Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού. Η αγανάκτηση και η αγωνία των επαγγελματιών βιοτεχνών και εμπόρων είναι καιρός να μετατραπεί σε φωνή διαμαρτυρίας και αγωνιστικής διεκδίκησης. Αυτό υπογράμμισε μιλώντας στο "Ρ" ο Δ. Φέτσης,μέλος της διοίκησης της ΓΣΕΒΕΕ με αφορμή το αγωνιστικό ξεκίνημα για το συνδικαλιστικό κίνημα των ΕΒΕ αύριο Δευτέρα, 9 του Δεκέμβρη, που η Συνομοσπονδία έχει κηρύξει σε ημέρα πανελλαδικής διαμαρτυρίας. Ο ίδιος τόνισε την ανάγκη σύστασης κοινού αγωνιστικού μετώπου με τα άλλα λαϊκά στρώματα (εργατοϋπαλλήλους, αγρότες, συνταξιούχους) που θίγονται από την ίδια αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική και τις επιταγές της ΕΕ. Ο Δ. Φέτσης ανάμεσα στα άλλα σημειώνει:

- Ποιες συνθήκες οδήγησαν τη ΓΣΕΒΕΕ στην απόφαση για την κήρυξη της 9ης του Δεκέμβρη σε ημέρα πανελλαδικών κινητοποιήσεων;

- Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μια γενικότερη αμφισβήτηση και καταδίκη της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης από κοινωνικές ομάδες οι οποίες πλήττονται από μια σειρά μέτρα που εφαρμόζονται οικονομικά και θεσμικά. Εργατοϋπάλληλοι, αγρότες, συνταξιούχοι από το χώρο της παιδείας κλπ. Με την ευκαιρία να στείλω ένα μήνυμα στους αγωνιζόμενους αγρότες: Κρατάτε. Ο αγώνας σας είναι και δικός μας αγώνας. Η επιτυχία του θα έχει μια γενικότερη θετική επίδραση στις εξελίξεις της χώρας μας. Οι επαγγελματίες βιοτέχνες έμποροι εξίσου χτυπιούνται. Η αγανάκτηση και η αβεβαιότητα είναι τα μόνιμα στοιχεία ζωγραφισμένα στα πρόσωπα των συναδέλφων. Η δύσκολη αυτή κατάσταση καθόρισε τη στάση της ΓΣΕΒΕΕ και κήρυξε την 9η του Δεκέμβρη σε ημέρα πανελλαδικής κινητοποίησης, σαν ένα νέο ξεκίνημα.

- Μπροστά σε προβλήματα ήταν οι ΕΒΕ και πριν από λίγους μήνες και πριν από ένα χρόνο. Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που από τότε μέχρι σήμερα σας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οξύνθηκαν; Πώς επιδρούν σ' αυτά τα νέα μέτρα που επιχειρεί να επιβάλει η κυβέρνηση;

- Σωστή η παρατήρηση. Τα προβλήματα δυστυχώς έχουν μια διαχρονική παρουσία στο χώρο μας. Αυτό είναι το πρώτο. Το άλλο που θέλω να σημειώσω είναι ότι το στοιχείο αυτό από μόνο του δεν είναι ικανό να οδηγήσει στο δρόμο του αγώνα, για να υψώσεις φωνή διαμαρτυρίας. Χρειάζεται ακόμη να αποβάλεις ψευδαισθήσεις, συνήθειες, να αποκτήσεις αυτοπεποίθηση για την αποτελεσματικότητα των αγώνων. Το δεύτερο αυτό στοιχείο αργά αλλά σταθερά αποκτά έδαφος. Οι συνάδελφοι με δυσκολία βέβαια συνειδητοποιούν ότι δεν πρέπει να συνεχίσουν να είναι αποδέκτες σε ψέματα και στο όνομα της σύγκλισης να εξοστρακίζονται στο κοινωνικό περιθώριο. Σήμερα, λοιπόν, είναι πιο ορατό ότι δεν υπάρχει πολιτική βούληση από την κυβέρνηση, για λύσεις προβλημάτων, αλλά απεναντίας προσθέτει νέα βάρη φορολογικά, επιχειρείται η πλήρης απελευθέρωση του ωραρίου Σάββατο και Κυριακή, ιδιωτικοποίηση αναπτυξιακών οργανισμών κλπ.

