Πραγματική μείωση μεγαλύτερη από 100 δισ. δρχ. σημειώθηκε στις καταθέσεις ταμιευτηρίου το πρώτο εξάμηνο του 1996 σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας. Ειδικότερα, τα υπόλοιπα των καταθέσεων ταμιευτηρίου στο τέλος Ιούνη 1996 διαμορφώθηκαν στα 10,99 τρισ. δρχ. έναντι υπολοίπου 10,4 τρισ. δρχ. στις 31/12/1995. Μόνο όμως από τον εκτοκισμό εξαμήνου, τα ίδια υπόλοιπα έπρεπε να είχαν διαμορφωθεί στα 11,1 τρισ. δρχ., γεγονός που σημαίνει ότι σε πραγματικούς όρους οι καταθέσεις μειώθηκαν.Αυτό αποτελεί μια απάντηση στις κυβερνητικές διακηρύξεις ότι με την εφαρμοζόμενη οικονομική πολιτική προστατεύονται τα λαϊκά εισοδήματα. Είναι εμφανές ότι οι καταθέσεις αποσύρθηκαν κυρίως από εργαζόμενους και συνταξιούχους, στην προσπάθειά τους να αναπληρώσουν τις απώλειες εισοδήματος που συνεπάγεται το αυξημένο κόστος ζωής. Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι η απόδοση των καταθέσεων έχει πλέον φτάσει σε οριακά επίπεδα, μετά τις αλλεπάλληλες μειώσεις των επιτοκίων ταμιευτηρίου, στις οποίες προέβησαν οι εμπορικές τράπεζες μετά από κυβερνητικές παροτρύνσεις.

Σύμφωνα τώρα με τα μηνιαία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος, η προσφορά χρήματος (όπως ονομάζεται το άθροισμα του συνόλου των χρημάτων που κυκλοφορούν, των ιδιωτικών καταθέσεων, των ρέπος που συνάπτονται και των τραπεζικών ομολόγων) τον Ιούνη αυξήθηκε κατά 9% έναντι του Ιούνη του 1995, που είναι και το ανώτερο όριο του ετήσιου νομισματικού στόχου που τέθηκε για φέτος. Να σημειωθεί ότι η προσφορά χρήματος σε όλο το πρώτο εξάμηνο του 1996 ήταν εκτός των ορίων 6%-9%.Στην εξέλιξη αυτή συντέλεσε, κατά την Τράπεζα της Ελλάδος, η άντληση από το δημόσιο χρημάτων που κυκλοφορούσαν στην αγορά, προκειμένου να εξοφληθούν τα ομόλογα με ρήτρα συναλλάγματος που είχαν αγοραστεί το Μάη του 1995 από ξένους επενδυτές.

Ο ευρύτερος δείκτης ρευστότητας, τέλος, που περιλαμβάνει την προσφορά χρήματος και τις τοποθετήσεις των ιδιωτών σε έντοκα γραμμάτια και ομόλογα δημοσίου διάρκειας μέχρι ενός έτους, συνεχίζει να κινείται σε επίπεδα χαμηλότερα της προβλεπόμενης αύξησης κατά 9%-12% για το 1996 και συγκεκριμένα στο 6,4% σε δωδεκάμηνη βάση Ιούνης 1996 προς Ιούνη 1995. Η εξέλιξη αποδίδεται από την κεντρική τράπεζα στη σταθερή προτίμηση των επενδυτών σε μακροχρόνιους (πέραν του έτους) τίτλους, οι οποίοι δεν προσμετρούνται στο δείκτη ρευστότητας και εξασφαλίζουν μεγαλύτερες αποδόσεις.