Στον "αστερισμό" της κρατικής αδιαφορίας των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ βρίσκονται, όλα αυτά τα χρόνια, σημαντικά μουσεία και δημόσιοι εκθεσιακοί χώροι της χώρας μας. Η Εθνική Πινακοθήκη,το Μουσείο Μπενάκη,αλλά και περιφερειακά μουσεία, που φιλοξενούν δεκάδες έργων σημαντικών Ελλήνων δημιουργών μας (Μουσείο Θεόφιλου, Τεριάντ, Τηνίων Καλλιτεχνών, Χαλεπά, Χρ. Δαγκλή, Χρ. Καπράλου) ζουν όλα αυτά τα χρόνια, με την κυβερνητική "ελεημοσύνη". Εγκαταλειμμένα, τα περισσότερα, στο πέρασμα του χρόνου, ατενίζουν ένα, μάλλον, ζοφερό μέλλον.

Σοβαρά προβλήματα, λόγω της έλλειψης οικονομικής βοήθειας από το ΥΠΠΟ, αντιμετωπίζουν τα μουσεία που βρίσκονται "εκτός των τειχών" της πρωτεύουσας.Χαρακτηριστική είναι η κατάσταση στο Μουσείο Τεριάντ της Μυτιλήνης, στο οποίο οι υπάλληλοι μένουν κάθε τόσο απλήρωτοι, επί μήνες, από έλλειψη πιστώσεων και κάθε τόσο το μουσείο κινδυνεύει να κλείσει. Πρόκειται για απαράδεκτη κατάσταση και γι' αυτή, την κύρια ευθύνη φέρουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με την αχαρακτήριστη στάση τους εδώ και πολλά χρόνια. Αλλά και τα μουσεία Χαλεπά και Τηνίων Καλλιτεχνών στον Πύργο της Τήνου, παρότι απειλούνται με κατάρρευση, αφέθηκαν αβοήθητα από τις κυβερνήσεις του δικομματισμού.

Με απαράδεκτο τρόπο, αντιμετώπισε το ΥΠΠΟ και τα πανέμορφα "πλάσματα" του κορυφαίου γλύπτη Χρήστου Καπράλου.Μετά τις περσινές υποσχέσεις στα εγκαίνια, η κυβέρνηση διά του ΥΠΠΟ, άφησε στην τύχη του το "Ιδρυμα Χρήστου και Σούλης Καπράλου". Μάλιστα η πολιτεία δε δίστασε να ζητήσει από το ίδρυμα και "οφειλόμενα". Ενδεικτική, η πρόσφατη επιστολή από την Πολεοδομία Πειραιά προς τους κληρονόμους, σύμφωνα με την οποία καλούνταν να πληρώσουν πρόστιμο 319.701 δραχμών για την τοποθέτηση της τεράστιας χάλκινης μορφής της "Μάνας" στην παραλία και 69.500 δραχμών για τη συνέχιση έκθεσης του γλυπτού (!) Ενα πραγματικό κόσμημα της περιοχής, αντιμετωπίστηκε, από την κρατική "ευαισθησία", σαν "αυθαίρετο".

Οσον αφορά στην Εθνική Πινακοθήκη, τα λόγια της ίδιας της διευθύντριάς της είναι ενδεικτικά της κατάστασης που επικρατεί στο Ιδρυμα, εξαιτίας της πλήρους κυβερνητικής αδιαφορίας: "Δεν έχουμε υπαλλήλους. Δεν υπάρχει μηχανισμός, ώστε να προβάλλουμε τις διοργανώσεις μας. Σε λίγες μέρες δε θα έχουμε ούτε δακτυλογράφο. Δεν υπάρχουν κονδύλια. Οι ανελαστικές δαπάνες φτάνουν τα 160 εκατομμύρια και από το ΥΠΠΟ παίρνουμε μόλις 100 εκατομμύρια. Οι εικαστικοί είναι ο φτωχός συγγενής της πολιτιστικής πολιτικής. Ο πολιτισμός είναι είδος πρώτης ανάγκης και όχι το κερασάκι της τούρτας. Αυτό πρέπει να το καταλάβουν οι υπεύθυνοι και το ΥΠΠΟ. Δυστυχώς, το κράτος δε δίνει σημασία στον πολιτισμό".

Και αυτή ήταν η μόνη φορά, που η διευθύντρια της Πινακοθήκης αντιμέτωπη με τα μεγάλα λειτουργικά προβλήματα της Εθνικής Πινακοθήκης, δε στάθηκε στην επιφάνεια και δεν ευχαρίστησε τους πολυδιαφημιζόμενους επιχειρηματίες - "χορηγούς". Γιατί, δυστυχώς, όλα αυτά τα χρόνια και με την ενθάρρυνση και με την αδιαφορία του ΥΠΠΟ, η Εθνική Πινακοθήκη επιλέγει να υπάρχει στηριγμένη στους χορηγούς και τις φαντασμαγορικές εκδηλώσεις.