- Η ΔΗΚΕΒΕ είχε προτείνει στο προεδρείο της ΓΣΕΒΕΕ πανελλαδικό κλείσιμο των καταστημάτων στις 28 Νοέμβρη, που ήταν ημέρα πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας. Γιατί η πρόταση αυτή απορρίφτηκε από τις άλλες παρατάξεις; Πώς σχολιάζετε τη στάση τους αυτή;

Η μορφή της κινητοποίησης που κήρυξε η ΓΣΕΒΕΕ είναι το ελάχιστο που έπρεπε να γίνει. Η ΔΗΚΕΒΕ πρότεινε με γνώμονα ότι η βίαιη καταστροφή εκατοντάδων χιλιάδων ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ΕΒΕ και την εθνική οικονομία, σαν πρόβλημα τοποθετείται δίπλα στα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα της χώρας: αποβιομηχάνιση, ανεργία, αποδιοργάνωση της αγροτικής οικονομίας κλπ. Η 28 του Νοέμβρη όπως είχε πάρει χαρακτήρα διαμαρτυρίας απ' όλες τις κοινωνικές ομάδες και με την αγωνιστική συμμετοχή την ίδια μέρα των ΕΒΕ, θα έπαιρνε μεγαλύτερη διάσταση και το μήνυμα αναλόγως θα ήταν πιο δυνατό. Ομως, η σχηματιζόμενη πλειοψηφία σκοπιμότητας από τους συναδέλφους της ΠΑΣΚΕΒΕ και της ΔΑΚΜΜΕ, απουσία του ΣΥΝ, με προσχήματα δυσκολίας οργάνωσης και προετοιμασίας, πήραν απόφαση αποχής στις 28/11. Στην πραγματικότητα, αυτή η στάση τους εντάσσεται στα πλαίσια της τακτικής τους να αποφορτίζουν τέτοιες στιγμές, θέλοντας το συνδικαλιστικό κίνημα σε ένα ρόλο παθητικού χειροκροτητή.

- Πόσο συγκεκριμένα αφορούν τους ΕΒΕ της χώρας οι ρυθμίσεις για τις λεγόμενες φοροαπαλλαγές και ο προϋπολογισμός του 1997 που κατέθεσε η κυβέρνηση την περασμένη εβδομάδα;

- Η κατάργηση φοροαπαλλαγών κοινωνικού χαρακτήρα είναι άλλη μία πλευρά της ταξικής αντίληψης της κυβέρνησης, η οποία θέλει να αντλεί πόρους μειώνοντας τα λαϊκά εισοδήματα, ενώ σκανδαλωδώς διατηρεί φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο στο όνομα της ανάπτυξης, με τη μορφή κινήτρων κλπ. Με βάση αυτή την αντίληψη καταρτίστηκε και ο νέος προϋπολογισμός ο οποίος επιταχύνει την ανακατανομή του εθνικού εισοδήματος υπέρ των οικονομικώς ισχυρών. Για παράδειγμα τα μέτρα τα τελευταία χρόνια απέφεραν στο 0,3% του πληθυσμού, δηλαδή στο μεγάλο κεφάλαιο, ρευστό που ισοδυναμεί με το 1/3 του ΑΕΠ. Ειδικά για τους ΕΒΕ προβλέπεται αύξηση κατά 25% - 40% της φορολογίας, με συνέπεια πολύ περισσότερα κλεισίματα. Ακόμη η γενική αύξηση των φορολογικών εσόδων, πολλαπλάσια του πληθωρισμού, θα επιφέρει νέα μείωση της λαϊκής κατανάλωσης και πτώση του τζίρου. Συμπέρασμα, και αυτός ο προϋπολογισμός οδηγεί σε νέα αδιέξοδα.

