατεύθυνση του εντυπωσιασμού και της δημαγωγίας θα αναζητούσε διέξοδο ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, στο μείζον θέμα των κρατικών προμηθειών, το οποίο ήρθε με ιδιαίτερη οξύτητα στην επιφάνεια με την υπόθεση των ψηφιακών παροχών του ΟΤΕ.

Ετσι, ο πρωθυπουργός, μετά τη σύσκεψη που είχε χτες με τους οικονομικούς υπουργούς, προτίμησε στις δηλώσεις του να καταφύγει στις γνωστές γενικολογίες περί διαφάνειας στα δημόσια έργα και προμήθειες και για "νέο νόμο, ο οποίος θα καθιερώνει αρχές (;) για μια συνολική αντιμετώπιση του θέματος".

Πρώτον: Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αυταπάτη ότι ακόμα και αν ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος δεν πρόκειται ποτέ να αποτρέψει τη δημιουργία νέων σκανδάλων στις προμήθειες του δημοσίου. Ακριβώς γιατί η φιλοσοφία και η πολιτική των κομμάτων του δικομματισμού είναι προσανατολισμένη να υπηρετεί τα "μεγάλα αφεντικά".

Δεύτερον: Η υποκρισία της κυβέρνησης και προσωπικά του πρωθυπουργού είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, αν αναλογιστεί κανείς το εξής: Την ίδια στιγμή που κόπτεται για τη διαφάνεια στις προμήθειες του δημοσίου και τα μεγάλα έργα, ακριβώς την ίδια στιγμή προχωρά στην κατάργηση του νόμου για την ονομαστικοποίηση των μετοχών. Ενός ημίμετρου, δηλαδή, που πάρθηκε στο όνομα της διαφάνειας των προμηθειών του δημοσίου.

Χρειάζονται άλλες αποδείξεις, για να αποδειχθεί ποια είναι η πολιτική βούληση της κυβέρνησης Σημίτη;