Μάαστριχτ και πρόγραμμα "σύγκλισης" σημαίνει πρώτα και κύρια φόροι, νέοι φόροι όλο και περισσότεροι φόροι. Αυτό επιβεβαιώνεται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο από τα στοιχεία των κρατικών προϋπολογισμών της περιόδου 1991 - 1996. Οπου σε ορισμένες περιπτώσεις τα φορολογικά έσοδα στην πενταετία αυξήθηκαν μέχρι και 216,2%.

Η ιδιομορφία βέβαια για τη χώρα μας είναι ότι οι κυβερνήσεις του δικομματισμού με διάφορους νόμους διαμόρφωσαν ένα βαθιά ταξικό φορολογικό σύστημα, μιας και πλατιά λαϊκά στρώματα φορτώνονται όλο με νέα βάρη, ενώ το χρηματιστικό κεφάλαιο είτε με "νόμιμο" είτε με παράνομο τρόπο, είναι ουσιαστικά αφορολόγητο.

Κλειδί του αντιλαϊκού - ταξικού φορολογικού συστήματος είναι η σχέση των άμεσων και των έμμεσων φόρων. Σε αντίθεση με τους πρώτους, που διατηρούν ένα γενικό δημοκρατικό χαρακτήρα, οι έμμεσοι φόροι είναι αντιδημοκρατικοί και κατ' επέκταση αντιλαϊκοί. Και χαρακτηρίζονται έτσι επειδή άνισα μεταξύ τους εισοδήματα, όσο μεγάλη και αν είναι η ψαλίδα των δύο άκρων, πληρώνουν τελικά τον ίδιο έμμεσο φόρο.

Κυριολεκτικά, σήμερα το φορολογικό σύστημα στηρίζεται στον ΦΠΑ (συνεισφέρει το 33% περίπου του συνόλου των φόρων) και στους φόρους καταναλώσης οι οποίοι συμμετέχουν με το 25% περίπου στα συνολικά φορολογικά έσοδα. Χρονιά αιχμής για τη διαμόρφωση του σημερινού αντιλαϊκού φορολογικού συστήματος είναι το 1992, όταν ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γ. Παλαιοκρασσάς, και στη συνέχεια ο Στ Μάνος (ο αποτυχημένος αυτός βιομήχανος, ο οποίος έβαλε φωτιά στους Ειδικούς Φόρους Κατανάλωσης) έθεσαν τα θεμέλια ενός φορολογικού συστήματος νεοφιλελεύθερης έμπνευσης (απαλλαγή από τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων και εισοδημάτων και αύξηση της έμμεσης φορολογίας).

Τις αλλαγές αυτές τις διατήρησε μέχρι κεραίας το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έκανε τις δικές του "βελτιώσεις", όπως τα "αντικειμενικά" κριτήρια. Ετσι πήρε σάρκα και οστά το σημερινό φορολογικό τέρας που ταλανίζει τον ελληνικό λαό. Στον αποκαλυπτικό πίνακα παραθέτουμε την εξέλιξη κατά την περίοδο 1991 - 1996 (μέσος πληθωρισμός 73,1%):

• Των φόρων κατανάλωσης, οι οποίοι αυξήθηκαν κατά 115,6%.Ειδικά ο φόρος καυσίμων, ο σημαντικότερος φόρος κατανάλωσης, αυξήθηκε κατά 131,8% και οι φόροι καπνού και οινοπνεύματος κατά 216,2%.
• Ο ΦΠΑ, στον οποίο στηρίζεται σήμερα το αντιλαϊκό φορολογικό σύστημα, αυξήθηκε κατά 81,2% και από τον φόρο αυτό αναμένεται να εισπραχθούν το 1996 2,2 τρισ. δραχμές.
• Τέλος, τα συνολικά φορολογικά έσοδα αυξήθηκαν κατά 101,4%: από 3,4 τρισ. δραχμές το 1991 σε 6,9 τρισ. δραχμές το 1996.