- Τι συνεπάγεται η κατάσταση αυτή για το συνδικαλιστικό κίνημα; Ποια πρέπει να είναι η στάση των ΕΒΕ από εδώ και στο εξής;

- Το συνδικαλιστικό κίνημα εκπληρώνοντας την ιστορική του αποστολή δεν έχει άλλο δρόμο από την αγωνιστική διεκδίκηση. Ενα δρόμο δύσκολο, αλλά το μόνο που μπορεί να έχει αποτελέσματα θετικά για τους επαγγελματίες βιοτέχνες και εμπόρους, οι οποίοι επιβάλλεται να πλαισιώσουν και να στηρίξουν τις ενέργειες του συνδικαλιστικού κινήματος. Οι αποφάσεις από μόνες τους, χωρίς τη στήριξη της μεγάλης πλειοψηφίας των συναδέλφων είναι κενό γράμμα. Συνεπώς, ο καθένας σαν υπεύθυνο άτομο έχει ξεχωριστή ευθύνη για την ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος, για την επιτυχία και αποτελεσματικότητα των αγώνων.

- Η ΓΣΕΒΕΕ υπογραμμίζει συχνά την ανάγκη συγκρότησης κοινού μετώπου με τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Πάνω σε ποια βάση μπορεί να συγκροτηθεί ένα τέτοιο μέτωπο για να είναι αποτελεσματικό;

- Οι επαγγελματίες βιοτέχνες έμποροι, παρά τις διαφορές, είναι ένα κοινωνικό στρώμα το οποίο αντικειμενικά βρίσκεται στην ίδια πλευρά με τα άλλα λαϊκά στρώματα, εργατοϋπαλλήλους, αγρότες κλπ. Συνεπώς, υπάρχουν πολλά σημεία που μαζί μπορούμε από κοινού να διεκδικήσουμε. Η κρίση στις ΜΜΕ επιδεινώνει το πρόβλημα της ανεργίας. Ετσι, λοιπόν, μπορούμε από κοινού να αγωνιστούμε για τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές ξένων προϊόντων. Για το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων, για τη φορολογική αφαίμαξη και μια σειρά άλλα ζητήματα.

- Γιατί δεν πρέπει να λείψει κανένας επαγγελματοβιοτέχνης έμπορος από τις μεγάλες αυριανές συγκεντρώσεις στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη; Τι σηματοδοτούν για την παραπέρα πορεία του συνδικαλιστικού κινήματος;

- Η κινητοποίηση της Δευτέρας είναι ένα νέο ξεκίνημα και επιβάλλεται να είναι μαζικό, αγωνιστικό, για να είναι και αποτελεσματικό. Η κρισιμότητα της κατάστασης χρειάζεται να κατανοηθεί απ' όλους. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού και αποχής από τις συλλογικές αγωνιστικές διεκδικήσεις. Είναι ψευδαίσθηση να περιμένει κανείς λύσεις από την "καλή διάθεση" των κυβερνήσεων που δημιούργησαν να προβλήματα. Βέβαια, δεν είναι μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη. Και πολλές άλλες περιοχές, για παράδειγμα τα Γιάννενα, η Καρδίτσα, η περιφέρεια της Αττικής κ.α., στα πλαίσια των αποφάσεων της ΓΣΕΒΕΕ, έχουν προγραμματίσει αγωνιστικές συγκεντρώσεις, καθώς και άλλες μορφές κινητοποιήσεων. Επιβάλλεται να είμαστε όλοι εκεί. Η αγανάκτηση και η αβεβαιότητα είναι καιρός να πάψει να είναι παθητικό στοιχείο. Πρέπει να γίνει φωνή διαμαρτυρίας και αγωνιστικής διεκδίκησης. Ενώνουμε τις προσπάθειές μας μαζί με τους αγρότες, τους εργατοϋπαλλήλους, τους συνταξιούχους. Οικοδομούμε το κοινωνικό μέτωπο ενάντια στην ασυδοσία των πολυεθνικών, στην πολιτική μονόπλευρης λιτότητας, στις επιταγές της ΕΕ. Κλιμακώνουμε τον αγώνα μας.

Μελίνα ΖΙΑΓΚΟΥ